Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Goethe Institut Thessaloniki παρουσιάζουν, έως και τις 9 Ιουνίου, την έκθεση του Γερμανού φωτογράφου Ίνγκο Ντούνεμπιερ, με τίτλο Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, σε επιμέλεια Ηρακλή Παπαϊωάννου. Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Η φωτογραφική σχέση του Ντούνεμπιερ με τη Θεσσαλονίκη είναι ασυνήθιστη. Ως επαγγελματίας δημιούργησε ένα έργο πολύπτυχο, ασκούμενος στις περισσότερες δυνατές εφαρμογές του μέσου. Στο καλλιτεχνικό του έργο αντίστοιχα, συναντά κανείς πολύ πρωτότυπες ενότητες, όπως τα Αποτυπώματα (1994) ή τα Blisters (2007), με ιδιαίτερα εικαστικά χαρακτηριστικά, χωρίς όμως να πρωταγωνιστεί σ’ αυτές η πόλη. Παράλληλα και ανεξάρτητα, στα 25 χρόνια που ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ανέπτυξε μια προσωπική φωτογραφική σχέση με την πόλη, απεικονίζοντάς την σε όλες τις δυνατές προσωπικές στιγμές και διαθέσεις: φωτογραφίες επίσημες ή ανεπίσημες, στο κέντρο ή στα περίχωρα, ιδιωματικά στιγμιότυπα ή νυχτερινά τοπία, ανακαλύπτοντας εγχώριες ιδιαιτερότητες ή απρόβλεπτες λεπτομέρειες, φωτογραφίζοντας με χιούμορ ή θαυμασμό. Στο πολυδιάστατο αυτό υλικό, η φωτογραφία συγκροτεί ένα άτυπο ημερολόγιο, στο οποίο καταχωρούνται, όχι συντεταγμένα, σκέψεις και βιώματα με τον πιο άμεσο τρόπο. Τα έργα στην έκθεση Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη αντανακλούν μια βαθιά, υπόγεια σχέση με την πόλη, που αποδεικνύεται για τον Ντούνεμπιερ ένα λανθάνον διαρκές θέμα μέσα από την πολυμορφία και τη διαρκή της εξέλιξη.
Ο επιμελητής της έκθεσης, Ηρακλής Παπαϊωάννου, γράφει μεταξύ άλλων στο εισαγωγικό του κείμενο: “Στην έκθεση εναλλάσσεται η νηφαλιότητα και το συναίσθημα, η αντιπροσωπευτικότητα και η ιδιαιτερότητα, το ύφος απρόσωπου ντοκουμέντου και η εμφανής υποκειμενικότητα. Η, εγγενώς αποσπασματική, φωτογραφία απελευθερώνεται από την προσήλωση σε καθιερωμένους ή νεοπαγείς –ισμούς, για να αποτελέσει ελεύθερο δείκτη της εσωτερικής και εξωτερικής συνθήκης. Διάχυτη είναι επίσης η ταλάντευση ανάμεσα στο σοβαρό και το παιγνιώδες, το προβλέψιμο και το απρόβλεπτο. Όμοια, η ειδική ευαισθησία για τα ευάλωτα, εφήμερα χρώματα του δειλινού, του ρευστού σκαλοπατιού ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Η ελλειπτική αυτή περιήγηση, με τις σκόπιμα αστάθμητες διακυμάνσεις ανάμεσα στο οικείο και το ανοίκειο, προτείνεται τελικά ως κάτι περισσότερο από απλή σπονδή στην ακόρεστη περιέργεια της όρασης. Ίσως γιατί επιτρέπει να αναστοχαστεί κανείς πόσο παράξενα σύνθετα φαινόμενα είναι η πόλη, ο εαυτός, η φωτογραφία”.
O Ίνγκο Ντούνεμπιερ (Ingo Dunnebier) γεννήθηκε στην Ιένα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Το 1961 η οικογένειά του μετανάστευσε μέσω Βερολίνου στην περιοχή του Κάσελ της τότε Δυτικής Γερμανίας. Σπούδασε Οπτικοακουστικά Μέσα και Φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Κολωνίας (1982-87). Αμέσως μετά τις σπουδές του μετοίκησε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται έως σήμερα, με εξαίρεση το 2002, κατά τη διάρκεια του οποίου έζησε στη Νέα Υόρκη, διδάσκοντας ως επισκέπτης καθηγητής σε MΑ Class του Άντι Ντεκ στο School of Visual Arts και πραγματοποιώντας καλλιτεχνικά projects και θεωρητική έρευνα στη φωτογραφία.
Από το 1990 έως το 1996 δούλεψε πάνω σε φωτογραφικές διαδικασίες χωρίς φωτογραφική μηχανή, ως επί το πλείστον αποτυπώματα και χημειογράμματα μεγάλου μεγέθους. Από το 1994 μέχρι το 2002 φωτογράφιζε σε καθημερινό επίπεδο, καταγράφοντας καταστάσεις της καθημερινότητας και το σύγχρονο τοπίο. Παράλληλα δούλευε σε θεματικές αυτοτελείς σειρές.
Κατά την περίοδο 2007-12 δίδαξε Φωτογραφία στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα. Το 2011 και 2012 συμμετείχε σε residencies και εκτέλεσε workshops στο πλαίσιο του προγράμματος Samkura στο Cló Ceardlann na gCnoc στην Ιρλανδία.
O Ίνγκο Ντούνεμπιερ έχει κάνει δύο ατομικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, την Ελβετία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.