Συνέντευξη με τον Άρη Πλασκασοβίτη
Το θρυλικό μιούζικαλ Εβίτα των Tim Rice και Andrew Lloyd Webber έρχεται στη Θεσσαλονίκη στο Μέγαρο Μουσικής για τρεις μοναδικές παραστάσεις, την Τετάρτη 31 Μαΐου, την Πέμπτη 1 και την Παρασκευή 2 Ιουνίου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα, απόδοση κειμένου Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική διδασκαλία Αλέξιου Πρίφτη. 
Δελίνα Βασιλειάδη: Μιλήστε μας για εσάς. Τις σπουδές σας, την καριέρα σας μέχρι σήμερα. Ποια είναι τα επαγγελματικά σας όνειρα;
Άρης Πλασκασοβίτης: Ας τα πάρουμε λοιπόν με τη σειρά! Είμαι ο Άρης Πλασκασοβίτης, έχω σπουδάσει μουσική και χορό και αφού δεν μου έφταναν αυτά, είπα να τελειώσω και το πανεπιστήμιο μου και να παρω το πτυχίο μου στη φυσικοθεραπεία! Νιώθω ευλογημένος απ’ το Θεό που μπορώ και κατάφερα να κάνω το όνειρο μου επάγγελμα, με συνεχόμενη άνοδο, τύχη αν θες, αλλά πάνω απ όλα σκληρή δουλειά, ελπίδα, πείσμα και με ακριβή στόχο τη μουσική, το χορό και το μιούζικαλ! Έχω συμμετάσχει στις μεγαλύτερες μιούζικαλ παραγωγές και έχω δουλέψει κοντα σε καλλιτέχνες του θεάτρου, αλλά και της μουσικής σκηνής, που δεν πίστευα ουτε στα πιο τρελα μου όνειρα ότι μια μέρα εν αγνοία τους θα γίνω μαθητής τους και θα ρουφάω σαν σφουγγάρι τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους, μέσα από τις πρόβες, αλλά και τη σκηνή!
Να σου πω βέβαια την αλήθεια μου, δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να ονειρευτώ επαγγελματικά, θεωρώντας πως το βασικό κομμάτι της επιτυχίας είναι να μπορέσεις να εδραιωθείς σε αυτόν τον μαγικό κοσμο της τέχνης και απλά νομίζω μετά, να απολαμβάνεις και να αποκτάς όλο και μεγαλύτερες εμπειρίες στα ταξίδια που σου προσφέρει!
Δελίνα Βασιλειάδη: Μιλήστε μας για την παράσταση Εβίτα.
Άρης Πλασκασοβίτης: Η Εβίτα είναι μια ροκ όπερα, ένα δυναμικό μιούζικαλ βασισμένο σε μια γυναίκα γεμάτη στόχους, όραμα, πυγμή, θάρρος, αλλά και θράσος παράλληλα, για να κατακτήσει την Αργεντινή! Ενας υπέροχος θίασος γεματος ταλέντο και μια μοναδική ορχήστρα, υπό την καθοδήγηση του αγαπημένου μας μαέστρου Αλέξη Πρίφτη. Κάθε βράδυ όλοι μας δίνουμε το διακόσια τις εκατό πάνω στη σκηνή, φαντάσου!
Ο υπέροχος Δημήτρης Μαλισσοβας, ο οποίος κατάφερε να αναστήσει το θρύλο της Εβίτα Περόν μέσα από το ταλέντο της Νάντιας Μπουλέ, αλλά και με μια ευαίσθητη προσέγγιση μέσα απ τη σκηνοθεσία του, να δώσει στον καθένα από εμάς τους ηθοποιούς του, την ακριβή πληροφορία αλλά και τη συνθήκη που χρειαζόμασταν για να αποδώσουμε στο μέγιστο δυνατο τον ρόλο μας! Ο Νίκος Μαριανο, του οποίου οι χορογραφίες επίσης εκτοξεύουν το έργο στα ύψη! Ο Γεράσιμος Ευαγγελατος με τη μοναδική απόδοση κειμένου στα Ελληνικά! Ποσό πιο τυχερός; Dream Team!
Και φτάνουμε στον ρόλο που υποδύομαι! Raul Apold, γνωστός δημοσιογράφος της εποχής, τον οποίο ο Χουαν Περόν, ως πρόεδρος της Αργεντινής είχε σύμμαχό μέσα από τις δικές του εφημερίδες και περιοδικά, υποχρεώνοντας οποιαδήποτε φωνή ήταν εναντίον του, να σωπάσει με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους!
Δελίνα Βασιλειάδη: Η φιλοσοφία σας με λίγα λόγια.
Άρης Πλασκασοβίτης: Μια πασίγνωστη φράση θα χρησιμοποιήσω μόνο: “DON’T WORRY, BE HAPPY”! Τόσο απλά είναι τα πράγματα στη ζωή….
Δελίνα Βασιλειάδη: Μελλοντικά σχέδια.
Άρης Πλασκασοβίτης: Εκτός απ’ την “ΕΒΙΤΑ” που ήταν ένα όνειρο επαγγελματικό το οποίο πραγματοποιήθηκε στο πιο όμορφο θέατρο της Αθήνας, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, θα ρίξουμε αυλαία στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη μου, στο Μέγαρο Μουσικής. Το καλοκαίρι θα πραγματοποιήσω τον δεύτερο για φέτος μεγάλο μου στόχο, ο οποίος είναι το Ηρώδειο και το φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση “Sweeney Todd, Ο ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ ΚΟΥΡΕΑΣ ΤΗΣ Fleet Street” για δυο παραστάσεις, στις 25 και 26 Ιουνίου, με την Καμεράτα υπό την διεύθυνση ορχήστρας και σκηνοθεσία του Γιώργου Πέτρου!
Δελίνα Βασιλειάδη: Η Τέχνη σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης
Άρης Πλασκασοβίτης: Ανεργία, ανασφάλεια, φτωχοποίηση. Κι η ερώτηση είναι η εξής: Πως επιβιώνουν οι καλλιτέχνες σε κρίσιμους καιρούς; Πως τους επηρεάζει η κοινωνική κατάσταση και πως επεμβαίνουν οι ίδιοι με την τέχνη τους στην κοινωνική κατάσταση; Υπαρχει καλλιτεχνική εγρήγορση σε περιόδους κρίσης ή οπισθοδρόμηση; Ενας κυκεώνας προβληματισμών για τη σχεση τέχνης και κρίσης, που για τους καλλιτέχνες στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι στη σφαίρα του θεωρητικού, αλλα βίωμα κοινωνικό, προσωπικό, αισθητικό. Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλα για μενα η κρίση είχε ξεκινήσει πριν την τωρινή κρίση. Η υπερβολική κατανάλωση, η ψευτιά όλης της κατάστασης, αυτή ηταν μια πολύ πιο αληθινή κρίση από την οικονομική κρίση του σήμερα. Νωρίτερα λειτουργούσε η πολιτιστική σκηνή σύμφωνα με την αρχή “πάω να δω και να με δουν”. Είχαμε θεσμούς που στήριζαν τους καλλιτέχνες. Όλοι πήγαιναν περισσότερο ή λιγότερο καλα. Αλλα όλο αυτό ηταν ένα ψεμα, καθαρή μανία για σπατάλη. Γι’ αυτό η σημερινή κρίση είναι αποκαλυπτική. Ένα μεγάλο ψεμα αποκαλύφθηκε. Δεν βλέπω κανέναν χαμένο παράδεισο πίσω μας, δεν υπάρχει τίποτα που να νοσταλγώ θεωρώντας πως πρόλαβα και τις “καλές εποχές”.
Δελίνα Βασιλειάδη: Σας ευχαριστώ και καλή επιτυχία σε όλα.
Δελίνα Βασιλειάδη