ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ

Πολλές και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι θεατρικές προτάσεις του Θεάτρου ΑΜΑΛΙΑ στη Θεσσαλονίκη μας. Ας προσπαθήσουμε να τις παρακολουθήσουμε όλες.

ΑΕΡΑΣ του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη

με την ΝΑΤΑΛΙΑ ΤΣΑΛΙΚΗ και την ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ

Σκηνοθεσία: ΜΑΝΩΛΗΣ ΔΟΥΝΙΑΣ

Πληροφορίες: 16-19 & 23-26 Ιανουαρίου, Ώρα 21.00

Το Γενάρη θα φυσήξει δυνατός «Αέρας» στο θέατρο Αμαλία. Η Ναταλία Τσαλίκη και η Όλια Λαζαρίδου συναντιούνται για πρώτη φορά στην σκηνή σε ένα νεοελληνικό έργο με πολλά μποφόρ.

Μια «αέρινη» κωμωδία του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη για την πολυπλοκότητα των σχέσεων, το μίσος και την αγάπη, το ψέμα και την αλήθεια, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μανώλη Δούνια, από 16 Ιανουαρίου στο Θέατρο Αμαλία.

Σ’ ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα συναντιούνται μετά από χρόνια δύο αδερφές, η Έντα και η Νόρα, με αφορμή έναν αιφνίδιο θάνατο και μια αναπάντεχη κληρονομιά. Κι ενώ όλα δείχνουν πως πολλά είναι αυτά που τις χωρίζουν, ο αέρας τρυπώνει κάθε τόσο απ’ τα παράθυρα κουβαλώντας λέξεις κι αναμνήσεις, φέρνοντας φαντάσματα του παρελθόντος μα και μελωδίες μακρινές, αλλά οικείες, πλημμυρίζοντάς τες τελικά με τη ζωή τους όλη.  Κι όσο κι αν δε θέλουν, θα αναγκασθούν να παραδεχτούν πόσο ίδιες είναι, πως θα μπορούσαν ακόμη να είναι κι ένα πρόσωπο, πως η Νόρα είναι η Έντα, κι η Ναταλία είναι η Όλια,

«Κι εγώ είμ’ εσύ

Κι εσύ είσαι εγώ»

Στον «Αέρα» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, οι δύο ηρωίδες, μεταπλάθονται σε αερικά που αλλάζουν συνεχώς μορφές. Γίνονται αληθινά παράλογες και τραγικά  αστείες. Εκεί που πας να τις πιάσεις, σου ξεγλιστρούν… Κι εκεί που πας να γελάσεις, σε συγκινούν. Η Έντα και η Νόρα συναντιούνται σ’ ένα σκηνικό που θυμίζει σκακιέρα όπου οι παρτίδες ολοκληρώνονται και ξαναρχίζουν. Και πότε παίρνει η μία τη ρεβάνς και πότε η άλλη. Και παρασύρεσαι χωρίς να καταλαβαίνεις πού αρχίζει και πού τελειώνει το παιχνίδι. Πού αρχίζει η πραγματικότητα και πού τελειώνει η φαντασία.

Δύο αξιαγάπητες ηρωίδες φτιαγμένες από Αέρα…

Πρωταγωνιστούν: Ναταλία Τσαλίκη, Όλια Λαζαρίδου

Κείμενο: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας

Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Αγγελίτσα

Το τραγούδι της παράστασης έγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς

Παραγωγή ΘΕΑΣΙΣ – ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΠΕ

Τιμές: 16 ευρώ γενική είσοδος, 12 (μειωμένο φοιτητικό, ανέργων)

«Το Κιβώτιο»

του Άρη Αλεξάνδρου

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ ΧΡΟΝΙΑ

20 και 21 Ιανουαρίου στις 21.00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

«Το Κιβώτιο», το εμβληματικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου, παρουσιάζεται σε μορφή θεατρικού μονολόγου, για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στο Θέατρο Αμαλία, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου. Ο Φώτης Μακρής, που υποδύεται τον κεντρικό ρόλο, εκτός από το Studio Μαυρομιχάλη, στα 4 χρόνια επιτυχίας της παράστασης ταξίδεψε με το «Το Κιβώτιο» σε 28 πόλεις σε όλη την Ελλάδα καθώς και στη Πάφο της Κύπρου (στα πλαίσια της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης 2017).

Το έργο: Στα τέλη του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει μετά από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που τελικά σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του, διαπιστώνεται πως είναι άδειο και ο αντάρτης φυλακίζεται από τους άλλους συντρόφους του ως δολιοφθορέας. Σε μια συγκλονιστική προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του, ο ήρωας αρχίζει να συντάσσει αναφορές στον ανακριτή, όπου δεν διστάζει να εξηγεί και να ερμηνεύει, το νόημα της παράδοξης αποστολής τους. Ο συντάκτης των αναφορών δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητα του ανακριτή ούτε για τους δεσμώτες του, ούτε αν ο ανακριτής διαβάζει τα όσα του γράφει.

Ο Φώτης Μακρής ερμηνεύει, σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο, τον ταραγμένο αυτόν ήρωα που σταδιακά αμφισβητεί κάθε είδους πεποίθηση. Το Κιβώτιο, είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου και έχει χαρακτηριστεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο ερμηνεύθηκε από αλληγορία για τον εμφύλιο και ως καταγγελία ενάντια σε κάθε είδους εξουσία, αλλά και ως ένα σχόλιο στον δυτικό πολιτισμό.

Σειρά συζητήσεων

Από την αρχή των παραστάσεων (25 Νοεμβρίου 2015), το «Κιβώτιο» πλαισιώθηκε από μία σειρά συζητήσεων με το κοινό, μετά το τέλος της κάθε παράστασης. Στις συζητήσεις  αυτές προσκλήθηκαν σημαντικά πρόσωπα  από διαφορετικούς χώρους της δημόσιας ζωής, που προσέγγισαν με τον δικό τους τρόπο το έργο του Αλεξάνδρου και τα ζητήματα που προκύπτουν από αυτό, αναδεικνύοντας τις προεκτάσεις του μέχρι σήμερα. Το κοινό αγκάλιασε με πρωτοφανές ενδιαφέρον τόσο την παράσταση όσο και τις συζητήσεις και είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει απόψεις, να εκφράσει απορίες, να συμμετέχει σε γόνιμο διάλογο.

Οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και την πέμπτη χρονιά των παραστάσεων στο Θέατρο Αμαλία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής, Κλεοπάτρα Τολόγκου

Σκηνογραφία: Διονύσης Μανουσάκης

Μουσική: Γιώργος Νινιός

Παίζει ο Φώτης Μακρής

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

Κανονικό : 13 ευρώ

Φοιτητικό, άνω των 65 ετών, Άνεργοι : 10 ευρώ

«Ο ΚΑΤΩ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ»

Μηνάς Βιντιάδης

Σκηνοθεσία: ΒΑΝΑ ΠΕΦΑΝΗ

Παραστάσεις: Δευτέρα 27 και Τρίτη 28 Ιανουαρίου, Ώρα 21.00

Εσείς τι θα κάνατε αν είσαστε ένας πρώην επιτυχημένος χρηματιστής λίγο πριν την απόλυτη οικονομική κατάρρευση και σας είχαν απομείνει μόλις…  50.000 ευρώ; Σίγουρα, όχι αυτό που έκανε ο επιχειρηματίας της ιστορίας μας, να «προσλάβει» έναν άστεγο-πλανόδιο βιβλιοπώλη-  για να τον σκοτώσει  προκειμένου να γλιτώσει τον εξευτελισμό …

Το έργο του Μηνά Βιντιάδη «ΚΑΤΩ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ », που ανέβηκε τον Οκτώβριο του ’15 με επιτυχία στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, τον Ιανουάριο, στο Θέατρο «ΑΜΑΛΙΑ», τη Δευτέρα 27 και Τρίτη 28, με σκηνοθέτη τη Βάνα Πεφάνη.

Πρωταγωνιστούν:  ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ και ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΠΟΥΝΤΖΗΣ

Στην Ελλάδα του σήμερα, χρηματιστής και άστεγος διαπραγματεύονται μια «συνεργασία» που ισορροπεί εφιαλτικά  ανάμεσα στην ιδεολογία και τη δικαιολογία, τη φτώχεια και την ηθική εξαθλίωση, την ευκαιρία και την καταστροφή, τη δολοφονία και τη σωτηρία. Σε έναν κόσμο που κυβερνούν οι τράπεζες και οι οίκοι αξιολογήσεων,  οι ήρωες έχουν, κυρίως, ν’ αντιμετωπίσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες.

Δυνατός σε αυτή τη μάχη δεν είναι, πια, αυτός που έχει τα χρήματα. Είναι αυτός που έχει το μαχαίρι. Το παιχνίδι σκληραίνει. Οι αλήθειες πονάνε όσο βγαίνουν στο φως…

Κι όπως λέει και ο συγγραφέας, «σ’ ένα καλά κρυμμένο μικρό χωριό κάτω από την Ακρόπολη ζούμε όλοι»…

Διάρκεια: 80′
Συγγραφέας: Μηνάς Βιντιάδης
Σκηνοθέτης: Βάνα Πεφάνη
Σκηνογραφία: Γιώργος Λυντζέρης
Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική: Orestis
Μουσική σύνθεση: Orestis

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15,00 ευρώ, Μειωμένη τιμή 13,00 ευρώ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟ

Ένας δραματικός μονόλογος από τον Βασίλη Μυριανθόπουλο

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου

Διάρκεια: 70 λεπτά

Στους ρόλους της Άννας, της Ανθής και της Λιουμπόβ η Γωγώ Μπρέμπου.

Μια συνάντηση επί σκηνής όλων των γυναικών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.

Τι ενώνει την Ανθή με την Λιουμπόβ;  

Μετά τον βυσσινόκηπο, η Ανθή Χαλκίδη και η Λιουμπόβ Αντρέϊεβνα έφυγαν.

Η Ανθή με τα παιδιά της και η Λιουμπόβ με τα μπαούλα της.

Μια καθημερινή γυναίκα και μία εμβληματική ηρωίδα στους παράλληλους δρόμους τους, μετά τον βυσσινόκηπο που έχασαν.

Πώς διαχειρίζεται μια μάνα την απώλεια των παιδιών της;

Πώς διαχειρίζεται μια γυναίκα την απώλεια του έρωτα της;

Η Ανθή συναντά την Λιουμπόβ στο ταξίδι της, μετά τον βυσσινόκηπο.

Μία ηθοποιός, η Άννα (Γωγώ Μπρέμπου), που ερμηνεύει την Λιουμπόβ Αντρέϊεβνα του “Βυσσινόκηπου”, ένα βράδυ μετά από παράστασή της, συνδέει την ιστορία της ηρωίδας με μιας πραγματικής γυναίκας, της Ανθής, που και εκείνη ξεριζώθηκε από τον  “βυσσινόκηπό” της, κάποια ιστορική στιγμή.   

Μιλώντας για τη φρίκη των πολέμων, τη σημασία του να αποκτά κάποιος ρίζες, τη θέληση για επιβίωση και τη δύναμη της αγάπης, οι γυναίκες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, φαίνεται να είναι πρωταγωνίστριες σε αυτόν το μονόλογο.

Σε ένα σύγχρονο και ταυτόχρονα επιβλητικό εικαστικό περιβάλλον  οι δραματικές ιστορίες των δύο γυναικών, ακολουθούν τις πορείες τους που αρκετές φορές φαίνεται να συγκλίνουν κάτω από τα ίδια μουσικά ακούσματα .

Η Λιουμπόβ και η Ανθή, αποκτούν λόγο και προβάλλονται πάνω σε σώματα και, για 70 λεπτά, μοιράζονται μαζί μας τα συναισθήματα τους, για την Ρωσία που άφησαν πίσω τους.

Συντελεστές:

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος

Σκηνικά – Κοστούμια: Kenny McLelan

Φωτισμοί – Video: Αργύρης Θέος

Μουσική: Κωνσταντίνος Κωτούλας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Λαντζουράκη

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης

΄Ηχος: Ορέστης Καμπερίδης

Μακιγιάζ: Βαγγέλης Θώδος

Hair Styling: Γιώργος Δουδέσης

Ερμηνεύει η ηθοποιός Γωγώ Μπρέμπου

Παραγωγή: Φιλοθέατον

Τιμές εισιτηρίων :

Γενική είσοδος: 13€

Φοιτητικό, Ανέργων, ΑμΕΑ, Άνω των 65: 10€

Hugo Claus

Ζιλ και η Νύχτα

Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Νίκος Χατζηπαπάς

Θεατρικός μονόλογος

Κατάλληλο άνω των 18

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, Σάββατο 1 & Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020 στις 21:00

Ο «Ζιλ και η νύχτα», το εμβληματικό έργο του Hugo Claus, που απέσπασε το χειροκρότημα κοινού και κριτικών και χαρακτηρίστηκε ως “απόλυτος υποκριτικός άθλος”, σε σκηνοθεσία – ερμηνεία: Νίκου Χατζηπαπά, μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεών του στην Αθήνα, έρχεται στο Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ στη Θεσσαλονίκη για τρεις μόνο παραστάσεις την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, το Σάββατο 1 & την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020 στις 21:00.

Νάντη, 1440. Ο Ζιλ ντε Ραι απολογείται στο δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης για τα ειδεχθή εγκλήματά του  και καταδικάζεται με απαγχονισμό και πυρά. Ο επιφανής Στρατάρχης της Γαλλίας και συμπολεμιστής της Ιωάννας της Λωραίνης κατηγορείται για σοδομισμό, ανθρωποκτονία και μαύρη μαγεία. Η δημόσια εξομολόγησή του για το ταξίδι του στη σκοτεινή πλευρά συγκλονίζει μέχρι και σήμερα ως ένα ανελέητο κατηγορώ, που τον οδηγεί στην έσχατη ταπείνωση και τον βίαιο εκμηδενισμό.

“Εγώ που ήθελα να γίνω τα πάντα υπεράνθρωπος, είμαι ένας υπάνθρωπος, ένας απάνθρωπος άνθρωπος. Τίποτα”

Ο αββάς Bossard, βιογράφος του  Ζιλ ντε Ραι γράφει για τη δίκη: «προς όλα ήταν το αντίθετο από τη δίκη της Ζαν Ντ’ Αρκ… και οι δύο αποτελούν τις σημαντικότερες δικαστικές υποθέσεις, όχι μόνο του Μεσαίωνα, αλλά και των νεότερων χρόνων».

Ο Φλαμανδός συγγραφέας Hugo Claus καταπιάστηκε με το θέμα της δίκης του Ζιλ ντε Ραι, μέσω των πρακτικών της, που έχουν σωθεί στο ακέραιο και έχουν μεταφερθεί από τα λατινικά στα γαλλικά από τον Pierre Klossowski.

Όπως επισημαίνει και η μεταφράστρια του έργου «Ο Ζιλ και η Νύχτα», Μαρία Ευσταθιάδη, ο Claus «δεν έπαψε ποτέ να προκαλεί, να ασκεί από πολύ νωρίς κριτική στην καθολική εκκλησία και να κατακρίνει τον ψευδή λόγο  της εξουσίας στην πατρίδα του». Το έργο του χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό, ωμότητα, σατιρικά στοιχεία,  αναπάντεχες καταστάσεις, τρέλα, σεξουαλικές παρεκτροπές και μία βαθιά γνώση της ανθρώπινης πολυπλοκότητας.

Ο θεαματικός θάνατος ενός εκ των μεγαλύτερων serial killers όλων των εποχών

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του έως και  το θάνατό του, ο Ζιλ ντε Ραι θα γινόταν ένα θέαμα για τον όχλο. Στην αρχή όλοι του φέρθηκαν με σεβασμό λόγω της θέσης του, παραχωρώντας του μία κάμαρα ψηλά στον πύργο και δεν τον έκλεισαν σε κάποιο μπουντρούμι.  Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του Ζιλ ήταν  ο αφορισμός. Για να γλιτώσει από την πιο ταπεινωτική ποινή της εποχής του, μεταξύ της παράνοιας που  διακατείχε την απολογία του, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να μετατρέψει την καταστροφή του σε ένα φαντασμαγορικό πυροτέχνημα. Οδυρόμενος εγκατέλειψε την αλαζονική και υβριστική στάση, που είχε στην αρχή της δίκης του και  ζήτησε τη συγχώρεση, ομολογώντας τα εγκλήματά του.

Οι ομολογίες που έκριναν την τύχη του Ζιλ ντε Ραι ξεκίνησαν στις 21 Οκτωβρίου 1440, την ημέρα που οι δικαστές αποφάσισαν να τον υποβάλουν σε βασανιστήρια. Ζητώντας χρόνο για να σκεφτεί κατάφερε να αποφύγει τα βασανιστήρια και να τον ανακρίνει ο πρόεδρος του πολιτικού δικαστηρίου παρουσία του επισκόπου ντε Σαιν- Μπριέκ και όχι οι εκκλησιαστικοί δικαστές.  Μία ημέρα μετά ο Ζιλ ντε Ραι αποκάλυψε όλα τα εγκλήματά με κάθε λεπτομέρεια στους εκκλησιαστικούς δικαστές, καταδεικνύοντας  τους συνενόχους του.

Το πιο συγκλονιστικό στο θάνατο του Ζιλ ντε Ραι ήταν το ότι κατάφερε να προκαλέσει τον οίκτο του ακροατηρίου του. Ο Ζιλ ντε Ραι ονειρεύτηκε ένα ταξίδι δίχως τέλος που θα τον έσωζε. Αρκέστηκε όμως στην πρόθεση. Ακόμα και κατά τις τελευταίες ελεύθερες μέρες του συνέχιζε να αποκεφαλίζει παιδιά.

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Hugo Claus

Μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη

Σκηνοθεσία- Ερμηνεία: Νίκος Χατζηπαπάς

Συμμετοχή: Πάνος Λαμπρίδης

Γλυπτό: Κωστής Παπαδόπουλος

Μουσική επιμέλεια: Ελίζα Χατζηπαπά

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νέλη Αλκάδη

Φωτογραφίες παράστασης: Ράνια Παπαδοπούλου

Εκτέλεση Κοστουμιών: Λίτσα Κυρίτση

Δημόσιες Σχέσεις: Ράνια Παπαδοπούλου

Παραγωγή: Labillusions – Helix Theatre

Τιμές εισιτηρίων:

13 ευρώ  (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο)

Προπώληση: ticketplus.gr και στο ταμείο του θεάτρου: 231 084 2509

«Ματωμένο Γαλάζιο»

Παράσταση

Παραστάσεις: Δευτέρα 3 και Τρίτη 4 Φεβρουαρίου, Ώρα 21.00

Το “Ματωμένο Γαλάζιο” είναι μία πρωτότυπη μουσική και οπτική παράσταση που αφηγείται την επιστροφή ενός Έλληνα δημοσιογράφου στην πατρίδα μετά από μία μακρόχρονη διαμονή στο εξωτερικό. Η επιστροφή του τον φέρνει αντιμέτωπο με 3 θανάτους: τον θάνατο των προσδοκιών, τον θάνατο του έρωτα και τον θάνατο ενός αγαπημένου του προσώπου.

Η αφήγηση γίνεται μέσα από τραγούδια, μονολόγους και πρόζες καθώς οι μουσικοί έχουν ρόλους ενώ για τη δημιουργία του σκηνικού υποβάθρου χρησιμοποιείται η τεχνοτροπία της τρισδιάστατης και δισδιάστατης προβολής βίντεο (3D 2D video mapping/projection).

 Η διαφοροποίησή της παράστασης σε σχέση με άλλες video-projection εγκαταστάσεις έγκειται πρωτίστως στο ότι δεν πρόκειται για μία εγκατάσταση αλλά για μία ζωντανή παράσταση, για μία μοντέρνα ροκ όπερα με πλήθος μουσικών (8 άτομα επί σκηνής) πλαισιωμένη από εντυπωσιακές εικόνες βασισμένες στο ομότιτλο κόμικ-μουσικό άλμπουμ που φιλοτέχνησε εικαστικά ο Δημήτρης Παπαδής και του οποίου την μουσική συνέθεσε ο Ferruccelli.

Συντελεστές:

Μουσική, τραγούδια, σκηνοθεσία, φωνή και κιθάρα: Ferruccelli

Σκίτσα: Δημήτρης Παπαδής

3d mapping: Θανάσης Πολυράκης

Animation: Ρέα Παπαδοπέτρου, Γεωργία Βρόσγου

Ηχοληψία: Audiobee

Drums, προγραμματισμός και β φωνητικά: Συμεών Γεωργίου

Πιάνο, πλήκτρα και φωνή: Βάνα Κατσιούρι

Μπάσο: Πλάτωνας Μολώζης

Κιθάρα: Δημήτρης Κορομηλάς

Φωνή: Εβίτα Αγαΐτση

Φωνή: Μυρτώ Μποζίκη

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος & 10 ευρώ μειωμένο. Προπώληση 10 ευρώ

H I M M E L W E G

(Ο δρόμος για τον ουρανό)

του Χουάν Μαγιόργκα

10-11/2, 17-18/2, 24-25/2

«Ο δρόμος για τον ουρανό» συνδέεται με ένα ιστορικό γεγονός κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου: Σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων κοντά στην Πράγα, στήνεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων, δηλαδή εξαπάτησης. Η ναζιστική κυβέρνηση του Βερολίνου επιβάλλει σε επιλεγμένους κρατούμενους να δημιουργήσουν μια πλαστή εικόνα αξιοπρεπούς διαβίωσης για χάρη της  κοινής γνώμης. Εκπρόσωποι του ερυθρού σταυρού, θορυβημένοι από τις φήμες για τις συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα, καταφθάνουν και γίνονται μάρτυρες μιας καλοστημένης απάτης. Επισκέπτονται το Τερεζίν, ένα ιδιόμορφο γκέτο, στο οποίο τα πάντα φαίνονται να λειτουργούν «κανονικά». Επιστρέφοντας από το στρατόπεδο θα καταθέσουν τη μαρτυρία τους για τη σίτιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη διαμονή των κρατουμένων.

Η Theressienstadt είναι μια επιχείρηση ωραιοποίησης του εγκλήματος και προετοιμαζόταν επί ένα χρόνο για να κάνει τη θεαματική της «πρεμιέρα» ενώπιον του «κοινού» της στις 23 Ιουνίου το 1944. «Ο Φύρερ χαρίζει στους Εβραίους μια πόλη» ήταν ο τίτλος της ταινίας που γυρίστηκε στη συνέχεια από τους ναζί, με σχετικά πλάνα που εξαίρουν την γενναιοδωρία του Φύρερ απέναντι στους κρατούμενους.

Ο Χουάν Μαγιόργκα γράφει ένα έργο απόλυτα σύγχρονο χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τα παραπάνω γεγονότα: την επίσκεψη του εκπροσώπου του ερυθρού σταυρού, την παρουσία του γερμανού διοικητή του στρατοπέδου αλλά και του εβραίου που αναλαμβάνει να «σκηνοθετήσει» τους συμπατριώτες του. Παράλληλα στο έργο υπάρχει ένα πλήθος «ηθοποιών» που υποδύονται τους προκαθορισμένους ρόλους.

Δεν πρόκειται όμως για απλή ιστορική αναπαράσταση των γεγονότων. Η μνήμη του ολοκαυτώματος είναι πολύ ισχυρή, αλλά πιο ισχυρές είναι οι νύξεις στο σήμερα. Αυτό που μας αφορά σε αυτό το έργο δεν είναι τόσο η –έτσι κι αλλιώς συνταρακτική– ιστορία του ολοκαυτώματος, όσο το ζήτημα της κατασκευής του ψεύδους: Η σύλληψη ενός σχεδίου εξαπάτησης. Η τελειότητα του μηχανισμού. Η ευκολία ή η τάση του ανθρώπου να ενδίδει σε αυτό που φαίνεται κανονικό. Πώς εθελοτυφλούμε και γιατί; Επίσης, οι μορφές της εξέγερσης και της υποταγής. Και κυρίως τα όνειρα και οι εφιάλτες των ανθρώπων, τόσο αυτών που εξουσιάζουν όσο και των θυμάτων τους.

Χώρος και χρόνος: σύγχρονα, χρόνια μετά το ολοκαύτωμα. Σε ένα χώρο που τον ορίζουν οι ράγες των τρένων, το ρολόι του σταθμού και οι μνήμες των ηρώων. Σε αυτό το σύγχρονο σκηνικό –στρατόπεδο συγκέντρωσης– χρόνια μετά, έρχονται σταδιακά να προστεθούν τα στοιχεία που συνθέτουν το «θέατρο μέσα στο θέατρο», οι κούνιες, τα παιδικά παιχνίδια, τα μπαλόνια, το παγκάκι… Επιπλέον, στην παράσταση χρησιμοποιείται φωτογραφικό υλικό καθώς και κινηματογραφημένα πλάνα.

Έλενα Καρακούλη

Το Himmelweg στον τόπο που γεννήθηκαν η Ευρώπη και το θέατρο.

Από όλα τα έργα που έχω γράψει, το Himmelweg είναι εκείνο που έχει ανέβει περισσότερες φορές: τριανταπέντε παραγωγές, σε θέατρα όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και της Αμερικής και της Ασίας. Πέρα από τη μικρή αξία που ίσως έχει το έργο, πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μερικά από τα θέματα που θίγει θέτουν ερωτήματα στον σύγχρονο θεατή, έστω κι αν αυτός κοιτάζει από απόσταση εκείνη την Ευρώπη που δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τους Εβραίους της. Οι θεατές είδαν το Himmelweg όχι μόνο σαν μια αναπαράσταση της πιο μαύρης σελίδας στην ιστορία της Ευρώπης, αλλά και σαν ένα έργο για την εξόντωση των αθώων, την εκμετάλλευση των θυμάτων, την προπαγάνδα, τους ευφημισμούς, το αόρατο της φρίκης. Δυστυχώς, αν παρατηρήσουμε με προσοχή, όλα αυτά θα τα δούμε και σήμερα. Και νομίζω ότι υπάρχει ένα ερώτημα, που βρίσκεται στο κέντρο του Himmelweg και μπορεί να το υποβάλει ο καθένας στον εαυτό του: εγώ, μέσα στη σκηνή του κόσμου, κατά πόσο είμαι ένας ρόλος που τον έγραψαν και τον σκηνοθετούν άλλοι; 

Είναι πολύ συγκινητικό για μένα το γεγονός ότι το Himmelweg θα παρασταθεί εκεί όπου γεννήθηκαν η Ευρώπη και το θέατρο. Γι’ αυτό και νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη για τη Μαρία Χατζηεμμανουήλ που μετέφρασε το έργο μου στην πανέμορφη ελληνική γλώσσα, για το Φεστιβάλ Αθηνών που το περιέλαβε στο πρόγραμμά του και για την Έλενα Καρακούλη και την ομάδα της, που θέλουν να το  μεταμορφώσουν σε μια ποιητική και πολιτική εμπειρία για τους θεατές. 

Juan Mayorga

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΣ:

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Έλενα Καρακούλη
Εικαστική σύλληψη και επιμέλεια: Εύα Νάθενα
Συνεργάτιδα σκηνογράφος-ενδυματολόγος: Εβελίνα Δαρζέντα
Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Πρωτότυπη μουσική – Μουσική επιμέλεια: Violet Louise
Βίντεο: Άγγελος Παπαδόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμών: Nίκος Βλασόπουλος
Μακιγιάζ: Κατερίνα Μιχαλούτσου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Ψαρράς, Δημήτρης Παπανικολάου, Θανάσης Δήμου, Βερονίκη Στογιαννίδου / Δανάη Hoffmann

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 100 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ: Δευτέρα 21:00’, Τρίτη 21:00’

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

15 ευρώ γενική είσοδος

13 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων)

ΦΥΛΕΣ

της Νίνα Ρέιν

Τάκης Τζαμαργιάς

20 έως 23 Φεβρουαρίου

Η παράσταση του Τάκη Τζαμαργιά που αγαπήθηκε από το κοινό και τους κριτικούς όσο λίγες την προηγούμενη θεατρική σεζόν έρχεται στο Θέατρο Αμαλία για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, από 20 έως 23 Φεβρουαρίου, με μια εξαιρετική διανομή: Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Νίκο Γεωργάκη, Μάνο Καρατζογιάννη, Δημήτρη Κουρούμπαλη, Ελένη Μολέσκη, Καλλιόπη Παναγιωτίδου.

Το πολυβραβευμένο έργο της Νίνα Ρέιν Φυλές (Drama Desk Award for Outstanding Play, New York Drama Critics’ Circle Award, Off-Broadway Alliance Award – Best Play, υποψήφιο για Olivier Award) που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση της Έρις Κύργια, επεξεργάζεται δεξιοτεχνικά το χιούμορ και τη συγκίνηση σε μια σειρά ευαίσθητων θεμάτων: την απουσία ενσυναίσθησης ακόμα κι ανάμεσα στους πιο στενούς ανθρώπινους δεσμούς, τα όρια της λεκτικής επικοινωνίας, την ανάγκη να ανήκεις σε μια φυλή παρά τα όποια αδιέξοδά της.

Ο Μπίλυ, αν και εκ γενετής κωφός, έχει μεγαλώσει «φυσιολογικά» μέσα σε μια οικογένεια που έχει κάνει τα πάντα για να αμβλύνει τις συνέπειες της διαφορετικότητάς του. Η εισβολή όμως της Σύλβιας στον μικρόκοσμο της οικογένειας ανατρέπει ό,τι ίσχυε ως τότε.

Τελικά ο λόγος μπορεί να είναι τόσο περιοριστικός όσο η σιωπή; Και η σιωπή μπορεί να είναι το ίδιο εύγλωττη με το λόγο;

* Για την ερμηνεία του στις “Φυλές” ο Μάνος Καρατζογιαννης τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού- all4fun 2019.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς

Σκηνικά – Κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου 

Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Μουσική επιμέλεια & Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης

Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Αποστολάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Τζαμαργιάς

Βίντεο:  Δήμητρα Τρούσα 

Σύμβουλος δραματουργίας: Ελένη Μολέσκη

Επιστημονικός σύμβουλος: Κωνσταντίνος Σαμαράς

Ερμηνεύουν: Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Νίκος Γεωργάκης, Μάνος Καρατζογιάννης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Ελένη Μολέσκη, Καλλιόπη Παναγιωτίδου

Παραγωγή:  Lead-in-Arts ΑΜΚΕ, Θέατρο Σταθμός

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παραστάσεις: από 20 έως 23 Φεβρουαρίου 2020, Ώρα 21.00

Τιμές εισιτηρίων: 15€ γενική είσοδος και 13€ μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65)

Διάρκεια: 110 λεπτά