(BABYCALL)
Η Άννα μετακομίζει με τον οχτάχρονο γιο της, Άντερς, στα περίχωρα του Όσλο για να αποφύγει τον βάναυσο άντρα της. Είναι υπερπροστατευτική απέναντι στον Άντερς και αποφασίζει να τοποθετήσει ένα μόνιτορ ενδοεπικοινωνίας στο δωμάτιό του για να τον ακούει. Σύντομα, ωστόσο, αρχίζουν να ακούγονται ήχοι από το μόνιτορ που δεν προέρχονται από το δωμάτιο του γιου της. Όσο περισσότερο παραμένουν μάνα και γιος στο συγκεκριμένο σπίτι, τόσο πολλαπλασιάζονται και οι ανεξήγητες καταστάσεις…
Κάπου ανάμεσα στα «Η 6η αίσθηση» και «Οι άλλοι» κινείται ο σκηνοθέτης μ’ αυτήν την ταινία. Στο ψυχολογικό θρίλερ του Πολ Σλετάουνε λοιπόν (παραλίγο σκηνοθέτη του «American Beauty»!), αναμιγνύεται με ενδιαφέροντα τρόπο η απόγνωση της ανθρώπινης μοναξιάς και η θέληση για ζωή. Δυνατές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές, και ιδιαίτερα από τη Νούμι Ράπας (βλέπε «Το κορίτσι με το τατουάζ»). Όλη η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα ή κοντά στο σπίτι της Άννας και του γιου της, σε μία ταινία χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο για αισιοδοξία, χωρίς μουσική και χωρίς έντονα χρώματα. Είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβεις τι συμβαίνει ή να προβλέψεις τι θα συμβεί παρακάτω. Ένα δράμα για τη φύση του ανθρώπου πρώτα κι ένα ψυχολογικό θρίλερ μετέπειτα. Μια δυνατή ταινία συνολικά.
Λένα Βρούσια