Παρατήρηση του Άχρονου
Συνέντευξη με την εικαστικό-σκηνοθέτιδα-ηθοποιό EYPRAKSIA
Από τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου και κάθε Δευτερότριτο μέχρι και την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου στις 20:00 (διάρκεια 60’) ανεβαίνει στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών υπό την αιγίδα της UNESCO, υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Δήμου Αβδελιώδη και την υποστήριξη «Τέχνης Παραγωγές» η εικαστικό-θεατρική παράσταση Παρατήρηση του Άχρονου σε σύλληψη-κείμενα-σκηνοθεσία-ερμηνεία-κοστούμια-σκηνική και ηχητική εγκατάσταση της εικαστικού-σκηνοθέτιδας-ηθοποιού EYPRAKSIA. Το έργο πραγματεύεται την ποιότητα και τη δυναμική της παρατήρησης του μέσα και του έξω, την αυτοπαρατήρηση και την εξέλιξη της ύπαρξης μέσα από τις αξίες της, που είναι η αφομοίωση, η ενσυναίθηση και η συνείδησή. Η παρατήρηση είναι το κλειδί της ελευθερίας, είναι ο δρόμος προς την επίγνωση της εικονικότητας του κόσμου. Παρατήρηση, αυτοπαρατήρηση, Παρατηρούμενος και Παρατηρητής. Μέσα από την παρατήρηση έρχεται η εξέλιξη. Πρόκειται για μια μεταφορά της παρατήρησης έξω από τον εαυτό μας, για μια σχέση άλληλο-παρατήρησης ο Ένας του Άλλου. Το Άχρονο σημαίνει το Αθάνατο, το Άπειρο. Το Παρόν είναι το Άχρονο, ενώ η στιγμή της καθαρής Αυτογνωσίας δεν πρέπει να κινείται από το παρελθόν και το μέλλον, το πριν και το μετά. Η Στιγμή είναι το Άχρονο. Παρατήρηση του Άχρονου-Παρατήρηση του Απείρου-Παρατήρηση του ίδιου του Εαυτού. Ο Παρατηρούμενος στέκεται στα όρια του εγκλεισμού του, στα όρια όπου ο Άνθρωπος δε χωράει, στα όρια της πνευματικής του γιγάντωσης. Ένα υπερβατικό ον που δεν χωράει στα όρια ή στα σύνορά που του επιβάλλουν και χτίζουν γύρω του σε μια προσπάθεια αυτό-εγκλεισμού.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: του έσω σύμπαντος, στο εσωτερικό του απείρου, στην παράλληλη διάσταση πνοών, της απόστασης του όλου, της αποδόμησης, της άυλης ακινησίας του Απείρου, στην ολική απορρόφηση του φωτός, στην ένωση του μη ορατού, στην άπνοια της αιώρησης, στο αιώνιο της καθαρότητας, στο βασίλειο της Σιγής, στην πέτρα της Αντανάκλασης, στο πεδίο της διερεύνησης του όλου, στο σώμα της φωτιάς, στη σιγή του ακίνητου, στο παρελθόν του χρόνου, στην ύπαρξη της λήθης, στο σημείο της διάστασης του είναι, στην κατεύθυνση του τέλους, στο σύμβολο της λύπης, στη στιγμή της αθανασίας, στο ανάγλυφο των σωμάτων.
Η είσοδος είναι ελεύθερη και αντί εισιτηρίου οι θεατές μπορούν να προσφέρουν τρόφιμα για τους Πρόσφυγες.
Η ιδιαίτερα δραστήρια εικαστικός-σκηνοθέτις-ηθοποιός EYPRAKSIA απάντησε σε μερικές ερωτήσεις του φιλμ νουάρ και της Δελίνας Βασιλειάδη σχετικά με τη δουλειά της, την Τέχνη σήμερα αλλά και τα μελλοντικά της σχέδια.
Δελίνα Βασιλειάδη: Είστε εικαστικός σκηνοθέτης μουσικός και ηθοποιός. Μιλήστε μας για εσάς. Για τις σπουδές και τις πολλές δραστηριότητές σας στο χώρο της Τέχνης.
EYPRAKSIA: Γεννήθηκα μέσα στην Τέχνη, ο πατέρας μου, μουσικός, ένας καλλιτέχνης της ίδιας της ζωής θα έλεγα, οπότε ήταν αναπόφευκτη και η δική μου πορεία. Σε ηλικία των 5 μπήκα στον ουσιαστικό κόσμο της Μουσικής. Αρχικά με πιάνο όπου και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, ανώτερα θεωρητικά, και στη συνέχεια κλασικό κοντραμπάσο και κλασικό τραγούδι. Στην ίδια ηλικία των 5 ξεκίνησα και τον κλασικό χορό. Είμαι ευγνώμον γιατί η οικογένεια μου μου έδωσε γερές βάσεις από παιδί, μια μεγάλη προίκα. Για εμένα ήταν μια φυσική εξέλιξη ο δρόμος μου, είχα πάντα τη λαχτάρα να ανακαλύπτω νέους κόσμους και την ανάγκη να εκφράζομαι μέσα από αυτούς. Το Θέατρο μπήκε στη ζωή μου λόγο του Κλασσικού Τραγουδιού. Ήταν αναγκαία η θεατρική υπόσταση και παιδεία, έτσι ώστε να έχω μια πιο ολοκληρωμένη γνώση του είδους, και σε αυτό το σημείο έλαβα θεατρική παιδεία στην Ελλάδα και στη συνέχεια ταξίδεψα στο Εξωτερικό (Ευρώπη -Αμερική), όπου εκεί πια ήρθα σε επαφή και με το χώρο των Εικαστικών, ώστε να συμπληρώσω μια σφαιρική -ολιστική γνώση και έκφραση των συναισθημάτων και της ανάγκης μου να εκφραστώ πολύ-επίπεδα μέσα από την Τέχνη. Την ίδια στιγμή παρακολούθησα κάποια σεμινάρια φιλοσοφίας-ψυχολογίας και Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης-πάντα με αφορούσε ο Άνθρωπος, να τον ανακαλύψω, να τον κατανοήσω. Η δράση μου μέσα από το χώρο των εικαστικών είναι με group exhibitons-performances-ηχητικές εγκαταστάσεις-video art κ.α., εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε παγκόσμια Φεστιβάλ στο εξωτερικό (Παρίσι-Βερολίνο-Νέα Υόρκη κ.α.), και με το θέατρο, όπου εκεί γίνεται ένα πάντρεμα όλων των Τεχνών και δημιουργούν τη φόρμα μιας Θεατρικό-Εικαστικής παράστασης.
Δ.Β.: Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;
EYPRAKSIA: Από μέσα μου ,από τον ίδιο μου τον εαυτό. Είναι σημαντικό να είσαι σε επαφή με το Έσω Σύμπαν σου. Να μένεις σε στιγμή ησυχίας με το μέσα σου. Να ακούς τη σιωπή σου, η σιωπή έχει τον πιο εκκωφαντικό Ήχο. Να εντοπίζεις τα ψήγματα που προσπαθούν να βγουν στο φως. Να νιώσεις την ανάγκη τους και στο τέλος να επιτρέψεις να εκφραστούν. Να τα ελευθερώσεις. Δεν θα το προσδιόριζα ως Έμπνευση, άλλα ως ανάγκη. Η ανάγκη είναι εκείνη που με κινεί. Η έννοια της ανάγκης φέρει μια ιερή δύναμη για εμένα. Είναι ακατανίκητη και απροσπέλαστη.
Δ.Β.: Πού βρίσκεται τελικά η καρδιά σας; Στη σκηνοθεσία, στην υποκριτική στη μουσική ή στις εικαστικές τέχνες;
EYPRAKSIA: Δε μπορώ να διαχωρίσω, όλα υπάρχουν ισάξια ως μέσω έκφρασης μέσα μου. Η κάθε Τέχνη ολοκληρώνει και ένα διαφορετικό κομμάτι του εαυτού μου. Με την ίδια αλήθεια, την ίδια πίστη, την ίδια αφοσίωση και αυταπάρνηση. Όπως δε μπορείς να στερήσεις την ανάγκη της δίψας ή της τροφής στο σώμα σου. Έτσι δε μπορείς να στερήσεις από την ψυχή σου την ολοκλήρωση της έκφρασης.
Δ.Β.: Μιλήστε μας για τη συγκεκριμένη παράσταση.
EYPRAKSIA: Μια Performance όπου δε μπορείς να προσδιορίσεις εάν είναι μια Θεατρικό-Εικαστική ή μια Εικαστικό-Θεατρική παράσταση, με την έννοια του ότι οι ισορροπίες ενυπάρχουν σχεδόν ισάξια. Εικαστική εγκατάσταση, σωματικό θέατρο, ηχητικές εγκαταστάσεις, video art performance projection και ο λόγος. Η φόρμα τόσο του λόγου όσο και του σώματος παίζει ένα σημαντικό ρόλο, όπου εναλλάσσεται σε ποιότητες στον άξονά της μέχρι και την αποδόμηση της.
Το έργο Παρατήρηση του Άχρονου πραγματεύεται την ποιότητα κα τη δυναμική της Παρατήρησης του μέσα και του έξω, την αυτοπαρατήρηση και την εξέλιξη της ύπαρξης μέσα από τις αξίες της, που είναι η Αφομοίωση, η Ενσυναίσθηση και η Συνείδησή, όπως αναφέρεται και στο δελτίο τύπου. Το Τώρα είναι το Άχρονο, αυτό που ονομάζω Ανείπωτη Στιγμή. Αντίθετα με το Χρόνο το Άχρονο δεν είναι Αιώνιο. Το Παρόν είναι το Άχρονο. Δεν υπάρχει αντίσταση. Δεν υπάρχει απόσταση, όλα είναι εδώ.
Δ.Β.: Ποιο είναι το μήνυμά σας; ποιος ο στόχος;
EYPRAKSIA: Στόχος είναι η στιγμή της Ενσυνείδησης, η στιγμή που ο Άνθρωπος θα ξανά-βρει τον Άνθρωπο μέσα από την Αυτογνωσία .
Δ.Β.: Η Τέχνη σήμερα.
EYPRAKSIA: Η Τέχνη σήμερα και πάντα. Η Τέχνη είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου θα έχει πάντα την ανάγκη της έκφρασης υπό οποιασδήποτε συνθήκης και εποχής. Ζει και αναπνέει μέσα στον άνθρωπο ένα ον όπου η ανάγκη για έκφραση δε θα πάψει ποτέ να υπάρχει μέσα του. Δεν υπάρχει σημαντική και ασήμαντη τέχνη για το λόγο του ότι δεν υπάρχει σημαντικός η ασήμαντος άνθρωπος.
Δ.Β.: Τι μπορεί να προσφέρει η τέχνη και ο καλλιτέχνης στα φλέγοντα κοινωνικά θέματα σήμερα;
EYPRAKSIA: Ο ποιο ευγενής και αναίμακτος τρόπος κατάθεσης υπεράσπισης Ανθρωπίνων και Κοινωνικών Δικαιωμάτων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την Τέχνη. Πιστεύω βαθιά πως η Τέχνη μπορεί να σώσει τον κόσμο. Από τη στιγμή που έχει τη δύναμη να εξευμενίζει τα ήθη, την ίδια στιγμή έχει τη δύναμη να εξευμενίσει τον Άνθρωπο.
Δ.Β.: Σκέψεις και σχέδια για το μέλλον.
EYPRAKSIA: Ολοκληρώνω τις παραστάσεις ΠΑΡΑΤΉΡΗΣΗ ΤΟΥ ΆΧΡΟΝΟΥ στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και στη συνέχεια συνεχίζω στο εξωτερικό και την Ελλάδα μια εικαστική performance η οποία αφορά στους Πρόσφυγες κι έχει τίτλο «SEA OF LIFELESS BODY-Landing For Freedom-Η ΘΆΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΆΨΥΧΩΝ ΣΩΜΆΤΩΝ-Απόβαση προς την Ελευθερία». Η performance πραγματοποιείται πολλές φορές με την ενεργή συμμετοχή προσφύγων και αφορά στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το δικαίωμα στη ζωή, το αυταπόδεικτο δικαίωμα στην ελευθερία. Μέχρι στιγμής η συγκεκριμένη performance έχει παρουσιαστεί στο πλαίσιο «Τέχνη στο Δημόσιο Χώρο» στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη -και συνεχίζει την πορεία της-, ενώ παράλληλα συνεχίζω με τη συμμετοχή μου σε group exhibitions και performances στο εξωτερικό.
Δ.Β.: Σας ευχαριστώ θερμά και σας εύχομαι καλή επιτυχία.
EYPRAKSIA: Κι εγώ σας ευχαριστώ.