Από τις λίγες φορές που μια ταινία Νουάρ διαφημίζεται έντονα σαν «εκρηκτική ερωτική ιστορία» και που στις διαφημίσεις της δεν αναφέρονται τα ονόματα σεναριογράφων και σκηνοθέτη, παρά με επιμονή, το όνομα του παραγωγού : Μπομπ Ρόμπερτς της United Artists. Ο λόγος; Μα η περίφημη «Μαύρη Λίστα» των αριστερών ή συμπαθούντων την Αριστερά καλλιτεχνών, που αρνούνταν να μετανοήσουν ή να καταθέσουν εναντίον άλλων συναδέλφων τους στην περίφημη ( και Αντισυνταγματική) Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών, του «σαλεμένου» Γερουσιαστή Μακ Κάρθυ (βλέπε και ταινίες, «Η Βιτρίνα», «Ένοχος χωρίς Αποδείξεις», «Τράμπο»).
Ο μικροαπατεώνας Νικ Ρόμπι ( τελευταία ταινία του Τζων Γκάρφιλντ) μετά από μια απόπειρα ληστείας 10.000 δολλαρίων, όπου σκοτώνεται ο συνεργάτης και μοναδικός του φίλος, και όπου ο ίδιος ξεφεύγοντας έχει πυροβολήσει και πληγώσει άσχημα αστυνομικό, κρύβεται σε δημόσια πισίνα όπου συναντά τυχαία την μοναχική και ολίγον γεροντοκόρη Πέγκυ Ντομπς (μια εξαιρετική όπως πάντα Σέλλεϊ Γουίντερς) και την φλερτάρει. Αυτή τον προσκαλεί σπίτι της όπου γνωρίζει την οικογένειά της, και ο Νικ, θεωρώντας ότι βρήκε το ιδανικό κρησφύγετο, εγκαθίσταται εκεί.
Πράγμα που θα τον φέρει σε σύγκρουση με τον πατέρα της (Γουάλλας Φορντ). Καθότι, ως γνωστόν «δύο κοκόρια στο ίδιο κοτέτσι δεν χωρούν». Καθώς ο Νικ σχεδιάζει τη φυγή του, μαζί με την Πέγκυ, η παράνοιά του αυξάνει. Η Πέγκυ τον αγαπά αληθινά ή πρόκειται να τον προδώσει; Μήπως είναι γεννημένος looser; Μήπως αυτή είναι η οικογένεια που έψαχνε πάντα, και τώρα τους κρατά υπό την απειλή του όπλου του, καταστρέφοντας τα πάντα;
Ο εφιάλτης απ’ όπου ξύπνησε το πρωί της ληστείας ήταν κακός οιωνός; Μια προειδοποίηση; Η αιματηρή λύση θα έρθει στο τέλος, μη αναμενόμενη και ωστόσο σωστά αναμενόμενη για να ολοκληρώσει την προβληματική της βίαιης οικογενειακής παθογένειας. Στην εκπληκτική φωτογραφία, ο δις βραβευμένος με Όσκαρ και άλλες επτά φορές προτεινόμενος, Τζέϊμς Γουόνγκ Χάου. Στη μουσική ο δις βραβευμένος με Όσκαρ και άλλες οκτώ φορές προτεινόμενος, μνημειώδης Φραντς Βάξμαν.
He Ran All The Way (1951) – Διψώ για Εκδίκηση
Σενάριο : από το μυθιστόρημα του Σαμ Ρος, Ντάλτον Τράμπο, Χούγκο Μπάτλερ και σαν βιτρίνα
για τους δυο της «Μαύρης Λίστας», ο Γκάϊ Έντορ.
Σκηνοθεσία : Τζων Μπέρρυ και σαν βιτρίνα του Σκηνοθέτη της «Μαύρης Λίστας», ο Έμμετ Έμερσον
Αχιλλέας Ψαλτόπουλος