Να’ μαστε πάλι εδώ, όλοι και όλες, πλην ελαχίστων αλλαξοπιστησάντων. Η παρέα των παλιόπαιδων, των αλητήριων και των αλλοπαρμένων. Που εδώ και χρόνια λέγαμε και καμιά κουβέντα παραπάνω, πέρα από τα αρμόζοντα και τα μοδάτα του μικροαστικού καθωσπρεπισμού και της κουστωδίας των προθύμων. Αυτών που τώρα κοιτούν με έκπληξη την καταστροφή να ολοκληρώνεται κι αντί να τα βάλουν με τον εαυτό τους, την απολίτικη, καθεστωτική και μεταμοντέρνα αντίληψή τους, προσπαθούν να μας φορτώσουν κι ενοχές!
Ο Μανώλης Αναγνωστάκης – που αν ζούσε θα τον κατηγορούσαν για προδότη της πατρίδας – έγραψε: «κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα». Και η παλιοπαρέα του εξώστη, που ξέρατε και αγαπήσατε, είναι πάλι εδώ. Μπορεί το όνομά μας να έπεσε θύμα της ελεύθερης αγοράς, αλλά εμείς βρήκαμε άλλο και κρατήσαμε την ψυχή μας. Ο “εξώστης” συνεχίζει μέσα από τις σελίδες του φιλμ νουάρ κι ο Τάσος Μιχαηλίδης χαμογελάει σκανταλιάρικα πίσω από τα σύννεφα. Ο αγώνας και το όνειρο συνεχίζονται…
Στράτος Κερσανίδης