(HAPPY FEW)
Σκηνοθεσία: Αντονί Κορντιέ
Παίζουν: Μαρίνα Φουά, Νικολά Ντιβοσέλ, Ελοντί Μπουσέ, Ροσντί Ζεμ
Διάρκεια: 103′
Αξιολόγηση: **
Ζευγάρι αναζητά άλλο ζευγάρι για σεξουαλική ανταλλαγή. Αγγελία για προχωρημένους! Στο στόρι της ταινίας δεν χρειάζεται αγγελία. Όλα προκύπτουν αβίαστα και τα δύο ζευγάρια μεσοαστών ξεκινούν τη νέα εμπειρία, κάτι σαν προέκταση της φιλίας. Στην αρχή αλλάζοντας ταίρι, μετά όλοι μαζί παίζοντας με τ’ αλεύρι και αργότερα οι δύο κοπέλες μαζί, με τους άνδρες να παίζουν βίντεογκεϊμ ή κάτι τέτοιο. Στο τέλος έρχονται και τα προβλήματα. Ακόμη και οι μεγαλύτεροι έρωτες καταλήγουν σε πρόβλημα ή με προβλήματα. Πόσο μάλλον σε περιπλεγμένες καταστάσεις. Όμως εδώ τα προβλήματα που προκύπτουν δεν είναι απόρροια της νέας ρουτίνας αλλά των αντιλήψεων και των αξιών που φέρουν μαζί τους, πριν ξεκινήσουν το ιδιότυπο τετράγωνο. Είναι οι ενοχές που οι άνθρωποι έχουν γαλουχηθεί να φέρουν πάντα μαζί τους, άλλοτε ως υποσυνείδητη έκφραση του χριστιανικού προπατορικού αμαρτήματος άλλοτε ως καλλιεργηθέντα μαζοχισμό και άλλοτε ως αποδοχή της ατέλειάς τους.
Όπως και να έχει, η αποενοχοποίηση θέλει σκληρή δουλειά και δεν αρκεί μόνο ο Φρόιντ. Η αφηγηματική διαδρομή στην αρχή είναι βαρετή και προκαλεί μια δυσφορία, γιατί εδώ που τα λέμε είμαστε χορτάτοι από πορνογραφική αισθητική. Όταν όμως παρεισφρέει η αμφιβολία στους ήρωές μας και αναδύονται ενοχές αλλά και εμφαίνονται τα μικρά ψέματα, που είχαν αποκρυφτεί το πράγμα αποκτά ενδιαφέρον. Τις πράξεις ακολουθεί το «μετά», αυτό αξιολογεί, επιβεβαιώνει ή διαψεύδει, γίνεται στοργικός σύντροφος ή ερινύα. Μετά έρχεται η ώρα της επιλογής, η οπτική μιας ωραίας παρένθεσης με την επακολουθούμενη νοσταλγία φαίνεται μια λύση. Αλλιώς, μένει ο δρόμος της συνέχειας μέχρι τη ματαίωση και της ελάχιστης προσδοκίας.
Γιάννης Ν. Γκακίδης