(MY WEEK WITH MAIRILYN)
Σκηνοθεσία: Σάιμον Κέρτις
Παίζουν: Μισέλ Γουίλιαμς, Κένεθ Μπράνα, Έντι Ρέντμεϊν, Τζούντι Ντεντς, Έμα Γουάτσον, Τζούλια Ορμόντ, Ντόμινικ Κούπερ, Ντάγκρεϊ Σκοτ
Διάρκεια: 99′
Αξιολόγηση: ****
Και ο Θεός πρέπει να είναι ανασφαλής. Δεν μπορεί να ζούμε μόνον εμείς με τους φόβους μας. Εξάλλου λέγεται πως δημιουργηθήκαμε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν». Γονιδιακή ομοιότης. Μέριλιν Μονρό, ανασφαλής. Σερ Λόρενς Ολίβιε, ανασφαλής. Τι άλλο θέλετε προς επίρρωση της θεϊκής ανασφάλειας;
Η μία είναι σταρ και θέλει να καταξιωθεί ως ηθοποιός. Ο άλλος είναι καταξιωμένος ηθοποιός και θέλει να γίνει σταρ. Ο ένας έχει το βάρος και τη σοφία της πείρας, η άλλη έχει τη λάμψη της ομορφιάς και της νιότης. Αμφότεροι, χαρισματικοί και προορισμένοι. Η μια εκπροσωπεί τη λατρεία του σώματος, τη στιγμή, ο άλλος τη γοητεία του πνεύματος, τη διαχρονικότητα. Η υποκριτική τέχνη θέλει ψυχή και σώμα, πνεύμα που τιθασεύει και κατευθύνει το συναίσθημα. Ο ένας θέλει να πάρει απ’ τον άλλον. Θα συναντηθούν το 1956 για να γυρίσουν την ταινία «Ο πρίγκηψ και η χορεύτρια». Ο νεαρός Κόλιν Κλαρκ ήταν τρίτος βοηθός του σκηνοθέτη Ολίβιε (παιδί για όλες τις δουλειές). Θα γνωρίσει την Μέριλιν. Και θα ζήσει έναν από τους πιο ιδιότυπους, έντονους, πλατωνικούς έρωτες στην ιστορία του θεάματος. Θα βρεθεί στην αγκαλιά της, για μια εβδομάδα, θα την στηρίξει ώστε να μείνει όρθια ανάμεσα στο λυσσασμένο Χόλιγουντ που την χαπάκωνε για να την ξεζουμίζει και το μαστίγωμα των ανασφαλειών της. Μια προσωπική ματιά του Κλαρκ μέσα από την απροσδόκητη εμπειρία του με την πιο διάσημη γυναίκα της εποχής εκείνης. Μια ιστορία για την πρόσοψη ενός μύθου, αλλά κυρίως για το φόντο της ψυχής της Μέριλιν.
Ένα φόντο με το τραύμα της απουσίας της γονικής στοργής, αλλά και τη σφοδρή επιθυμία της να μην είναι απλά ένα λαμπερό και πολυτελές σκεύος ηδονής. Το Χόλιγουντ την κατασπάραξε. Η ίδια καταβρόχθιζε του άνδρες, κατά Άρθουρ Μίλερ. Εξαιρετική σκηνοθετική προσέγγιση με δυνατές ερμηνείες σε ατμόσφαιρα νοσταλγικής μελαγχολίας, ακόμη και για όσους ετεροχρονισμένα γνωρίσαμε τον μύθο αυτόν.
Γιάννης Ν. Γκακίδης