ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μιλήστε μας για εσάς και για τη σχέση σας με την τέχνη, το θέατρο και το θέατρο Αμαλία.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Για εμένα δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να πούμε τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο, πέρα από το γεγονός ότι τη δεδομένη χρονική συγκυρία λειτουργώ το θέατρο ΑΜΑΛΙΑ μαζί με την Βέτα την Κελέση. Στο χώρο του πολιτισμού γενικότερα όμως βρίσκομαι πολλά χρόνια τώρα από διάφορα μετερίζια. Η έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού ΑΥΛΑΙΑ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, η υλοποίηση μιας σειράς πολυμορφικών φεστιβάλ στη περιφέρεια, πάρα πολλές περιοδείες θεατρικών και μουσικών σχημάτων σ όλη την Ελλάδα, το θέατρο ΑΜΑΛΙΑ τον τελευταίο χρόνο.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο για το θέατρο, και όχι μόνο, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Μιλήστε μας για την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της τέχνης. Πώς βλέπετε τα πράγματα;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Ναι, ήτανε μια πολύ δύσκολη χρονιά η περσινή για το θέατρο , ήρθε και ο κορωνοϊός και «έδεσε το γλυκό». Υπάρχουν προφανώς αρκετές αιτίες για όλο αυτό και πραγματικά, όταν καταλαγιάσει όλη αυτή η «μαυρίλα» που περιβάλει αυτή τη στιγμή κάθε έκφανση πολιτισμού στη χώρα μας, θα έπρεπε να γίνει μια μεγάλη συζήτηση από όλους όσους εμπλέκονται . Και αναφέρομαι κύρια στη θεατρική παραγωγή και ό,τι συναρτάται από αυτή. Αλλά αυτήν τη χρονική συγκυρία, με τα θέατρα ερμητικά κλειστά, κάθε τέτοια συζήτηση δεν έχει νόημα. Εγώ από τη θέση του υπεύθυνου ενός ιστορικού θεάτρου της Θεσσαλονίκης, όπως είναι το θέατρο ΑΜΑΛΙΑ, έτσι νομίζω.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Τι συμβαίνει στη χώρα μας αυτήν την περίοδο στον χώρο της τέχνης γενικότερα, αλλά και του θεάτρου ειδικά; Τι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Κοιτάξτε, δεν νομίζω ότι καινοτομώ αν υποστηρίξω ότι ο πολιτισμός στην κοιτίδα που τον γέννησε δεν περνάει και τις καλύτερές του μέρες. Είναι μια συζήτηση γιατί συμβαίνει αυτό και πόσο δυσκολοχώνευτο είναι για τους ανθρώπους που τον υπηρετούνε. Και αυτοί είναι αρκετές χιλιάδες! Προσωπικά πιστεύω ότι ο πολιτισμός, οι τέχνες και οι τεχνικές καθιστούν σε κάθε περίπτωση πιο ευδιάκριτες τις γραμμές των οριζόντων μας. Τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Και αυτό έρχεται σε αντίθεση, έρχεται σε σύγκρουση με τις ιδεοληψίες ,τις συμπεριφορικές επιλογές και τους τακτικισμούς της κυβέρνησης. Των κυβερνήσεων, αν θέλετε, σχεδόν διαχρονικά θα έλεγα στη πατρίδα μας, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Τώρα για το θέατρο και πως αντιμετωπίζεται αυτό στην υπόλοιπη Ευρώπη! Αντιγράφω λοιπόν από την τελευταία επιστολή που στείλαμε στο γραφείο του πρωθυπουργού, όπως και στο υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού σχετικά με το τι συμβαίνει στον Ευρωπαϊκό θεατρικό χώρο: «Όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης ανεξαιρέτως έχουν ήδη αποφασίσει το άνοιγμα των κλειστών θεατρικών αιθουσών, έχουν καταρτίσει τα υγειονομικά πρωτόκολλα για την λειτουργία των θεατρικών σκηνών, μικρών και μεγάλων, κι έχει κατ’ επέκταση καταρτιστεί το πρόγραμμα των παραστάσεων τους. Πολλά δε εξ αυτών έχουν ήδη ανοίξει τις πόρτες τους στο κοινό. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Γαλλία: Comedie Francaise, Odeon, Rond Point, Γερμανία: Schaubuhne, Deutsche Theater, Ιταλία: Piccolo Teatro di Milano, Αυστρία: Burgtheater, Ολλανδία: Toneelgroep Amsterdam, Νορβηγία: National Teatret, Σουηδία: Royal Dramatic Theatre, Πολωνία: Stary Teatr, Ουγγαρία: Katona Szinhaz, Τσεχία: Národní divadlo, Σλοβενία: SNG – Slovensko Narodno Gledališče, Λιθουανία: Teatras Meno fortas, Φινλανδία: Suomen Kansallisteatteri. Παράλληλα, μελετώντας λεπτομερώς τις αποφάσεις των κυβερνήσεων τους, παρατηρούμε πως έχουν ληφθεί συγκεκριμένα μέτρα στήριξης των θεατρικών παραγωγών και των εργαζομένων σ’ αυτές. Ενώ έχει δημιουργηθεί ένας νέος μηχανισμός αποζημίωσης για τις έως τώρα απώλειες των ιδιωτικών και δημοσίων θεάτρων, με διάθεση για τον σκοπό αυτό σημαντικών ποσών από τον κρατικό προϋπολογισμό».
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Ποιες είναι οι σκέψεις σας αλλά και οι φόβοι σας για το μέλλον του θεάτρου;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Οι σκέψεις μου για το θέατρο και οι φόβοι μου για το θέατρο έχουν δημιουργήσει μια συμπλεγματική κατάσταση, που δίνει πρόσφορο έδαφος σε μια καταθλιπτική αντιμετώπιση της καθημερινότητας μου. Και όχι μόνο της δικής μου, αλλά και πολλών άλλων που κινούνται στον χώρο και είτε βιοπορίζονται απ αυτόν είτε όχι αισθάνονται κάπως έτσι. Και εκτιμώ για τη συνέχεια ότι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο! Οι σκέψεις μου και οι φόβοι μου λοιπόν αντικατοπτρίζονται στην επιστολή που έστειλα στα ΜΜΕ. Σε όλα χωρίς να με ενδιαφέρει η πολιτική τους ταυτότητα. Όπου και αναφέρω…… Τελειώνει ο Σεπτέμβρης πια, έρχεται ο Οκτώβρης, η εστίαση λειτουργεί ή υπολειτουργεί, τα σχολεία λειτουργούν, όπως λειτουργούν, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς επίσης, οι εκκλησίες, τα καζίνο, οι τράπεζες, τα πολυκαταστήματα, οι λαϊκές αγορές, τα εργοστάσια κτλ. Με πρωτόκολλα ασφαλείας βεβαίως ! Ή με υποτυπώδη πρωτόκολλα ασφαλείας, όπως π.χ στα μέσα συγκοινωνίας, αλλά ας το αφήσουμε αυτό, δε βγάζει πουθενά να ξύσουμε άλλες πληγές. Το θέατρο ρε γαμώτο, το θέατρο, η μουσική ο πολιτισμός γενικότερα, είναι τελικά ο ξενιστής αυτής της καταραμένης αρρώστιας? Αυτή είναι η διαπίστωση? Γιατί στη κυριολεξία έτσι αντιμετωπίζεται αρμοδίως! Σα ξενιστής!!
Δεν μπορούν αλήθεια να υπάρξουν και για εμάς κάποια πρωτόκολλα λειτουργίας, έστω κι αν αυτά είναι τόσο αυστηρά που η λειτουργία των θεάτρων να φαίνεται ατελέσφορη. Έστω κι έτσι όμως να ξανανιώσουμε ότι υπάρχουμε. Γιατί υπάρχουμε!!
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου Αμαλία; Υπάρχουν παραγωγές θεατρικές στο μυαλό σας ή κάποιες που έχουν ήδη ξεκινήσει πρόβες;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Το μέλλον είναι συνυφασμένο με το παρόν. Αυτή τη στιγμή παλεύουμε για να υπάρξει παρόν! Είχαμε και έχουμε σχέδια για να μετουσιώσουμε το θέατρο ΑΜΑΛΙΑ σε μια πραγματική κυψέλη παραγωγής πολιτισμού. Και ναι, έχουμε και τις γνώσεις και τις γνωριμίες και την υποδομή για να το πετύχουμε!
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Τι θα ευχόσασταν για το θέατρο; Ποιο είναι το ιδανικό σενάριο για το μέλλον κατά τη γνώμη σας;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Θα ευχόμουν να αντιμετωπιστεί το θέατρο, όπως του αξίζει. Όχι σαν «παρίας» της «κανονικότητας» που μας έχει επιβληθεί, μα σαν αντίβαρο στη μονοτονία της και στις μαύρες, δυσοίωνες σκέψεις που έχει δημιουργήσει! Σκέψεις και φόβους για τις εποχές που έρχονται! Ιδανικό σενάριο για μένα, για να απαντήσω ολοκληρωμένα στην ερώτησή σας, είναι τα θέατρα, εκεί όπου δεν απαιτούνται περίσσια μέτρα λόγω της πανδημίας, να ανοίξουν με συγκεκριμένα πρωτόκολλα λειτουργίας. Να ανοίξουν άμεσα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Κλείνοντας, θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο; Να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ: Κλείνοντας, αλήθεια θα ήθελα να πω κάτι αβανταδόρικο για τους αναγνώστες σας. Εξ άλλου γενικά είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος. Νοιώθω όμως εγκλωβισμένος και τα κουράγια μου έχουν αρχίσει να εξασθενούν. Όμως όπως και να έχει «Δεν έχει νόημα να αφήνεις έναν ζωντανό δράκο έξω από τους υπολογισμούς σου, εφ’ όσον ζεις δίπλα του» που λέει και ο Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Σας ευχαριστώ πολύ για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Εύχομαι το καλύτερο.