Ο βετεράνος Στίβεν Κένετ (Ρόμπερτ Τέιλορ) καταδικάζεται για το φόνο της γυναίκας του – η κατηγορία ήταν ότι τη στραγγάλισε, αφού την έπιασε στο διαμέρισμα του αφεντικού της, Γουίλαρντ Γουίτκομπ (Χέρμπερτ Μάρσαλ), εκδότη θρησκευτικών βιβλίων. Τα μπλακ άουτ και οι τρομεροί του πονοκέφαλοι, συνεπεία του τραύματός του στον πόλεμο, οδηγούν στην ετυμηγορία ότι πρέπει να εγκλειστεί σε ψυχιατρικό άσυλο.
Εκεί, η θεράπουσα γιατρός του Δρ. Ανν Λόρισον (Όντρεϊ Τότερ) δείχνει προβληματισμένη που ο Κένετ αρνείται τη θεραπεία. Θέτοντας την ίδια της την καριέρα σε κίνδυνο, θα προσπαθήσει να τον πείσει να υποβληθεί στην επέμβαση που μπορεί να τον θεραπεύσει, με το επιχείρημα ότι διαφορετικά ο 6χρονος γιος του θα οδηγηθεί στο ορφανοτροφείο. Στην πραγματικότητα, η συμπονετική (και ερωτευμένη) γιατρός ανέλαβε προσωρινά την κηδεμονία του μικρού αλλά θέλει πάση θυσία να πείσει τον αγαπημένο της ασθενή να παλέψει για τον εαυτό του. Παράλληλα, θα τον βοηθήσει να αποδείξει την αθωότητά του, για την οποία φαίνεται κι η ίδια πεπεισμένη.
Ένα από τα λίγα φιλμ νουάρ που παρήγαγε η ΜGM, η ταινία αγγίζει θεματικές πολύ επίκαιρες – και δημοφιλείς – στα χρόνια αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου : ο ψυχικά τραυματισμένος βετεράνος που μόλις επέστρεψε από τον πόλεμο, η αμνησία και η ύπνωση (το θέμα του αμνησιακού βετεράνου ειδικά απασχόλησε μια σειρά νουάρ για μία τουλάχιστον πενταετία, όπως τα : «Somewhere In The Night», «The Blue Dahlia» (1946), «The Clay Pigeon» και «The Crooked Way» (1949). Ο σούπερ σταρ του στούντιο Ρόμπερτ Τέιλορ δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, δίπλα στη – γνώριμη των νουάρ – και πάντα αξιόλογη Όντρεϊ Τότερ (σε έναν από τους σπάνιους ρόλους της ‘καλού κοριτσιού»).
Ο γερμανικής καταγωγής Κέρτις Μπέρνχαρντ σκηνοθετεί με μαεστρία, εναλλάσσοντας τη λιτότητα με εντυπωσιακές σκηνές, όπως η υποκειμενική κάμερα στο φλας μπακ του φόνου – μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές δολοφονίας του κλασικού Αμερικανικού σινεμά.
Δέσποινα Βενέτη