ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για εσάς ώστε να σας γνωρίσει το κοινό του φιλμ νουάρ λίγο καλύτερα. Πότε αποφασίσετε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την υποκριτική;
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Δεν μπορώ να πω ότι ήταν ένα μεγάλο όνειρο από την παιδική μου ηλικία που θα ήθελα να το πραγματοποιήσω. Θα έλεγα ότι προέκυψε. Δημοσιογραφούσα επί εικοσιπέντε χρόνια στην ΕΡΤ στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και περιστασιακά στον τύπο. Ένα επάγγελμα καθαρά επικοινωνιακό με πολλά κοινά στοιχεία με το… θέατρο. Και τι εννοώ, για να μην παρεξηγηθώ. Τα δελτία ειδήσεων ή οι τηλεοπτικές εκπομπές έχουν τον ίδιο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό με τις θεατρικές παραστάσεις. Φυσικά, στο θέατρο όλα είναι στο κόκκινο, είναι η τέχνη της λεπτομέρειας, της μεγέθυνσης. Στη δημοσιογραφία απλά είσαι σε ένα σταθερό ρόλο, εκπροσωπείς τον κόσμο. Όταν έκλεισε η ΕΡΤ το 2013, πραγματικά σας το λέω με το χέρι στην καρδιά, βρέθηκα στην ανάγκη της επικοινωνίας, στην ανάγκη να μιλάω και να γράφω, κάτι που το έκανα χρόνια και ξαφνικά μια μέρα ήρθε μία βίαιη συνθήκη στη ζωή όλων των εργαζομένων της ΕΡΤ και θα έπρεπε να σταματήσουμε άμεσα οποιαδήποτε δημιουργική ενασχόληση που είχαμε με το επάγγελμά μας. Έτσι, λοιπόν, κάποιες συγκυρίες και συμπτώσεις στην ζωή μου με ώθησαν στην απόφασή μου να ασχοληθώ με την τέχνη του θεάτρου, η οποία εκείνο τον καιρό μετά το μαύρο της ΕΡΤ ήταν… βάλσαμο. Πάντα κρατούσα μία επαφή με την τέχνη. Εξάλλου και στην ΕΡΤ είχα αφιερώσει αρκετό χρόνο σε θέματα που αφορούσαν τον πολιτισμό.
Το θέατρο είναι επικοινωνία, είναι μία μάσκα οξυγόνου που την έχει μεγάλη ανάγκη η κοινωνία μας, σε μία εποχή που, δυστυχώς, οι περισσότεροι νέοι λιμνάζουν στο διαδίκτυο ή στη μοναχικότητα του καναπέ μπροστά στην τηλεόραση. Έτσι, λοιπόν, με απόλυτη αίσθηση ευθύνης, αποφάσισα να ενταχθώ και εγώ στην μεγάλη και φιλόξενη οικογένεια του θεάτρου.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μοιραστείτε μαζί μας μια πολύ σημαντική για εσάς στιγμή στις σπουδές ή στην καριέρα σας.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Οι σπουδές μου ήταν επί των θετικών επιστημών. Είμαι πτυχιούχος Τεχνολόγος Τροφίμων, ασχολήθηκα με τη δημοσιογραφία και ως συγγραφέας συνέγραψα ένα βιβλίο το οποίο διδάσκεται στο τμήμα της Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και σε μακροχρόνιο σεμινάριο στο ελληνόφωνο τμήμα του ΒΒC, όπου μας άνοιξε τους ορίζοντες του επαγγέλματος η καθοδήγηση του αγαπημένου δασκάλου μας Τζον Πίττα. Σίγουρα ήταν μία σημαντική στιγμή στον χώρο της δημοσιογραφίας. Σημαντικές στιγμές ήταν όταν μου παραχωρούσαν συνεντεύξεις κορυφαίοι ροκ σταρς όπως οι Μαριάν Φέιτθφουλ, Ιαν Άντερσον, Γκάρυ Μουρ-θυμάμαι με θλίψη ήταν η τελευταία συνέντευξή του πριν το θάνατό του-, Πάττυ Σμίθ, Ρόμπερτ Πλάντ και τόσοι άλλοι. Οι συνεντεύξεις είναι ανεβασμένες στο κανάλι μου στο ΥOU TUBE. Αλλά και όταν ασχολήθηκα με μία σειρά από ντοκιμαντέρ που αφορούν στην Ψυχική υγεία. Ήταν μία έρευνα που έκανα στα ψυχιατρεία (2000-2002) «στους πλόες του νου και τις ψυχής». Μετά ήρθαν και οι σημαντικές στιγμές στο θέατρο, σπούδασα υποκριτική στο ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ με τον εξαιρετικό, διορατικό δάσκαλο και κορυφαίο σκηνοθέτη Κοραή Δαμάτη. Αργότερα ακολούθησα τη διδασκαλία του στην Αθηναϊκή Σκηνή. Παράλληλα, ακολούθησα και διδασκαλία του καταξιωμένου σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά στο VAULT. Θα έλεγα ότι υπήρξαν κορυφαίες στιγμές σχεδόν σε όλες τις παραστάσεις που ανεβάσαμε. «Τα πρόσωπα της πείνας», «Φυλακισμένες», «Όρνιθες» «Λαίδη Φθιροζόλ» και τόσα άλλα υπέροχα έργα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Αυτήν την περίοδο πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Ιωάννα του Μετρό» του Βίντοσαβ Στεβάνοβιτς, η οποία οφείλουμε να αναφέρουμε πως είναι ήδη sold out. Μιλήστε μας για αυτό.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Ήταν μία ευτυχής συγκυρία στη ζωή μου όταν ο αγαπημένος ηθοποιός Θοδωρής Προκοπίου μου το έδωσε να διαβάσω «Την Ιωάννα του μετρό». Από τη στιγμή που διάβασα αυτό το κείμενο, το οποίο δεν έχει εκδοθεί σε βιβλίο, άλλαξε η ζωή μου. Το κείμενο είναι ένας… ογκόλιθος, ένα κείμενο που λέει μοναδικές αλήθειες για του λαούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Θυμάμαι, τότε, εντελώς συμπτωματικά, συναντούσα φίλους, συναδέλφους δημοσιογράφους από αυτές τις χώρες, Σέρβους, Κροάτες, Σλοβένους, και μου έλεγαν συγκλονιστικές ιστορίες για την πατρίδα τους και την οικογένειά τους. Μελέτησα λεπτομερώς την ιστορία αυτών των λαών, ένα δύσκολο παζλ θα έλεγα. Τότε, θυμάμαι, συνάντησα και τον Σέρβο πρέσβη στην Αθήνα τον κ. Dušan SPASOJEVIĆ, που, στη συνέχεια, με έφερε σε επαφή με τον κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα Βίντοσαβ Στεβάνοβιτς, ο οποίος με εμπιστεύτηκε και με τίμησε παραχωρώντας μου αποκλειστικά τα δικαιώματα του έργου. Το έργο αυτό παίζεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, δεν έχει παιχτεί πουθενά αλλού, ούτε καν στην Σερβία. Αυτή ήταν επιλογή του συγγραφέα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Αξιοσημείωτο είναι ότι η ανταπόκριση του κόσμου στο καλλιτεχνικό σας εγχείρημα «Ιωάννα του Μετρό» είναι πολύ μεγάλη. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό; Για ποιον λόγο εσείς επιλέξατε αυτό το συγκεκριμένο έργο σήμερα;
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Ευχαριστώ θερμά τον καθένα ξεχωριστά, όλους αυτούς που αγκάλιασαν αυτό το έργο, ιδιαίτερα τους δημοσιογράφους, που δείχνουν έμπρακτα την ευαισθησία τους στο προσφυγικό ζήτημα. Η «Ιωάννα του μετρό» είναι ένα θλιβερά επίκαιρο θέμα. Περιγράφει την μοίρα των προσφύγων από την πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και την ανθρώπινη τραγωδία, την εκμηδένιση των αξιών και την καταστροφή της ιστορίας στην πατρίδα τους. Στο πρόσωπό της Ιωάννας σκιαγραφείται η μοίρα όλων των προσφύγων που έφυγαν από τον πόλεμο και έφθασαν στην Αθήνα. Αυτό το θεατρικό έργο αγγίζει μία κορυφαία πρόκληση των καιρών και ένα παγκόσμιο φαινόμενο της μετακίνησης προσφύγων και σίγουρα δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία κρίση αριθμών, αλλά μία κρίση αλληλεγγύης. Πόλεμος, παραβιάσεις, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπανάπτυξη και φυσικές καταστροφές οδηγούν περισσότερους από 60 εκατομμύρια ανθρώπους, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, οι μισοί από τους οποίους είναι παιδιά. Οι πρόσφυγες ξεριζώνονται και βρίσκονται σε ευάλωτη θέση, δεν βασίζονται στην προστασία της χώρας, οι κυβερνήσεις εγγυώνται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα μόνο στους πολίτες τους. Για τους πρόσφυγες όμως αυτό το δίκτυ ασφαλείας εξαφανίζεται.
Καταλαβαίνετε πως όλοι αυτοί οι λόγοι συνετέλεσαν στην απόφασή μου να πω: «ναι, καλώς ήρθες στην ζωή μου, Ιωάννα από την πρώην Γιουγκοσλαβία».
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μελλοντικά όνειρα.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: «Ιωάννα του μετρό»! Έχω την αίσθηση ότι αυτό το δυνατό έργο θα έχει χρόνο ζωής, οπότε θα επιμείνω σε αυτό το όνειρο που επιτέλους έγινε πραγματικότητα. Αν και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο θέατρο. Είναι ένα στοίχημα που κάποιοι το κερδίζουν και άλλοι όχι.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Η φιλοσοφία σας με λίγα λόγια.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Προχωράμε μπροστά, υπάρχουν λύσεις ακόμα και στα πιο δύσκολα προβλήματα της ζωής.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή επιτυχία εύχομαι κι ελπίζω να έρθετε σύντομα με το έργο σας στην όμορφη και θεατρόφιλη Θεσσαλονίκη μας.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ: Εγώ σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την όμορφη επικοινωνία μας. Θέλω να πιστεύω ότι η Θεσσαλονίκη θα είναι ένας μεγάλος σταθμός μας.
Δελίνα Βασιλειάδη