Η μορφή του νερού
The Shape of Water
Βαθμολογία: 2/5
Tαινία φαντασίας αμερικανικής παραγωγής 2017
Σκηνοθεσία: Guillermo del Toro
Πρωταγωνιστούν: Sally Hawkins, Octavia Spencer, Michael Shannon, Richard Jenkins κ.α.
Υπόθεση: Σε μία κυβερνητική διαστημική υπηρεσία, μία μουγκή καθαρίστρια δένεται συναισθηματικά με ένα αμφίβιο, το όποιο κρατούν αιχμάλωτο εκεί για πειράματα.
Όπως έχω ήδη δηλώσει σε προηγούμενες κριτικές μου, ανήκω στην κατηγορία εκείνων που βλέποντας μία ταινία διαμορφώνουν τη δική τους γνώμη και παραμένω ανεπηρέαστη από τα εγκώμια ή τις αρνητικές κριτικές των γύρω μου. Εξάλλου, κάθε άνθρωπος έχει άποψη ανάλογα με τη νοημοσύνη του και το προσωπικό του γούστο πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές πληροφορίες για κάθε ταινία και τους συντελεστές της.
Στην προκειμένη περίπτωση, αν και τρέφω μεγάλο θαυμασμό για ορισμένες ταινίες του Guillermo del Toro, όπως «Ο λαβύρινθος του Πάνα», «Το ορφανοτροφείο», ακόμη και «ο Πορφυρός Λόφος», απογοητεύτηκα απίστευτα από τη συγκεκριμένη ταινία, σε σημείο που απορώ προς τι όλη αυτή η βράβευση, προς τι όλες αυτές οι ελεγείες από μεγάλο μέρος των κριτικών και των θεατών. Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω κάτι: σαν θεατής πρωτίστως ξέρω να ξεχωρίζω κάθε ταινία ανάλογα με το είδος της και να την αξιολογώ πρωτίστως αναφορικά με αυτό. Και σαφώς κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η ιδέα του έρωτα ανάμεσα σε μία μουγκή καθαρίστρια και ένα αμφίβιο αποτελεί μία πρωτότυπη ιδέα εξύμνησης της περιθωριοποίησης και του δικαιώματος κάθε ανθρώπινου οργανισμού για αγάπη.[wp_ad_camp_1]
Το πρόβλημα μου όμως με την εν λόγω ταινία είναι η ανάπτυξη της ιστορίας, καθώς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των πρωταγωνιστών της να αφομοιωθούν με τους χαρακτήρες που υποδύονται , εντούτοις το σενάριο δεν τους βοηθάει. Με «εύκολες» σκηνές-λύσεις σε κάθε εμπόδιο στο δρόμο τους, με την ίδια την ιδέα της αγάπης/του έρωτα, η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να ξυπνήσει ρομαντικά ένστικτα ψυχικής ολοκλήρωσης, αντί να παρουσιαστεί ως υλοποιήσιμη σαρκικά. 
Τέλος, με την ίδια την αναφορά του αμφίβιου ως κάτι θεϊκό που επιφέρει θαύματα – αποτελεσματικές λύσεις μαζί του, σαν κάποιο διαφημιζόμενο προϊόν, τόσο εύκολα και απλά με ένα άγγιγμα μόνο. Σε μία εβδομάδα περίπου από τώρα θα ξέρουμε πόσα βραβεία Όσκαρ θα κερδίσει η ταινία. Πριν το τελικό όμως αποτέλεσμα, αναρωτιέμαι αν καθένας από εμάς, ο οποίος εμφανίζεται ευσυγκίνητος με αυτή τη μορφή ιδιόρρυθμης και μη ρεαλιστικής αγάπης, μπορεί να δείξει αναλογικά μεγαλύτερη ευαισθησία σε πράγματα, αξίες και καταστάσεις που μας αφορούν άμεσα ως κοινωνία, όπως η βία κάθε είδους, η απονομή δικαιοσύνης και η επιθυμία κάθε ανθρώπου να αλλάξει πρώτα ο ίδιος σαν σκέψη και σαν συμπεριφορά.
ΕΥΤΥΧΙΑ Χ. ΚΟΚΚΙΝΗ
[wp_ad_camp_1]