ΧΙΟΝΑΤΗ / BLANCANIEVES/ SNOW WHITE
Σκηνοθεσία: Πάμπλο Μπέργκερ
Παίζουν: Μακαρένα Γκαρσία, Μαριμπέλ Βερντού, Άντζελα Μολίνα, Ντανιέλ Χιμένεθ Κάτσο, Περ Πόνσε
Διάρκεια: 104′
Σε όλους αρέσουνε τα παραμύθια επειδή χαλκεύεται όμορφα η αλήθεια. Όμως, η Καρμεντσίτα του Μπέργκερ, μια εκδοχή της «Χιονάτης και των επτά νάνων» είναι ένα «πειραγμένο παραμύθι». Έτσι, τα βάσανα της Καρμεντσίτα δεν έχουν αίσιο τέλος, με κάποιο βασιλόπουλο να την υπερασπίζεται και να νικά για χάρη της, τους κακόβουλους που την περιτριγυρίζουν. Η ιστορία λαμβάνει χώρα στη δεκαετία του 1920 στη Σεβίλη, με τη μοίρα της Καρμεντσίτα να της στρώνει αγκάθια στο διάβα της ζωής της, με την έλευσή της στον κόσμο ετούτο. Την ώρα που τραυματίζεται από τον ταύρο ο φημισμένος ταυρομάχος πατέρας της, η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή στη διάρκεια του τοκετού της. Ο πατέρας σε αναπηρικό καροτσάκι και η μητριά κάνει τα πάντα για να δυστυχήσει η Καρμεντσίτα. Η φυγή με κάτι ταυρομάχους νάνους δείχνει αρχικά πως, επιτέλους, τα βάσανά της τέλειωσαν, όμως ο φθόνος και η κακία της μητριάς δεν έχουν πει την τελευταία λέξη.
Το καινούργιο και ενδιαφέρον στην ιστορία του Βάσκου σκηνοθέτη ωστόσο, δεν περιορίζεται στην πολιτικά μη ορθή προσέγγιση του παραμυθιού. Διευρύνεται κυρίως στα αισθητικά μέσα που χρησιμοποιεί. Ασπρόμαυρη, βωβή ταινία με τις ατέλειες και τα προτερήματα που αυτές φέρουν, όπως η εξπρεσιονιστική, έντονα θεατρική ερμηνεία, αλλά και η συμπύκνωση νοήματος από την εικόνα, με το λόγο να μοιάζει περιττή πολυτέλεια. Με τη νοσταλγία να ξεχειλίζει από τις εικόνες, να μας κάνει να μελαγχολούμε γλυκά, αναπολώντας μιαν αθωότητα και μια λιτότητα που ακούσαμε, αλλά δεν συναντάμε στις μέρες μας. Η μόλις δεύτερη ταινία του Πάμπλο Μπέργκερ, όπως και το «The Artist»του Μισέλ Χαζαναβίτσιους, μοιάζουν με καταφύγιο, τουλάχιστον για τους σινεφίλ, που βάλλονται από τον ορυμαγδό της υπερβολής ελέω και των νεότερων τεχνολογιών. Και η σημειολογία, περήφανη κι αυτή, στην άκρατη θορυβολογία των καιρών, στο διάλογο κομμένων κεφαλών, η απάντηση βρίσκεται στη συμπυκνωμένη μελαγχολική σιωπή των εικόνων.
Αξιολόγηση: **** (4)
Γιάννης Ν. Γκακίδης