ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για εσάς
ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη, σε ένα χωριό το Πισκοκέφαλο. Έφυγα για σπουδές στην Κοζάνη στα 18, μετά κατέβηκα Αθήνα για να σπουδάσω θέατρο και τελικά έφυγα για το Λονδίνο όπου έμεινα σχεδόν δέκα χρόνια. Δούλεψα σε διάφορους οργανισμούς υγείας κάνοντας καλλιτεχνικά πρότζεκτ με ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Παράλληλα σπούδασα ψηφιακό κινηματογράφο και έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στη δημιουργική γραφή. Εκτός από τις σπουδές, συμμετείχα σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις και ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Το καλοκαίρι που μας πέρασα επέστρεψα στην Αθήνα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο με τίτλο “Αυτό που δεν γνωρίζω ακόμα“.
Ε.Δ.: Είναι μια συλλογή διηγημάτων με κοινό άξονα τη βία. Η βία με προβλημάτιζε όταν έγραφα. Την τέχνη όμως την ξεπερνά η αληθινή ζωή. Με θλίβει η βία. Να πω για το αγόρι, τον Άλεξ; Τον χαμό του Γιακουμάκη, του Κωστόπουλου, της κοπέλας στη Ρόδο, της μητέρας στη Σητεία και αρκετών άλλων που αδυνατώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή; Όσους και να αναφέρω, δεν ξέρω τι θα αλλάξει. Ο αδύναμος πάντα θα εξαθλιώνεται από αυτόν που θεωρεί πως έχει εξουσία πάνω του. Τίποτα δεν κάνουμε για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα της συγγραφής;
Ε.Δ.: Από μικρή έφτιαχνα ιστορίες στο μυαλό μου. Ήταν ο τρόπος μου να καταλάβω τον εαυτό μου και να βρω ένα μέρος να ανήκω. Το ένα έφερε το άλλο και κατέληξα να εστιάσω περισσότερο στο γράψιμο. Σημασία έχει να ειπωθεί η ιστορία που έχω μέσα μου. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνήσω. Να πω στον διπλανό μου «κοίτα αυτό που βλέπω».
Η κατάσταση όμως είναι δύσκολη. Η τέχνη είναι σαν το χρήμα. Όπως συσσωρεύεται το χρήμα σε λίγες τσέπες, έτσι και την τέχνη τη χειρίζονται λίγοι. Με προβληματίζει αυτό. Σωπαίνουν άνθρωποι που δεν έχουν τα μέσα να εκφραστούν και μιλάνε κυρίως όσοι έχουν τα μέσα να το κάνουν. Το μεγαλύτερο κομμάτι τέχνης παράγεται από λίγους και συγκεκριμένους ανθρώπους. Ένα βιβλίο, μια παράσταση είναι ένας άλλος τρόπος καταγραφής της ανθρώπινης ιστορίας. Καταλαβαίνετε λοιπόν το μέγεθος της διαστρέβλωσης όταν δημιουργούν μόνοι οι λίγοι.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μελλοντικά σχέδια.
Ε.Δ.: Περιμένω να βγει το καινούριο μου μυθιστόρημα “Γεννημένος Λουζερ”. Ελπίζω να γίνει πριν το καλοκαίρι. Είναι ένα έργο που μου πήρε δέκα χρόνια να το γράψω, οπότε το περιμένω πως και πως. Έχω ένα ημιτελές θεατρικό έργο, που θα ήθελα να βρω τον χρόνο και την ενέργεια να ολοκληρώσω τους επόμενους μήνες.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μια φράση που σας εκφράζει.
Ε.Δ.: Bite off more than you can chew. Είναι αγγλική φράση. Συνήθως πρώτα απαντώ «ναι, θα το κάνω» και μετά βρίσκω τρόπο να το πραγματοποιήσω. Είναι ο αυθορμητισμός μου που με έχει σώσει. Μετά έρχεται ο φόβος και προσπαθεί να μου βάλει εμπόδια, αλλά η αρχή έχει γίνει.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μια ευχή.
Ε.Δ.: Να μπορώ να δουλεύω λιγότερο για τα προς το ζην, για να έχω χρόνο να δημιουργώ περισσότερο.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Σας ευχαριστώ πολύ! Καλή επιτυχία σας εύχομαι.
Δελίνα Βασιλειάδη