Στις 6 Ιουνίου έφυγε ήσυχα στον ύπνο της, δυο μήνες πριν γίνει 92, η γοργόνα του Χόλιγουντ, Έστερ Γουίλιαμς. Ήταν η πρώτη φίρμα στα λεγόμενα «μιούζικαλ του νερού»: «Μοντέρνα Αφροδίτη» (πρωτοπόρο του είδους), «Η βασίλισσα των κυμάτων», «Θαύμα τα χείλη σου», «Σ’ ένα νησί μαζί σου!», «Φίλησέ με με πάθος» (του Μπάσμπι Μπέρκλεϊ), «Η κόρη του Ποσειδώνος», «Εξωτικές νύχτες», «Δημόσιος πειρασμός» (του Μέρβιν Λερόι), «Το σκάνδαλο του γυμνού». Αντίθετα, στους στεριανούς ρόλους έχανε τα… νερά της και γινόταν στρυφνή (Χρυσό Ξινόμηλο 1951 & 1953 ως η λιγότερο συνεργάσιμη ηθοποιός).
Το όνομά της έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη δημοτικότητα και την προώθηση της κολύμβησης, ως άθλημα, ως υγιεινή εξάσκηση και ως διασκέδαση. Θεωρείται ίνδαλμα και πηγή έμπνευσης για πολλές δασκάλες και αθλήτριες της συγχρονισμένης κολύμβησης. Στη δύση της καριέρας της, λάνσαρε δική της κολεξιόν ρετρό ολόσωμων μαγιό και πατρονάρισε εταιρία κατασκευής πισίνων. Ήταν επίσης σύμβουλος και σχολιάστρια συγχρονικής κολύμβησης στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες (1984).
Αντίθετα, ο σκηνοθέτης Αλεξέι Μπαλαμπάνοφ έφυγε πολύ νωρίς (στις 18 Μαΐου, μόλις 54ων) μέσα σ’ ένα ίδρυμα κι ενώ είχαν προηγηθεί επιληπτικές κρίσεις. Δεν τον πρόλαβαν οι γιατροί παρότι ήταν στα χέρια τους. Έγραφε μάλιστα το νέο του σενάριο που ήθελε τον Στάλιν νονό του εγκλήματος. Ακούγεται σαν ιστορία βγαλμένη από βιβλίο εποχής, του αγαπημένου του Μπουλγκάκοφ ή των μεγάλων κλασικών. Όσοι είδατε το «Άνθρωποι και τέρατα» μπορείτε να βρείτε προφητικές ομοιότητες. Είχε άραγε προβλέψει το θάνατό του; Είχε προετοιμαστεί;
Τον γνωρίσαμε μέσω του Φεστιβάλ Κινηματογράφου με την «αγρία» τριάδα «Άνθρωποι και τέρατα» (1998), «Φορτίο 200» (2007) και «Μορφίνη» (2008). Το πλούσιο έργο του αριθμεί 14 μυθοπλασίες σε λιγότερα από 25 χρόνια δουλειάς που του προσέδωσαν χαρακτηρισμούς όπως «τρομερό παιδί του νέου ρωσικού κινηματογράφου» και «ο σημαντικότερος Ρώσος σκηνοθέτης της τελευταίας 20ετίας».
Κώστας Γ. Καρδερίνης