Σκηνοθεσία: Φίλιππος Τσίτος
Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Θεοδώρα Τζήμου, Χρίστος Στέργιογλου, Μάκης Παπαδημητρίου, Σοφία Σεϊρλή, Γιώργος Σουξές
Διάρκεια: 107′
Αξιολόγηση: ***
Υπάρχουν ακόμα ειλικρινή αισθήματα ανθρώπου προς άνθρωπο; Μπορεί να ανθίσει ο έρωτας ή η όποια ελπίδα σε έναν κόσμο σαν τούτον που έχουμε φτιάξει; Πώς θα απεγκλωβιστούμε από τις συμβάσεις και τη ζωή, όπου έχουμε φυλακιστεί;
Ο Φίλιππος Τσίτος σκηνοθετεί μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της χρονιάς με τον «Άδικο κόσμο». Επιλέγει να είναι λιτός στα εκφραστικά του μέσα, με φωτογραφία απέριττη και μουσική που να υπηρετεί το σκοπό του φιλμ και όχι το ανάποδο, στήνοντας ένα σκηνικό ρεαλιστικό, σκοτεινό και γεμάτο αδιέξοδα. Διαθέτει έναν εξαιρετικό Αντώνη Καφετζόπουλο, που παίζει σχεδόν σουρεαλιστικά το ρόλο του, υποδηλώνοντας ευθέως ότι για να επιβιώσει το άτομο στην τραγωδία της καθημερινότητάς του οφείλει να τη ντύσει με λίγη τρέλα, λίγη υπερβολή, λίγο -κρυφό έστω- χιούμορ.
Είναι κάποιες αναλαμπές κωμικού, που έρχονται σε ανύποπτες στιγμές για να ελαφρύνουν το βαρύ κι ασήκωτο φορτίο που κουβαλούν οι ήρωές μας. Ποιοι είναι αυτοί; Ένας αστυνομικός, που έχει νοσταλγήσει την έννοια του δικαίου και ψάχνει να θυμηθεί γιατί ξεκίνησε τελικά αυτή τη δουλειά, που σήμερα τον έχει «στεγνώσει», και μια καθαρίστρια, που προτιμά να ακολουθήσει τα διδάγματα τού «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» από το να προσφέρει την ελάχιστη εξυπηρέτηση στους γύρω της…
Η αδικία κυριαρχεί παντού, έρχεται ως επακόλουθο της δυστυχίας ή μήπως το αντίστροφο; Σαν το ερώτημα περί κότας και αυγού ακούγεται, αλλά δεν είναι εύκολο να καταλήξει κανείς σε ασφαλές συμπέρασμα… Η ευτυχία εμφανίζεται μόνο σε μικρές στιγμές, που συχνά δεν συγχρονίζονται ιδεατά. «Η στιγμή που περνά και χάνεται» ορίζει εν πολλοίς την ταλαιπωρία μας: μια εκπυρσοκρότηση κατά λάθος, ένα βήμα την κακιά ώρα, η αναμονή για το άλλο πρόσωπο όταν εκείνο δεν είναι έτοιμο ακόμα… Και στο μεταξύ, μέσα στη μαυρίλα της έλλειψης προοπτικής καμιά φορά εντοπίζει κανείς μιαν απόμερη γωνιά στο πουθενά για να μοιραστεί τις λιγοστές χαρούμενες στιγμές του…
Δημοσθένης Ξιφιλίνος