Αδελφοί,
Ως λέγει και μια παλαιά και γνωστή παροιμία, «απ’ τη ζωή ως τον θάνατο είν’ ένα μονοπάτι κι απ’ τον Giorgakis στον Λουκά δυο δάχτυλα και κάτι»… Habemus τσάρο λοιπόν, μετά από άλλη μια μακρά διαδικασία διεθνούς γελοιοποίησης της μπανανίας που ιδρύθηκε, έζησε και πεθαίνει δανειομανής και ένεκεν δανείων. Κάτι που μάλλον –και δυστυχώς- είναι ιστορικά ανεπαρκές για να απαντήσει στα ανεγκέφαλα παράπονα κάποιων «υπερελλήνων» περί αναδέλφου έθνους, ώστε να σωφρονιστούν ή έστω να φράξουν το ανόητο στόμα των. Τη στιγμή μάλιστα που είναι εκείνοι που στηρίζουν πολυποικίλως τέτοιες διαδικασίες και την εν συνόλω γελοιότητα μιας -αξίου της μοίρας της- χώρας σαλτιμπάγκων.
Anyway, που θα έλεγε και ο… Έλληνας πρώην πρωθυπουργός. Το ζήτημα είναι ότι από τον παπα-Αντρέα φτάσαμε στον παπα-Δήμο, παρ’ ότι το ψηφοδοτικό ποίμνιο… άλλα εφρόνησε δια της προ διετίας ετυμηγορίας του. Όμως όόόόόχι, δεν έχουμε καμία συνταγματική εκτροπή (και όχι μόνον εδώ βέβαια…), όλα καλά και παστρικά, αγγελικά κλασμένα… Άλλωστε ουδείς ενοχλείται –πέρα από ανέξοδες μαλακίες αναγραφόμενες εις το διαδίκτυο- καθώς προέχει η εθνική σωτηρία (τουτέστιν «χεστήκαμε και δια τους αλλοεθνείς» που κατοικούν εδώ και πληρώνουν αυτό το υπό κατεδάφιση παρακμιακό και θνησιγενές μπορντέλο, δια το οποίο πάντα φταίνε οι άλλοι και κυρίως κουτόφραγκοι και παντοειδείς «ξένοι»).
Ήτο 1η Νοεμβρίου του 1974, όταν ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών άσκησε ποινική δίωξη εναντίον των Γεώργιου Παπαδόπουλου, Στυλιανού Παττακού, Νικόλαου Μακαρέζου και 62 ακόμη πραξικοπηματιών, για εσχάτη προδοσία. Το ανυπέρβλητο αστείο που απορρέει από τη… φάση, είναι ότι δια πολύ περισσότερα, που ξεπερνούν ακόμη και τον ορισμό της εσχάτης προδοσίας, ουδεμία δίωξη έχει ασκηθεί μέχρι στιγμής στις μέρες μας…
Habemus τσάρο! Άντε και σε καλά μεριά…
Θοδωρής Μπακάλης