Αλί, αλί και τρις αλί!!! Αμάν αμάν και αχ και βαχ… φανερά επηρεασμένη από τα τουρκικά… φέσια -:(
Προς τι ο θρήνος κι ο σπαραγμός; Στο προηγούμενο φιλμ κουβάρ, αναρωτιόμουνα τι άλλο πια θα δω μετά τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό, τον Άδωνις υφυπουργό και τον Αλλάχ σε… talent show?
Ε, να που θα δω την «μυξοπαρθένα», τον «δεν υπογράφω, δεν υπογράφω», τον «τραβάτε με κι ας κλαίω», τον «πονάω, αλλά μ’ αρέσει!!!» πρωθυπουργό. Ναι, τον τότε υπουργό εξωτερικών επί «επιτίμου»… Αλλά, επειδή πολλοί από σας είστε πολύ νεότεροι και δεν θυμάστε, κι οι υπόλοιποι είστε του… «μετά από 10 χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς», όπως είχε πει κι ο «επίτιμος» (πικρο-τραγικό μεν, αληθινό δε), κι έχετε ξεχάσει…
… Για τον Σαμαρά, ο λόγος. Τον Αντωνάκη. Θα μου πεις, τόσους και τόσα έχουμε αντέξει τα τελευταία αυτά χρόνια, τώρα θα κωλώσουμε?&*$#@
Βρήκα πολύ ενδιαφέρον κάτι που είπε τις προάλλες ο Γιάννης Βαρουφάκης, οικονομολόγος, στην εκπομπή “Βράδυ”: «Οι Έλληνες έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, αλλά όχι τη δημοσιογραφία που μας αξίζει» και συνάμα πολύ εύστοχο: «Μόνο τα φαρμακεία είναι ελεύθερα!» (εννοώντας ότι μόνο αυτές οι στήλες έμειναν «αλώβητες» από τα συμφέροντα των δημοσιογράφων και των εκδοτών στα ελληνικά Μ.Μ.Ε.)!!!
Πήρε και το άλλο το μάτι μου: Το «Κέντρο της Αθήνας Ανοίγει…», λέει?! “Με αυτό το αισιόδοξο μήνυμα… η οινοποιία Μπουτάρη φιλοδοξεί να φέρει το κέφι και τη διασκέδαση στο κέντρο της Αθήνας… και κερνάει το πρώτο μπουκάλι κρασί…”!!! Κι εμείς εδώ, στη Σαλονίκη, θα τη βγάλουμε με μια ξερή πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας κι ένα -αμφιλεγόμενο μεν, πρωτότυπο δε- πλωτό δέντρο;;; Έχουμε κι εμείς ψυχή, κυρ’ Γιάννη, και κυρίως στεγνό λαρύγγι…
Απαιτώ ρέοντα οίνο, μέρες που είναι! Ας υπάρχει κι ένα κέρδος δηλαδή απ’αυτή τη… δημαρχία -:)
Κι επειδή είναι η εποχή που τα παραμύθια είναι… blockbuster! θέλω να αναπολήσω το δικό μου που λέγεται… “New York’s Eve” (παραφράζοντας την ταινία του Γκάρι Μάρσαλ “New Year’s Eve” που προβάλλεται αυτές τις μέρες). «Έναν ύμνο στην λατρεμένη πόλη!» κατ’ εμέ. Μεγαλώνοντας, κάπου χαίρεσαι που τελικά τα παραμύθια δεν βγαίνουν αληθινά και παραμένουν όνειρα. Απ’ τη μια γιατί δεν κατάφερες να τα πραγματοποιήσεις, κι απ’ την άλλη γιατί είσαι σχεδόν σίγουρος ότι τα πράγματα δεν θα ήταν όπως τα φανταζόσουν κι ότι… ΔΕΝ ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
Καλά να περάστε τις γιορτές και είθε να ’χουμε μιαν… αξιοπρεπή (sic) χρονιά!!! Και του χρόνου… στη Νέα Υόρκη-D
Έλσα Κουτελοπούλου