ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για εσάς ώστε να σας γνωρίσει λίγο καλύτερα το κοινό του φιλμ νουάρ. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την τέχνη;
Ονομάζομαι Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου, ζω στην Αθήνα. Αγαπώ τους δρόμους αυτής της πόλης , είναι γεμάτοι χρώματα , μυρωδιές , ψιθύρους , τραγούδια , ιστορίες.
Είχα μία υπέροχη μητέρα που καταγόταν από ένα μαγικό παραθαλάσσιο χωριό της Ιρλανδίας. Η μητέρα μου με δίδαξε να αγαπάω τους ανθρώπους , να μη χάνω την τρυφερότητά μου και το χαμόγελό μου όσο γκρίζος κι αν είναι ο καιρός, να αγαπάω τη φύση , να αγαπάω τα ζώα , να αγαπάω τα παραμύθια.
Η αγάπη μου για τη γη με έκανε να περάσω στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών το οποίο και εγκατέλειψα (η μαμά μου με μαλώνει από τον ουρανό) για να ακολουθήσω τον δρόμο του θεάτρου και να αφοσιωθώ σε αυτό που αγαπάω περισσότερο από όλα.
Πριν περίπου 6 χρόνια είχα μία από τις πιο σημαντικές στη ζωή μου συναντήσεις , αυτήν με τον υπέροχο δημιουργό, μουσικό, ηθοποιό και δάσκαλο Κώστα Γάκη. Ήταν η αρχή για την πιο σπουδαία μου συνεργασία.
Η πρώτη παράσταση που είδα και πραγματικά με καθόρισε ήταν δική του!
Ήμουν στο γυμνάσιο, είδα τον “Διχοτομημένο Υποκόμη” με την υπέροχη σκηνοθετική του ματιά και μουσική και είπα: Αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου!
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Γιατί επιλέξατε την υποκριτική και τη σκηνοθεσία;
Λατρεύω τις ιστορίες! Τις ιστορίες των ανθρώπων, των τόπων, των πολιτισμών, της φύσης. Θέλω να κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια και να τους λέω ιστορίες, να μπορώ να τις ζωντανεύω στη σκηνή!
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Είστε και τραγουδοποιός. Πρόσφατα κυκλοφόρησε τραγούδι σας για τη γυναικεία ενδυνάμωση. Μιλήστε μας για αυτό.
Η βαθιά μου ανάγκη να εκφραστώ , να μπορέσω να μιλήσω , να πάρω θέση σε όσα συμβαίνουν γύρω μας , να υπερασπιστώ όσα αγαπάω , να μεταφέρω την ελπίδα που κουβαλάω από τη μητέρα μου στην καρδιά μου με οδηγεί στο να γράφω στίχους.
Έγραψα λοιπόν ένα τραγούδι για τη Μαρίνα, για κάθε Ανώνυμη, για τη Σοφία, για τη Φρόσω , για την Ελένη , για την Ερατώ, για τη Σούζαν και για τη Βάσω, για την Άννυ που ήταν 4 χρόνων, για τη Φαχίμα , για τη Μαρία και για την Καρολάιν, για την Ντιάνα, για τη Ραμπίγια, για την Κλειώ, για τη Γαρυφαλλιά, για την Κριστίνα, για τηνΜυρτώ που ήταν 3 χρόνων και για όλες τις αδερφές μας που ποτέ δε μάθαμε… Ένα τραγούδι για τη Γεωργία. Ένα τραγούδι που φωνάζει: “ Εγώ, αδερφή μου σε πιστεύω” .
Ένα τραγούδι που φωνάζει σε κάθε πλάσμα: “Αν χρειαστείς βοήθεια έλα σε εμένα. ”
Η Έρη Μανουρά έντυσε τους στίχους μου με τη μουσική της και μαζί με την Ιωάννα Παπακωνσταντίνου τραγουδούν τα μελωδικά μέρη του τραγουδιού.
Ο Κώστας Γάκης σκηνοθέτησε και δημιούργησε το βίντεο βάζοντας φωτιά στο κατάλευκο, παγωμένο και αφιλόξενο τοπίο αυτού του κόσμου.
Φωτιά αγάπης, αλληλεγγύης, αγώνα.
Είναι ένα τραγούδι που έχει άμεση σχέση με την παράσταση μας “ Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό” καθώς μέσα από τη διαδικασία των προβών , των βαθιών συζητήσεων που έχουμε μεταξύ μας που άλλοτε φέρνουν χαμόγελα και άλλοτε δάκρυα στα μάτια μας για όσα συμβαίνουν και της αγκαλιάς μας που με αυτήν ξεκινάμε πριν από κάθε παράσταση και με αυτήν τελειώνουμε πριν κλείσουμε το θέατρο, γεννήθηκε αυτό το τραγούδι.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Στην παράσταση «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό» συνυπογράφετε με τον κ. Γάκη τη θεατρική διασκευή και γράψατε και το κεντρικό τραγούδι. Μιλήστε μας για αυτό το καλλιτεχνικό εγχείρημά σας.
Είχα την ευλογία να είμαι στο πλευρό του Κώστα από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε πως θέλει να πει αυτήν την πονεμένη ιστορία , του σπουδαίου συγγραφέα και αγωνιστή Λουίς Σεπούλβεδα. Ήμουν δίπλα του , κατέγραφα τις ιδέες του , ηχογραφούσα τις μουσικές του την στιγμή που γεννιόντουσαν – τι τύχη Θεέ μου ! – , βιντεοσκοπούσα τους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών καθώς και κρουστικές συνθέσεις και μουσική του σώματος από τη δασκάλα μας Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη (στην πρώτη εκδοχή της παράστασης έπαιζε και η ίδια και μετά δίδαξε στην Ελευθερία και στην Ιωάννα τις συνθέσεις αυτές).
Έπειτα μαζί με τον Κώστα, μελετούσαμε το υλικό αυτό ( πραγματικό διαμάντι ) και σιγά σιγά το όνειρο έπαιρνε σχήμα και μορφή και το διήγημα γινόταν θεατρικός μονόλογος. Αξίζει να ειπωθεί, πως ο Κώστας έχει το χάρισμα σε κάθε παράσταση να αυτοσχεδιάζει , να αλλάζει κάποιο μέρος του κειμένου, να προσθέτει , να αφαιρεί αντλώντας έμπνευση από όσα συμβαίνουν μέσα στην θεατρική αίθουσα αλλά και στην κοινωνία μας γενικότερα.
Μία μέρα λοιπόν πήγα στην πρόβα και είπα στον Κώστα :
Μετέτρεψα τον μονόλογο του νεαρού επαναστάτη σε Χιπ Χοπ. Να σου το πω ;
Ο Κώστας άρπαξε την κιθάρα και έγραψε την πιο ωραία μουσική που θα μπορούσε να γραφτεί για τους στίχους αυτούς.
Το τραγούδι αυτό κλείνει την παράστασή μας με την καταπληκτική ερμηνεία του Γιάννη και όλης βέβαια της ομάδας.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Για ποιον λόγο σήμερα να παρακολουθήσει κάποιος αυτή την παράσταση;
Σήμερα περισσότερο από ποτέ τα λόγια του συγγραφέα μας αγγίζουν τις καρδιές μας. Δε μένει αυτή η ιστορία σε στενά όρια ενός πολιτισμού αλλά αντίθετα αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο, κάθε πλάσμα αυτού του κόσμου.
Χτες ξυπνήσαμε και η πρώτη είδηση που μάθαμε ήταν ο πόλεμος.
Τραγουδάμε και ανασαίνουμε περισσότερο από ποτέ για μια ζωή γεμάτη ειρήνη, ελευθερία, αγάπη και αλληλεγγύη. Για μια ζωή σε αρμονία με την φύση, με τα δέντρα, με τα ζώα. Ας ενώσουμε τις φωνές μας.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πού σας βρίσκουμε καλλιτεχνικά αυτή την περίοδο;
Με χαρά, με αγάπη και με ενθουσιασμό ανακοινώνουμε την παράταση της παράστασης μας “ Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό ” και στη Θεσσαλονίκη στις 26 & 27 Φεβρουαρίου και στην Αθήνα, στο θέατρο Αλφα/Ληναίος Φωτίου για κάθε Δευτερότριτο μέχρι 15 Μάρτη. Σας περιμένουμε με ανοιχτή αγκαλιά.
Στο ιστορικό αυτό θέατρο, στο θέατρο Άλφα, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον σπουδαίο κύριο Ληναίο και την κυρία Φωτίου που έχουν δώσει τόσες φωτεινές μάχες, έχουμε δημιουργήσει με ιδρυτή τον Κώστα “ Την συντροφιά των Ονειροπόλων” , μία ομάδα που αποτελείται από φωτεινούς καλλιτέχνες ( ηθοποιούς , σκηνοθέτες , χορευτές , τραγουδοποιούς , σπουδαστές καλλιτεχνικών σχολών κ.α ).
Με την ομάδα αυτή σκαρώνουμε καλλιτεχνικά δρώμενα , όπως βαριετέ , μουσικές και ποιητικές βραδιές , προβολές ταινιών , ξαφνικό θέατρο του δρόμου και έχουμε στα σκαριά και έναν δικό μας ραδιοφωνικό σταθμό !
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Θέατρο ή τηλεόραση; Μπορείτε να επιλέξετε;
Ειλικρινά , δε θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Έχω την ευτυχία να δουλεύω πλάι στον Κώστα στο θέατρο Άλφα και στην υπέροχη παραγωγή του Σασμού , με σπουδαίους ηθοποιούς που με βοήθησαν και στήριξαν απίστευτα. Το μόνο που θα ήθελα είναι να μεταφέρω ιστορίες που με συγκινούν και με αγγίζουν βαθιά. Όταν διάβασα την ιστορία της “ Ανθούλας ” μου , την ιστορία ενός κακοποιημένου πλάσματος , ενός κοριτσιού που το έκλεισαν σε ψυχιατρείο , που του έκοψαν τα φτερά , που του στέρησαν το όνειρο και αυτό συνέχιζε να παλεύει ώσπου τελικά το οδήγησαν σε θάνατο , ένιωσα αμέσως πως ήθελα να την πω αυτήν την ιστορία. Μακάρι να κατάφερα έστω και λίγο να δικαιώσω αυτό το πλάσμα , μακάρι να ένιωσαν έστω και λίγο οι άνθρωποι πόσες Ανθούλες υπάρχουν γύρω μας που χρειάζονται αγάπη και στήριξη και πόσες φορές και εμείς οι ίδιοι γινόμαστε Ανθούλα…
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Κίνημα Metoo. Σκέψεις.
Η μόνη σκέψη που κάνω είναι ότι όσο στην άρρωστη κοινωνία που ζούμε το κέρδος είναι πάνω από τον άνθρωπο , τόσο θα βλέπουμε κακοποιητικές σχέσεις , βιασμούς, γυναικοκτονίες , πολιτικές δολοφονίες , καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εργασιακών δικαιωμάτων ( που με τόσους αγώνες και τόσο αίμα είχαν κατακτηθεί ), πολέμους… Αγωνίζομαι να ενώσω την φωνή μου και υψώσω την ύπαρξη μου πάνω από κάθε πλάσμα που σπάει την νεκρική σιωπή που μας επιβάλλουν και αγωνίζεται για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Με κάθε γυναίκα , κάθε πλάσμα που κακοποιήθηκε , κάθε αδερφή μου που δεν την πίστεψαν , με την κυρία Μάγδα , με την κυρία Κούλα , με κάθε μάνα, κάθε εργάτη που παλεύει , κάθε φοιτητή , κάθε ελεύθερο άνθρωπο.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μελλοντικά σχέδια.
Στο θέατρο Olvio κάθε Πέμπτη του Μάρτη , μία υπέροχη φωτεινή Folk μπάντα, οι Alcendo (που αποτελείται από την Μαρία Μιχαλάκα, τον Στέφανο Χατζηαναγνώστου, τον Γιάννη Ταυλά, τον Μενέλαο Μωραιτη και τον Κώστα Κωνσταντάτο) βάζει τις μουσικές, τα τραγούδια, τις νότες και εγώ βάζω τις σκέψεις, τα λόγια, τα συναισθήματα και έτσι δημιουργήσαμε μαζί ένα μουσικό ανοιξιάτικο παραμύθ, τα «Τραγούδια χωρίς Σύνορα»! Σας περιμένουμε λοιπόν με αγάπη , γιατί την άνοιξη δεν μπορεί κανείς να μας την κλέψει.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Σας ευχαριστώ θερμά. Καλή επιτυχία εύχομαι σε ό,τι κάνετε.
Ευχαριστώ από καρδιάς για την τόσο ουσιαστική συζήτηση. Τιμή μου
Δ.Β.