Τάσος Ιορδανίδης: Μέσα από τις τέχνες οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να ξεστομίσουν χωρίς φραγμούς την ιδεατή τους πραγματικότητα
O Τάσος Ιορδανίδης γεννήθηκε στις 28 Μαΐου του 1982 στον Πειραιά, όπου και μεγάλωσε. Aποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου το 2005. Στο βιογραφικό του καταγράφονται οι παραστάσεις Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του (Τζόνι) του Ντάλτον Τράμπο σε σκηνοθεσία Ζωής Ζάννα στο θέατρο Επί Κολωνώ, Ο συλλέκτης (Συλλέκτης) του Τζον Φόουλς σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου στο θέατρο Αργώ, καθώς και Το δάσος (Νικ) του Ντέιβιντ Μάμετ σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη στο Νέο Ελληνικό θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Το έργο του πολυβραβευμένου συγγραφέα Τζεφ Μπάρον με τίτλο Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν, όπου τους ρόλους ερμηνεύουν ο Τάσος Ιορδανίδης και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος φιλοξενήθηκε στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ, αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις…
Κύριε Ιορδανίδη, θα ήθελα να αρχίσουμε με την παράσταση Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν. Μιλήστε μου λίγο για αυτή…
Ένας απομονωμένος γέρος Εβραίος, δέχεται κάθε Πέμπτη την αναγκαστική επίσκεψη ενός νεαρού γιάπη, ο οποίος τον είχε χτυπήσει ελαφρά με το αυτοκίνητο. Ο δικαστής αποφάσισε ότι θα πρέπει κάθε Πέμπτη, για ένα εξάμηνο, ο νεαρός να πηγαίνει και να φροντίζει το θύμα του. Δύο ήρωες, εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας, πνευματικού επιπέδου και κοινωνικής μόρφωσης αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους λόγω του χάσματος των γενεών που υφίσταται ανάμεσά τους, αλλά και καλούνται να συνυπάρξουν. Με πολύ έντονη κωμική διάθεση, αλλά και ασκώντας δριμύτατη κοινωνική κριτική, ο συγγραφέας καταφέρνει να αναπτύξει μια ουσιαστική σχέση ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες.
Συνεργάζεστε στο έργο με έναν μεγάλο ηθοποιό, τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Πώς προέκυψε η συνεργασία;
Είχα πολύ καιρό στο μυαλό μου το συγκεκριμένο κείμενο και δεν θα μπορούσα να το φανταστώ με κάποιον άλλο πέρα από τον «πατέρα» μου. Πρέπει να ομολογήσω ότι τον πίεσα αρκετά για να κάμψω τις όποιες επιφυλάξεις του, καθώς δεν έβλεπε «ζεστά» το ενδεχόμενο να ερμηνεύσει ξανά ένα ρόλο τον οποίο είχε υποδυθεί στο παρελθόν με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Τελικά, τον έπεισα και μου έκανε την τιμή να βρεθούμε μαζί στη σκηνή. Είναι μεγάλη τιμή για μένα που έχω καθοδηγηθεί, σκηνοθετηθεί και συμπρωταγωνιστήσει με αυτήν την εμβληματική καλλιτεχνική προσωπικότητα!
Πώς βρεθήκατε να κάνετε αυτό που κάνετε σήμερα; Πώς δηλαδή αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Συμμετέχοντας στη θεατρική ομάδα του σχολείου μου στο λύκειο, συνειδητοποίησα ότι η θεατρική τέχνη μπορεί να σου προσφέρει διεξόδους και ποικίλες μορφές έκφρασης. Έτσι αποφάσισα να ερευνήσω αυτό το μαγνητισμό που μου ασκούσε η ενασχόλησή μου με την τέχνη αυτή. Όλη αυτή η διαδικασία με οδήγησε στις εισαγωγικές εξετάσεις της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου. Αποφοίτησα από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου το 2005 και από το δεύτερο σπουδαστικό έτος είχα αποφασίσει να εκφραστώ καλλιτεχνικά μέσα από τα δικά μου παραγωγικά εγχειρήματα.
Από πού πηγάζει η ερμηνεία του ρόλου; Από το μυαλό ή από την ψυχή; Τι πιστεύετε εσείς;
Πηγάζει και από το μυαλό και από την ψυχή, αλλά και μέσα από τις διάφορες προσλαμβάνουσες του κάθε καλλιτέχνη. Από τις εμπειρίες ζωής, από τα συναισθηματικά φορτία, από την προσωπική του παιδεία. Όλες αυτές οι συνιστώσες οδηγούν στην κεντρομόλο δύναμη… που δεν είναι άλλη από την ανάγκη έκφρασης!
Το ταξίδι στο μονοπάτι της τέχνης είναι ένα ταξίδι προς τα μέσα ή προς τα έξω;
Η διαδρομή του ταξιδιού μπορεί να φαίνεται πάντα η ίδια αλλά διαφέρει από παράσταση σε παράσταση, από ρόλο σε ρόλο και από συνεργασία σε συνεργασία. Η προσέγγιση σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται να οδηγηθεί μέσω της εξωτερίκευσης των εκφραστικών προσωπικών μέσων. Σε άλλες περιπτώσεις η προσέγγιση μπορεί να απαιτείται, να είναι αφαιρετική με κώδικες εσωτερικών διεργασιών.
Εσείς πώς το βιώνετε;
Όπως προανέφερα, ανάλογα με το ρεπερτόριο, τη σκηνοθετική ματιά και τον τρόπο δουλειάς που απαιτείται κάθε φορά.
Πώς εξηγείτε την ανάγκη των ανθρώπων για την τέχνη;
Μέσα από τις τέχνες, οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να ξεστομίσουν χωρίς φραγμούς την ιδεατή τους πραγματικότητα. Η διάθλαση του έργου τους στα μάτια του κάθε ανθρώπου -φιλότεχνου ή μη- είναι μια μορφή επικοινωνίας η οποία μπορεί να κοινωνήσει ή να απορριφθεί. Οι τέχνες μπορούν να εξημερώσουν, να περιθάλψουν και να βελτιώσουν κοινωνικές συμπεριφορές.
Σε τι διαφέρει ένας κοινός άνθρωπος από έναν καλλιτέχνη;
Εξαρτάται από το πόσο κοινός είναι ένας άνθρωπος και από την καλλιτεχνική διάθεση του όποιου καλλιτέχνη. Μια αδιαμφισβήτητη διαφορά είναι πρακτική. Οι καλλιτέχνες δεν έχουν τα τετριμμένα ωράρια εργασίας. Επίσης ο καλλιτέχνης έρχεται σχεδόν επιβεβλημένα σε μεγαλύτερη επαφή με την πνευματική του υπόσταση. Η δημιουργικότητα ενός ανθρώπου δεν τίθεται πάντα υπό αμφισβήτηση. Η δημιουργικότητα ενός καλλιτέχνη κρίνεται σε όλο το φάσμα της πορείας του.
Υπάρχει ένας άνθρωπος τον οποίο έχετε θαυμάσει για το έργο του;Πολλοί. Τόσο στη χώρα μας όσο και σε παγκόσμια εμβέλεια. Άνθρωποι που έχουν «φύγει» και το έργο τους βρίσκεται εκεί, στην ίδια θέση, άφθαρτο και περήφανο. Τα σημάδια του χρόνου μπορεί να είναι εμφανή, αλλά είναι τόσο ισχυρές οι προσωπικότητές τους, ώστε παραμένουν ακλόνητοι στις συνειδήσεις μας. Άνθρωποι που συνεχίζουν να παράγουν ουσιαστικό έργο παρά τις αντίξοες συνθήκες που καλούνται να ξεπεράσουν. Για μένα, χωρίς καμία αμφιβολία, ένας ανθρωπος που αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού και εκτίμησης είναι ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος…