Συνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη
Ο κοντραμπάσος οργανίστας εισήλθε στην παραμυθοχώρα και έκανε κατάληψη ως αγαναχτισμένος μουσικός πολίτης. Τα αποτελέσματα αυτής της χρόνιας σχέσης τα χαίρονται όλες οι ηλικίες. Εν όψει των εξτρεμιστικών του εμφανίσεων στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μας έστειλε προκήρυξη…
Πώς ξεκίνησε το περιβόλι με τα μουσικά παραμύθια; Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει και συνεχίζετε να το καλλιεργείτε;
Όταν έγινα γονιός και μπήκα στη διαδικασία να επικοινωνήσω και να παίξω με το παιδί μου, ανακάλυψα πως για μερικά πράγματα μια απλή ιστορία ήταν ένας διασκεδαστικός και πολύ συναισθηματικός τρόπος να μιλήσεις για αυτά. Τώρα πια το κάνω καθαρά για μένα. Καλλιτεχνικά, η ελευθερία που μου δίνει είναι άκρως δελεαστική και με βάζει μονίμως σε μια διαδικασία υπέρβασης του εαυτού μου. Άσε που γίνομαι όποτε θέλω Λαγός, Θεία από το Παρίσι, Θυμωμένη Μπετονιέρα η ό,τι άλλο μου έρθει στο κεφάλι.
Πώς ξέρετε ότι μια ιστορία είναι ώριμος καρπός; Ποιος είναι ο πρώτος ακροατής-δοκιμαστής- κριτής;
Όποιος και να το διαβάσει πρώτος, όποιος και να σου πει ότι είναι καλό και έτοιμο, μόνοι μας καταλαβαίνουμε πότε μια ιστορία ή ένα τραγούδι είναι πραγματικά έτοιμο. Η Βερενίκη, η κόρη μου, και μερικοί κοντινοί μου άνθρωποι λαμβάνουν πάντοτε ένα mail με το κείμενο στην πρώτη του μορφή και οι αντιδράσεις τους μου δίνουν μια πρώτη αίσθηση για το πού βρίσκομαι.
Το όνομα Βερενίκη είναι λίγο ασυνήθιστο και κουβαλάει έναν ωραίο μύθο; Υπάρχει κάποια ιστορία για την επιλογή του; Το είδατε στα άστρα;
Ο μύθος της Βερενίκης είναι όντως πολύ ωραίος, όπως και το βιβλίο του Γραμματικάκη, αλλά στη δική μου περίπτωση τα πράγματα είναι πιο σύνθετα… Tη μητέρα μου τη λένε Νίκη. Απλώς το εκσυγχρονίσαμε με μια δόση μυθοπλασίας!
Αυτή η ωραία περιπέτεια με τα Μουστοκούλουρα του Αγησίλαγου πότε και πώς αρχίνησε; Θα έχει συνέχεια και ποια;
Άρχισε από μια πρόταση του Κτήματος Γεροβασιλείου, και συγκεκριμένα της Μαγδαληνής Λειβαδιώτη, για ένα παραμύθι σχετικά με την οινοποιία και την αμπελουργία, που θα βοηθούσε τα παιδιά στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Κτήματος (πρεμιέρα στις 13-05-2008). Το αποτέλεσμα μάς άρεσε περισσότερο από ό,τι περιμέναμε και έτσι αποφασίσαμε να το εκδώσουμε. Η συνέχεια που θα ήθελα για τα Μουστοκούλουρα, για να είμαι ειλικρινής, είναι μια μικρή ταινία animation που θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο τα παιδιά.
“Κανονικά”, με το ρυθμό αυτό, θα έπρεπε να περιμένουμε και τέταρτο παραμύθι φέτος!!! Αφού δεν είστε “κανονικά παιδιά”, τι άλλο υπάρχει στο μπαξέ σας; Μπορούμε να μάθουμε κάποιο επόμενο σχέδιο/τίτλο και τον χρονικό ορίζοντά του;
Αυτήν τη φορά έκανα ένα παραμύθι που κυκλοφόρησε μόνο σε βιβλίο, το Λέω Να Πετάξω. Μια πολύ μικρή ιστορία σε κείμενο, αλλά πολύ ευφάνταστη σε εικονογράφηση (Γιώργος Κόφτης), που ασχολείται με το ταξίδι, την άνοδο και την πτώση ενός μπαλονιού. Τα Παπούτσια Του Βαρύτονου είναι αυτό που ακολουθεί. Έχω τελειώσει το κείμενο και αυτήν τη στιγμή ετοιμάζω στο στούντιο τη μουσική.
Όλη αυτή η παρέα που συμμετέχει στις ηχογραφήσεις και τις παραστάσεις πώς προέκυψε; Είναι παλιοπαρέα; Ποιος ήταν ο συνδετικός κρίκος (άνθρωπος ή συγκυρία);
Ο κόσμος πιστεύει ή μάλλον αρέσκεται στο να μας σκέφτεται σαν σκοτεινούς, παράξενους τύπους, πολύ κοντά στην καταστροφή. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάνει οικογένεια, είμαστε συντροφικοί, αγαπάμε τα παιδιά, παίζουμε μαζί τους, είτε είναι δικά μας είτε όχι, αγαπάμε τη λιακάδα… και τέλος πάντων πίνουμε κάποιες φορές και γάλα κακάο! Ο συνδετικός κρίκος για όλες αυτές τις δουλειές, και δεν μιλάω μόνο για τις δικές μου, είναι φυσικά η πόλη που ζούμε, αλλά κυρίως η σχέση εμπιστοσύνης που έχουμε αποκτήσει μεταξύ μας μετά από τόσα χρόνια.
Η γνωριμία και η σχέση σας με τον αφηγητή Καφετζόπουλο πότε έγινε; Πώς εξελίσσεται και τι είναι αυτό που σας δένει και συνεχίζετε ακάθεκτοι;
Καταρχάς χωρίς να γνωριζόμαστε δέχτηκε αφιλοκερδώς να με βοηθήσει στο πρώτο CD του Γαργαληστή (2005). Από τότε, περνώντας τα χρόνια και αφού κάναμε μαζί πάρα πολλές παραστάσεις, έβαλα μουσική σε μία ταινία του (Η γυναίκα είναι… σκληρός άνθρωπος). Έπειτα, κάναμε τον Αγησίλαγο (2007), τη Θυμωμένη Μπετονιέρα (2009) και κατάλαβα πως αυτά που εκ πρώτης φαίνονται στον κόσμο για τον χαρακτήρα του Αντώνη, είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτό που στην πραγματικότητα είναι.
Γιατί επιλέχθηκε η Θεσσαλονίκη ως πρεμιέρα της Θυμωμένης Μπετονιέρας; Πώς σας ήρθε η ιδέα της αξιοποίησης ενός χώρου του λιμανιού (Αίθουσα Κασσαβέτης), που ελάχιστα έχει παραχωρηθεί ως τώρα;
Είναι μια αίθουσα προβολών και ενδείκνυται για την προβολή των video που χρησιμοποιούνται στην παράσταση. Επίσης, το να είσαι στο σπίτι σου, μιας και οι περισσότεροι από εμάς μένουμε στην Θεσσαλονίκη, κάνει τα πράγματα σαφώς πιο εύκολα.
Πείτε μας δυο-τρία λόγια για το τιμ ChickenWorks, τα βιβλία και τον κομίστα Βίκτορα Μοσχόπουλο. ..
Ο Βίκτορας είναι ένας εκπληκτικός εικονογράφος, που τα τελευταία χρόνια συνέστησε μία μικρή ομάδα που ασχολείται με animation και κατασκευή ιστοσελίδων. Τα τρία βιβλία και η σελίδα μου στο διαδίκτυο μιλούν από μόνα τους και για τον Βίκτορα και για την παρέα του…
Υπάρχουν σχέδια για άλλες κινηματογραφικές μουσικές; Κάποιο καρτούν μεγάλου μήκους ίσως;
Συζητάμε μήπως κάνουμε τον Γαργαληστή ταινία κινουμένων σχεδίων, αλλά, όπως όλοι γνωρίζουν, τα σχέδια και η συζήτηση είναι τα μόνα που δεν κοστίζουν!
Και κάτι πεζό αλλ’ άξιον απορίας στις δύσκολες μέρες που ζούμε! Οι τιμές των εισιτηρίων πού κυμαίνονται;
Το εισιτήριο είναι δέκα ευρώ. Σήμερα είναι λογικό, δυστυχώς όμως το αν είναι ακριβό ή φτηνό τελικά είναι τόσο ευμετάβλητο που πραγματικά δεν ξέρω…