Μυστήριο στη Βενετία (A Haunting in Venice)
Βαθμολογία: 5/5
Ταινία μυστηρίου αμερικανικής παραγωγής 2023
Σκηνοθεσία: Kenneth Branagh
Πρωταγωνιστούν: Kenneth Branagh, Kyle Allen, Camille Cottin, Jamie Dornan, Tina Fey, Jude Hill, Ali Khan, Emma Laird, Kelly Reilly, Riccardo Scamarcio, Michelle Yeoh
Υπόθεση: Ο Ηρακλής Πουαρώ βρίσκεται πλέον εκτός δράσης στη Βενετία όταν δέχεται την πρόσκληση μίας διάσημης συγγραφέως αστυνομικών μυθιστορημάτων για να παραστεί σε μία σεάνς προκειμένου να διαπιστώσει την αυθεντικότητα του επίσης προσκεκλημένου διάσημου μέντιουμ. Όταν καταλήγει σε έναν αποτρόπαιο φόνο, τότε όλοι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες θεωρούνται ύποπτοι και ο Ηρακλής Πουαρώ καλείται εκ νέου να διαλευκάνει το μυστήριο της δολοφονίας.
Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι “Hallowe’en Party” (το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τον τίτλο «Πάρτι για δολοφόνους»). Αν θέλουμε βέβαια να είμαστε ειλικρινείς, το μοναδικό κοινό σημείο ανάμεσα στα δύο, μυθιστόρημα και ταινία, είναι η ονοματολογία των χαρακτήρων. Διότι η ιδιότητα κάθε χαρακτήρα, αλλά και η εξέλιξη της ιστορίας καμία σχέση δεν έχει με την ιστορία της Αγκάθα Κρίστι. Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι καλό για δύο τουλάχιστον βασικούς λόγους. Πρώτον, για εκείνους που έχουν διαβάσει το βιβλίο και έχουν δει το αντίστοιχο επεισόδιο της σειράς Poirot (με πρωταγωνιστή τον David Suchet), καθώς και τη μεταφορά της ιστορίας σε ένα από τα επεισόδια της αγαπημένης γαλλικής σειράς «Παιχνίδια μυστηρίου της Αγκάθας Κρίστι (Les petits meurtres d’Agatha Christie)», ξέροντας ήδη τον ένοχο, τους δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουν μία τελείως διαφορετική ιστορία. Δεύτερον, για εκείνους που δεν έχουν γνώση της ιστορίας είτε σαν βιβλίο είτε σαν ταινία, η όλη μαγεία επίλυσης ενός μυστηρίου αναπόφευκτα θα τους οδηγήσει στην αναζήτηση των προηγούμενων αναφορών.
Στο κεντρικό μας θέμα τώρα, το οποίο είναι η τωρινή ταινία. Αν προσπαθήσουμε να το συγκρίνουμε με τις δύο προηγούμενες δια χειρός Kenneth Branagh, ο οποίος έχει πάντα διπλό ρόλο, του σκηνοθέτη και του κεντρικού ήρωα, η τρίτη ταινία θεωρείται με διαφορά η καλύτερη. Και αυτό διότι τόσο το «Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές» όσο και o «Θάνατος στον Νείλο» είναι περισσότερο γνωστά εφόσον είχαν μεταφερθεί με απόλυτη επιτυχία στον κινηματογράφο το 1974 και το 1978 αντίστοιχα. Οπότε είναι αναπόφευκτη η σύγκριση, λαμβάνοντας υπόψη πέραν της ήδη γνώριμης πλοκής, το καστ των παλιών ταινιών από την Bette Davies, την Lauren Bacall και τον Peter Ustinov, μέχρι την Mia Farrow, την Ingrid Bergman και τον Sean Connery. Πέραν αυτού όμως, το γεγονός ότι η ιστορία λαμβάνει τόπο στη Βενετία δίνοντας στο “whodunit” γοτθικές προεκτάσεις, καθώς και η πινελιά του μεταφυσικού θρίλερ κάνουν την ταινία ξεχωριστή, ικανοποιώντας τις μεγάλες προσδοκίες οι οποίες είχαν γεννηθεί με την προβολή του τρέιλερ αυτής. Αν προσθέσουμε και τις πολύ καλές ερμηνείες, οι οποίες οφείλονται σε εξαιρετικό κάστινγκ, τότε δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος λόγος για να μην πάει κάποιος να δει την ταινία, πέρα από την προκατάληψη του για τις ταινίες αυτού του είδους, αλλά και την εμπορικότητα του χαρακτήρα τους.
ΕΥΤΥΧΙΑ Χ. ΚΟΚΚΙΝΗ