ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (SIDE EFFECTS)
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Παίζουν: Τζουντ Λο, Ρούνι Μάρα, Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Μάμι Γκάμερ
Διάρκεια: 106′
STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11, VILLAGE COSMOS 8&10 (2η εβδομάδα)
Παρενέργειες (side effects) είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται στον προγραμματισμό, όταν μια συνάρτηση, εκτός από την τιμή που επιστρέφει, τροποποιεί και διάφορα άλλα στοιχεία. Οι παρενέργειες συχνά κάνουν πιο δύσκολη την κατανόηση της συμπεριφοράς ενός προγράμματος. Πόσο μάλλον της ανθρώπινης προσωπικότητας που είναι περισσότερο περίπλοκη!
Αρχικά, η ταινία διεισδύει στους δαίδαλους των ψυχοτρόπων φαρμάκων και στη στρατηγική κερδοσκοπίας των φαρμακοβιομηχανιών. Με λεπτομερείς αναφορές στο τάδε ή δείνα φάρμακο, με ιατρικούς επισκέπτες που στρατολογούν (με το αζημίωτο) γιατρούς σε γεύματα εργασίας, ώστε να τους παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δράση, αντίδραση και παρεκτροπή του έκαστου φαρμάκου, με συνέδρια και ανταλλαγές απόψεων γιατρών περί της αποτελεσματικής δράσης των ψυχοτρόπων στην κούρσα της ανταγωνιστικότητας, δίνεται η εντύπωση στον θεατή πως πρόκειται για μια καταγγελία στην πιο επικερδή βιομηχανία του καπιταλιστικού κεφαλαίου.
Αντ’ αυτού, μετά το μισό, αντιλαμβάνεσαι ότι ο Σόντεμπεργκ κάνει ελιγμό (ή μήπως παρεκτρέπεται;) και καθοδηγεί την ταινία στα μονοπάτια του ερωτικού θρίλερ. Φόβος; Δισταγμός; Αφέλεια; Αστοχία; Αδυναμία; Ότι και να ‘ναι, το ζητούμενο είναι πως οι φαρμακοβιομηχανίες ούτε καν γρατσουνίστηκαν, ενώ ο Στίβεν έχασε την ευκαιρία να κάνει εκκωφαντικότερο θόρυβο από τον «Επίμονο κηπουρό». Οι ουσίες του ισχυρές, η δοσολογία ενδιαφέρουσα, η δράση όμως χλιαρή.
Η έμπνευση είναι υποδεέστερη προηγούμενων ετών (αρκετές οι συγγένειες με τον αντίποδα της «Ολέθριας σχέσης»), η αφηγηματική επέλαση του «Traffic» απουσιάζει, οι παλμοί είναι σαφώς πιο υποτονικοί του «Contagion», αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται αρκετά γοητευτικό. Το σενάριο του Σκοτ Μπερνς είναι εμπνευσμένο από την παραμονή του σε μια ψυχιατρική κλινική, όπου διέμεινε για αρκετές βδομάδες και τις συνομιλίες του με ασθενείς και γιατρούς.
Αξιολόγηση: *** (3)
Γιάννης Τοτονίδης