ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για σας. Ποια είναι η Λίνα Μουσιώνη;
ΛΙΝΑ ΜΟΥΣΙΩΝΗ: Είναι ένας πολύ συνηθισμένος άνθρωπος. Λατρεύει τα ταξίδια, τα χουχουλιαστά απογεύματα στο σπίτι, τα ταξίδια, τα βιβλία, τα παιδιά, τα μουσεία. Είναι αλλεργική στην αγένεια και ψάχνει απεγνωσμένα να βρει το αντίδοτο στην υποκρισία. Δεν μπορεί να κάνει τα ίδια πράγματα για πολύ καιρό. Ούτε μια πετυχημένη συνταγή μαγειρικής δεν μπορεί να επαναλάβει. Αυτό δημιουργεί μερικά προβλήματα στην οικογένειά της αλλά όσο περνούν τα χρόνια συνηθίζουν όλοι στη σταθερή ανάγκη της για αλλαγή.
Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ, έκανε διδακτορικό στη λαογραφία, εργάστηκε για πολλά χρόνια ως επιμελήτρια και υπεύθυνη του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων στο Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας, ίδρυσε τη Νουτοπία, σύλλογο για την αισθητική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών και σήμερα είναι παιδαγωγική υπεύθυνη των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών του Δήμου Λαρισαίων. Να μη μιλήσουμε περισσότερο γι΄ αυτή γιατί ντρέπεται και κοκκινίζει.
Δ.Β.: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης και πιο συγκεκριμένα με τη συγγραφή;
Λ.Μ.: Την Τέχνη την αγαπώ και την εμπιστεύομαι. Είναι κομμάτι της ζωής μου. Της προσωπικής και της επαγγελματικής. Η Τέχνη μπορεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία σου, τον τρόπο που σκέφτεσαι και ενεργείς. Από τότε που το συνειδητοποίησα ήθελα να μεταφέρω το μήνυμα στα παιδιά ώστε να αποκτήσουν πολλαπλούς μηχανισμούς άμυνας για όλα όσα έρθουν στη ζωή τους. Όσον αφορά στη λογοτεχνία και ειδικά στην παιδική, δεν σταμάτησα πότε να την παρακολουθώ. Ωστόσο, η συγγραφή θαρρώ πως είναι φυσική εξέλιξη της επαγγελματικής μου διαδρομής. Ένα κομμάτι που κουβαλούσα μαζί μου και περίμενε υπομονετικά το πλήρωμα του χρόνου για να εκτονωθεί. Ως επιμελήτρια μουσείου και υπεύθυνη του τμήματος εκπαιδευτικών προγραμμάτων βρισκόμουν σε άμεση επαφή με τα παιδιά. Είχα πάντα στο νου μου να μετατρέψω την επίσκεψη τους στο μουσείο σε μια μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Έγραφα τα κείμενα των εκπαιδευτικών εντύπων, έπαιζα και κουβέντιαζα μαζί τους στα εκπαιδευτικά προγράμματα, οργάνωνα εκπαιδευτικές δράσεις. Πάντα έγραφα για να επικοινωνώ με τα παιδιά. Για κατανοήσω τον κόσμο τους και να δώσω μια εξήγηση στον δικό μου.
Δ.Β.: Πώς προέκυψε η συγγραφή παιδικής λογοτεχνίας;
Λ.Μ.: Όλα ξεκίνησαν από μια μεγάλη ανατροπή. Η στιγμή που καταλαβαίνεις τι άνθρωπος θέλεις να είσαι. Ούτε που κατάλαβα πώς από το πρώτο μου βιβλίο, τον Ασπρόμαυρο ζωγράφο που εκδόθηκε το 2011 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, έφτασα στο Καράβι στον Ουρανό. Μεσολάβησαν αρκετά ακόμη βιβλία, η συνεργασία μου με την Ελληνοεκδοτική, άπειρα ξενύχτια, αμέτρητες παρουσιάσεις. Νέοι φίλοι, πρωτόγνωρες χαρές, κάποτε και μικρές απογοητεύσεις. Είναι αλήθεια πως δεν θα άλλαζα με τίποτε τη Λίνα που γράφει βιβλία για τα παιδιά. Ούτε θέλω να τη χάσω.
Δ.Β.: Έχετε ήδη εκδώσει 12 βιβλία. Από πού εμπνέεστε; Υπάρχει ένα γενικό μήνυμα που διατρέχει όλη τη δουλειά σας, ανεξάρτητα από το μήνυμα του κάθε βιβλίου;
Λ.Μ.: Η έμπνευση για μένα είναι μια λέξη, ένα χαμόγελο, ένα τυχαίο γεγονός. Μοιάζει σαν να σκοντάφτω σ΄ ένα πετραδάκι και να βρίσκω από κάτω μια αλήθεια. Αυτή την αλήθεια θέλω να μοιραστώ. Γι΄ αυτό γράφω. Δεν πιστεύω στα προκατασκευασμένα μηνύματα, ούτε στην αναγκαιότητα να μεταφέρονται στα βιβλία. Θέλω οι αναγνώστες να χαίρονται την ιστορία, τους ήρωες και τις περιπέτειές τους. Μέσα από την προσωπική αναγνωστική διαδρομή, ο καθένας θα βρει το δικό του μήνυμα. Άλλωστε οι ιστορίες συνεχίζονται από τους αναγνώστες τους.
Δ.Β.: Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο Καράβι στον ουρανό που κυκλοφορεί από την εκδοτική εταιρεία Μεταίχμιο.
Λ.Μ.: Το «Καράβι στον ουρανό» είναι ένα βιβλίο που μιλά για τις οικογένειες με αφορμή τρία διαφορετικά οικογενειακά μοντέλα. Παράπονα, γκρίνιες, στερεότυπα και ανατροπές αποκαλύπτουν στην παρέα των ηρώων πως κάθε οικογένεια σχηματίζει το δικό της αστέρι στον ουρανό. Γιατί είναι μοναδική όπως κάθε ξεχωριστό μέλος της. Το «Καράβι στον ουρανό», έχει μια ιδιαίτερη πρωταγωνίστρια, τη μυστηριώδη γιαγιά «ΔΕΝ» και μία ευρηματική και γεμάτη φρεσκάδα εικονογράφηση από τη Σοφία Παπαδοπούλου. Δεν σας λέω περισσότερα για να κρατήσω την έκπληξη.
Δ.Β.: Η φιλοσοφία σας.
Λ.Μ.: Τα πάντα ρει. Τίποτε δεν είναι δεδομένο γι΄ αυτό χαιρόμαστε κάθε πολύτιμη στιγμή!
Δ.Β.: Μια φράση που σας εκφράζει.
Λ.Μ.: Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη Γη, ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της. Από τη Μαρία Νεφέλη, του Οδυσσέα Ελύτη.
Δ.Β.: Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας; Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία και θα θέλατε να μας το προτείνετε;
Αγαπημένοι συγγραφείς πολλοί. Δεν μπορώ να διαλέξω. Είναι η πιο δύσκολη ερώτηση σας! Ένα βιβλίο που τέλειωσα πριν από λίγη ώρα και με συγκίνησε βαθιά είναι «Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου» της Κimberly Brubaker Bradley. Ένιωσα σα να μου έκλεινε το μάτι. Είναι αλήθεια πως δεν μεγαλώνουν όλα τα παιδιά με αγάπη από την οικογένειά τους. Εξαιρετικό.
Δ.Β.: Μελλοντικά σχέδια.
Λ.Μ.: Είναι κοινότυπο αλλά περιμένω τα βιβλία που θα κυκλοφορήσουν εντός του 2019, με αγωνία. Γράφω για να ολοκληρώσω ένα κείμενο που είναι πολύ σημαντικό για μένα. Όσο μεγαλώνω δεν κάνω σχέδια. Εστιάζω στην ομορφιά της επόμενης ώρας.
Δ.Β.: Μια ευχή.
Λ.Μ.: Περισσότερη αγάπη, λιγότερος εγωισμός.
Δ.Β.: Σας ευχαριστώ πολύ! Καλή επιτυχία σας εύχομαι.
Δελίνα Βασιλειάδη