Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε
Παίζουν: Άσα Μπάτερφιλντ, Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Σάσα Μπάρον Κόεν, Τζουντ Λο, Έμιλι Μόρτιμερ, Κρίστοφερ Λι, Ρέι Γουίνστον
Διάρκεια: 125’
Αξιολόγηση: *****
Θα πρέπει να ομολογήσω πως ούτε η αδιάφορη βιογραφία «The Aviator» του Χάουαρντ Χιουζ ούτε η ξεχειλωμένη διασκευή του αριστουργηματικού χογκονέζικου «Infernal Affairs», σε «Πληροφοριοδότη», κι ακόμη λιγότερο το ανούσιο σεναριακά «Νησί των καταραμένων» με έπεισαν ότι ο Μάρτιν Σκορσέζε βρισκόταν σε δημιουργικό οίστρο εφάμιλλο της πρώτης του περιόδου των αριστουργημάτων, όπως «Ο ταξιτζής». Μπορεί η σκηνοθετική του βιρτουοζιτέ να ήταν παρούσα και με το παραπάνω, αλλά θαρρείς, πως απ’ αυτές τις τελευταίες ταινίες έλειπε η ψυχή κι εκείνη η γνήσια φλόγα της αναγκαιότητας του καλλιτέχνη να εκφραστεί. Με το «Hugo», όμως, επιστρέφει πανηγυρικά στην πρώτη γραμμή των σκηνοθετών auteurs.
Αναμφίβολα στον ήρωα του Χιούγκο Καμπρέ, «έγκλειστο» στο σταθμό του Μονπαρνάς και στην αγάπη του για την επιδιόρθωση παντός τύπου μηχανών, αναγνωρίζει κάτι από το δικό του νεανικό «εγκλεισμό» στην Μικρή Ιταλία, εξ αιτίας του άσθματός του, και στη χωρίς αντιστάσεις έλξη του για τον κινηματογράφο. Κι αυτή η αγάπη για όλους τους ήρωές του και ο ειλικρινής φόρος τιμής που αποτείνει στους πιονιέρους της κινηματογραφικής τέχνης, με επικεφαλής τον «πατέρα» της μυθοπλασίας Ζορζ Μελιές, είναι που κάνουν την ταινία του να φαντάζει μοναδική μέσα στην εργογραφία του.
Από την άλλη, έχοντας γράψει, παίξει και σκηνοθετήσει το θεατρικό «Τα γυρίσματα του Ζορζ Μελιές στο Ατελιέ Λήψεων το Μοντρέιγ Σου Μπουά», που παρουσιάστηκε στα Δημήτρια, το 1995, σε παραγωγή «Παράλλαξη», μ’ εντυπωσίασε ο σεβασμός του Σκορσέζε προς την Ιστορικότητα των γεγονότων της ζωής του Μελιές, με πιο χτυπητή, όσο ίσως και σκόπιμη, παράληψη τον ρόλο που έπαιξε ο Τόμας Έντισον και τα τσιράκια του στην Γαλλία, οι Αδελφοί Πατέ, στην ολική καταστροφή και στη συνέχεια εξαθλίωση του κινηματογραφιστή Μελιές, που κατάντησε γυρολόγος πριν τον αναγνωρίσει και τον σώσει η μούσα του και στη συνέχεια 2η σύζυγός του, Ζαν Ντ’Αλσί.
Το «Hugo» τεχνικά κι αισθητικά είναι αψεγάδιαστο. Επί πλέον είναι μια ταινία φτιαγμένη με ψυχή και μεράκι από ένα μεγάλο μάστορα του είδους.
Αχιλλέας Ψαλτόπουλος