Συνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου
Η συνέντευξη μεταδόθηκε ολόκληρη στην εκπομπή «H ζωή όπως μας αρέσει!». Ακούστε την καθημερινά ζωντανά Δευτέρα – Παρασκευή στον 958fm και στο www.ert3.gr.
Το (To The) Children Of Tomorrow είναι προσωπικό κόλλημα και ο Leόn από τα πιο καθαρά και ευγενικά πρόσωπα που γνώρισα τα τελευταία χρόνια, στηρίζοντας μέσα από την εκπομπή μου «τοπικούς ήρωες». Την πρώτη νύχτα του Δεκέμβρη της περασμένης χρονιάς (!) έπαιξε με το γκρουπ του στο Gaia Live. Παρ’ όλο που περίμενα μεγαλύτερη προσέλευση, διαπίστωσα ότι το κοινό ήταν ιδιαίτερα θετικό, ήξερε τραγούδια και στίχους. Φεύγοντας από το live, είχαν κερδίσει ακόμα και αυτούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ πριν το Futrue. Είμαι σίγουρη πως την επόμενη φορά και με το δίσκο που ετοιμάζουν, θα παίξουν μπροστά σε ένα ακόμα πιο θερμό και ανυπόμονο κοινό.
O νέος δίσκος που ετοιμάζετε αυτό το διάστημα πόσο διαφορετικός θα είναι από τον πρώτο;
Ο πρώτος δίσκος είναι σαν τον πρώτο έρωτα. Είναι γλυκός, αφελής, αυθόρμητος, αλλά κάνει κανείς λάθη και υπερβολές. Ο δεύτερος δίσκος θα είναι αρκετά διαφορετικός, πιο δυνατός, πιο λιτός και πιο άρτιος.
Ανήκεις σε μια “νέα γενιά μουσικών”, που έθεσε το εναλλακτικό κοινό ξανά σε “κίνηση” και έφερε και νέο κόσμο. Έχεις μουσική παιδεία, έχεις σπουδάσει φιλοσοφία, έχεις ταξιδέψει. Χώρεσαν όλα αυτά στη μουσική σου;
Τις τελευταίες δεκαετίες, με τη σταδιακή παγκοσμιοποίηση και την άνθηση του διαδικτύου, και μέσα στα διάφορα “κακά” που έφερε αυτό, έγινε και κάτι εξαιρετικά καλό. Έπεσαν τα σύνορα στη μετάδοση των πληροφοριών. Έτσι, νέοι άνθρωποι από διαφορετικά σημεία του πλανήτη άρχισαν να μοιράζονται ιδέες, φωτογραφίες, μουσικές, βίντεο, κείμενα, σκέψεις. Νιώσαμε, αυτή η γενιά, πως άσχετα με το αν έχουμε μεγαλώσει σε διαφορετικά σημεία της γης, με διαφορετικά ήθη και έθιμα, θρησκείες και τάξεις, μας συνδέουν πολλά. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που ασφυκτιούν και αντιδρούν απέναντι σε ένα περιβάλλον κλειστό, εχθρικό προς το “ξένο” και το “νέο”, εν τέλει ένα περιβάλλον μη προοδευτικό, που όχι μόνο δεν ενθαρρύνει το διαφορετικό, αλλά το χλευάζει. Χωρίς αυτό όμως, μια κοινωνία είναι σαν να μην αναπνέει, δεν δίνεται κίνητρο στη φαντασία, στην καινοτομία, σε όλα αυτά που πάνε τον κόσμο μπροστά… Μιλώντας για τη μουσική τώρα, τη μουσική δεν μπορείς να τη διαχωρίσεις από την ίδια τη ζωή σου. Ένας δημιουργός επηρεάζεται από τα προσωπικά του βιώματα, τις εικόνες που συναντά, από διηγήσεις.
Και το να παίξεις γιουκαλίλι πώς προέκυψε;
Ζούσα για λίγο καιρό στην Αμερική, στο Λος Άντζελες, όπου σπούδαζα πριν μερικά χρόνια, και τότε ήταν η εποχή που άρχιζε το ukulele να εντάσσεται πιο ενεργά στην ποπ και ροκ μουσική και κουλτούρα. Με το που το έπιασα στα χέρια μου πρώτη φορά το ερωτεύτηκα. Είναι ένα όργανο νέο και σχετικά ανεξερεύνητο για να το εντάξεις σε μοντέρνες μουσικές. Πέρα από αυτό είναι βολικό, γιατί το μεταφέρεις παντού μαζί σου, και ιδανικό για να συνοδεύσεις φωνή.
Έχουν πει για σένα “ο Έλληνας Beirut” θέλοντας να περιγράψουν τις ατμόσφαιρες της μουσικής σου. Σου αρέσουν οι Beirut; Έλα, πες την αλήθεια! Δεν θα ενημερώσω τον Τζος (Κλαρκ). Για να σοβαρευτώ: πώς ήταν η συνεργασία μαζί του;
Είναι ένας εύκολος συσχετισμός, αφού δούλεψα με τον ίδιο παραγωγό και παίζω και ukulele. Στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος δεν νομίζω να έχει δει ή ακούσει το ukulele πέρα από τους Beirut. Άρα δεν έχουν αρκετά σημεία αναφοράς. Αν ρωτήσετε εμένα ή τον Τζος, θα σας πούμε πως γουστάρουμε πολύ Beirut, αλλά η μουσική μου είναι αρκετά διαφορετική. Η συνεργασία μου με τον Τζος, όπως και με τον Ottomo ήταν άψογη. Έμαθα πολλά πράγματα σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά το σημαντικότερο είναι πως απέκτησα ένα φίλο στην απέναντι πλευρά της γης, ο οποίος θα έρθει και στην Ελλάδα για διακοπές το καλοκαίρι.
Πώς ήταν η εμπειρία του live στο Gaia live στη Θεσσαλονίκη; Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο για το επόμενο διάστημα για συναυλίες, είτε στην Αθήνα είτε στα μέρη μας κάπου στη Β. Ελλάδα;
Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Θα σας πω με ειλικρίνεια πως ήταν το πιο ώριμο κοινό που έχω συναντήσει, ένιωσα πολύ οικεία με αυτό το κόσμο. Τώρα ετοιμάζω μια μεγάλη περιοδεία και σκοπεύω να έρθω στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο. Σκέφτομαι να επισκεφθώ πολλές πόλεις της Ελλάδας μέσα στην άνοιξη… Καβάλα, Κομοτηνή, Ξάνθη, Δράμα, Κοζάνη, Κέρκυρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Άρτα, Ναύπακτο, Μεσολόγγι, Πάτρα, Βόλος, Λάρισα και Τρίκαλα.
Οι Mimosa’s dream, το προηγούμενο και εντελώς διαφορετικό σχήμα στο οποίο συμμετείχες, παραμένουν εν ενεργεία; Είσαι ακόμα ένας από αυτούς;
Τους Mimosa’s Dream τους δημιούργησα 16-17 χρονών και η μπάντα αποτελείται από τους αδελφικούς μου φίλους, που αυτή τη στιγμή είναι σκορπισμένοι σε διάφορα σημεία της Ευρώπης. Ένα project σαν και αυτό παραμένει πάντα ενεργό και απλώς είναι θέμα να βρεθούμε ξανά στον ίδιο χώρο και να έχουμε διάθεση και χρόνο για να δουλέψουμε μαζί και να κάνουμε κάτι καινούργιο.