ROADRUNNER RECORDS
3 χρόνια μετά το It’s Time For A Love Revolution, το Black And White America είναι η ηχηρή επιστροφή του Λένι Κράβιτζ. Εμπνευσμένος από ένα ντοκυμαντέρ που είδε στην τηλεόραση σχετικά με τον ρατσισμό στη μετά-Ομπάμα Αμερική, άραξε στο χωριό του στις Eleuthera στις Μπαχάμες και έγραψε αυτά τα 14 τραγούδια, που ακολούθως τα μίξαρε στο κοσμοπολίτικο Παρίσι. Βλέποντας την ψιλοαγριεμένη φατσούλα του Lenny στο εξώφυλλο του cd, δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε την καταγωγή του (πατέρας ΡωσσοΕβραίος, μητέρα ΑφροΑμερικανή) και τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε μεγαλώνοντας (γεννημένος το 1964) σε μία Αμερική όπου όλα είναι ή άσπρο ή μαύρο.
Με ακούσματα soul και jazz στην γενέτειρα Νέα Υόρκη και rock, hard-rock όταν μετακόμισε στο Λος Άντζελες (συμμαθητής στο γυμνάσιο με τον Slash) οι επιρροές του φαίνονται σε αυτό τον δίσκο όσο ποτέ άλλοτε.
Πολύ Beatles ήχος, φανκιές κατευθείαν από τον godfather Τζέιμς Μπράουν, ροκιές από τους Led Zeppelin, soul από τους Earth, wind and fire και φυσικά το φάντασμα του Michael Jackson από τους Jackson 5 στα pop φωνητικά. Η πιο ξεκάθαρη βέβαια επίδραση στο μουσικό γίγνεσθαι του Κράβιτζ είναι οι Rolling Stones -και αυτό φαίνεται στα περισσότερα τραγούδια του δίσκου. Μην παρεξηγείτε όμως: δεν είναι παλιομοδίτικος ο ήχος του B&WA. Οι ενορχηστρώσεις και οι ηχογραφήσεις έχουν γίνει φυσικά με μουσικά όργανα και όχι πολλά «μπλιμπλίκια» (παράξενο στις μέρες μας), αλλά ο ήχος και τα τελικά remixes είναι μοντέρνα και επίκαιρα. Τρανταχτό παράδειγμα το Boongie Drop, όπου συνεργάζεται με το Μίδα της σύγχρονης μουσικής Jay-Z, ένα βρώμικο reggae-funk τραγούδι, που σε παρασέρνει να κουνήσεις το… boongie σου μέχρι να … drop. Άλλα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι φυσικά το ομότιτλο βιογραφικό Black and White America, το δυνατό Come and Get it (στο ύφος του Mama said), το Looking back on love (ένας φόρος τιμής στον Μπιλ Γουίδερς), το Life ain’t ever better than it is now (για τη φάνκι ζωντάνια του και τον αισιόδοξο τίτλο του).
Τελικά ο Lenny Kravitz βρήκε τη μούσα του στην Eleuthera και έχουμε (επιτέλους) ένα πολύ καλό rock δίσκο για το 2011!
Σοφία Μελικίδου