Από τις 19 Ιανουαρίου και κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 το Θέατρο Αριστοτέλειον παρουσιάζει την παράσταση Αφροδίτη με γούνα του Ντέιβιντ Άιβς. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο -γνωστό και από την κινηματογραφική μεταφορά του Ρομάν Πολάνσκι– που ανεβαίνει ανελλιπώς από το 2010 σε όλο τον κόσμο με εξαιρετική επιτυχία και το χαρακτηρίζει η αριστοτεχνικά δοσμένη εναλλαγή του δραματικού και του χιουμοριστικού στοιχείου, υπογραμμισμένα από τον ερωτισμό και τα παιχνίδια εξουσίας των δύο φύλων.
Σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Αθυρίδης, ενώ πρωταγωνιστεί ο Στράτος Τζώρτζογλου. Τον απαιτητικό ρόλο της Βάντα Τζόρνταν ερμηνεύει η Vanessa Barré, που υπογράφει και τη μετάφραση του έργου.
Η Vanessa, λίγο πριν την πρεμιέρα, απάντησε στις ερωτήσεις του φιλμ νουάρ και της Δελίνας Βασιλειάδη.
Δελίνα Βασιλειάδη: Καλησπέρα. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Για τις σπουδές σας, τα μελλοντικά σας σχέδια.
Vanessa Barré: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ασχολούμαι με τα performing arts, είτε μέσα από το χορό που το ξεκίνησα μικρή, είτε μέσα από το θέατρο από τα εφηβικά μου χρόνια κι έπειτα, είτε μέσα από το τραγούδι. Αλλά η ανάγκη μου για έκφραση με οδηγεί και σε άλλες μορφές τέχνης πιο μοναχικές και εσωτερικές, όπως η ποίηση. Παράλληλα σπούδασα Γαλλική Φιλολογία, Δημοσιογραφία και Ψυχολογία. Η σφαιρική γνώση που μου έδωσαν οι διάφοροι κλάδοι, η πειθαρχία μέσα από την αφοσίωση πάνω σε ένα αντικείμενο, αλλά και οι προσωπικές μου αναζητήσεις, μου έδωσαν την απαραίτητη ωριμότητα να ενσαρκώνω με δομημένη ερμηνεία ένα χαρακτήρα και να τον προσεγγίζω με τις σωστές πολιτισμικές αναφορές και κατανόηση, δίχως να τον κρίνω, ούσα πάντα ανοιχτή.
Όσον αφορά στο μέλλον, το όνειρό μου είναι να συνεχίσω μια καλλιτεχνική πορεία με πολλούς ενδιαφέροντες ρόλους σε ωραίες καλλιτεχνικές δημιουργίες. Επίσης, ευελπιστώ σύντομα να ταξιδέψει στο εξωτερικό η Alexander The Great Rock Opera του Κωνσταντίνου Αθυρίδη, στην οποία συμμετέχω από τις παραστάσεις του Κ.Θ.Β.Ε.
Δ.Β.: Μιλήστε μας για το έργο «Αφροδίτη με γούνα».
V.B.: H Aφροδίτη με Γούνα του Ντέιβιντ Άιβς είναι ένα ‘’έργο μέσα σε έργο’’. Ο Τόμας Νόβατσεκ έχει γράψει και πρόκειται να σκηνοθετήσει ένα νέο έργο με τίτλο ‘’Η Αφροδίτη με Γούνα’’, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λέοπολντ φον Ζάχερ Μαζόχ, που ενέπνευσε και έδωσε την ονομασία του στον όρο Μαζοχισμό. Καμία δεν αξίζει να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Βάντα φον Ντουνάγιεφ στο θεατρικό του. Είναι έτοιμος να φύγει, όταν ξαφνικά εισβάλλει η νεαρή ηθοποιός Βάντα Τζόρνταν. Αρχικά, η Βάντα φαίνεται να έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που απεχθάνεται ο Τόμας, αλλά τελικά εκείνη τον πείθει όχι μόνο να την δοκιμάσει αλλά και ο ίδιος να παίξει τον ρόλο του Σεβέριν φον Κουσέμσκι κατά τη διάρκεια της οντισιόν. Η συνέχεια μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.
Από την πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή με αυτό το έργο ένιωσα αμέσως μία ταύτιση με πολλές από τις πτυχές του χαρακτήρα της Βάντα. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους πιο καλογραμμένους γυναικείους χαρακτήρες και μια μοναδική ευκαιρία για κάθε ηθοποιό να ξεδιπλώσει τις δυνατότητές της. Ο μεταμορφωσιακός και πολυσύνθετος χαρακτήρας του ρόλου, αλλά και το ταξίδι, μέσα από τη θεατρική οντισιόν, στη ρομαντική εποχή των χαρακτήρων του Κουσέμσκι και της Ντουνάγιεφ είναι αυτά που με ελκύουν και με έκαναν να θέλω να βουτήξω στην πρόκληση αυτού του τόσο απαιτητικού αλλά και διασκεδαστικού ρόλου. Γενικά το έργο είναι τρομερά πνευματώδες και ενδιαφέρον, τόσο σε δραματουργικό όσο και σε φιλοσοφικό επίπεδο, κρατώντας παρόλα αυτά μια φρέσκια αμεσότητά, δίχως να γίνεται επιτηδευμένο και υπερφίαλο. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και ακόμα και σε όλο το κείμενο βρίσκουμε διάσπαρτα θησαυρούς που δεν είναι έκδηλοι με την πρώτη ανάγνωση, αλληγορίες και συμβολισμοί, που κάνουν την εξερεύνηση του έργου πολύ γοητευτική. Πραγματεύεται τα παιχνίδια εξουσίας και τη σχέση του υποτασσόμενου και του εξουσιαστή στον ερωτικό τομέα αλλά και μέσα από ένα κοινωνικοπολιτικό συγκείμενο, τον απενεχοποιημένο ερωτισμό, τη σεξουαλική απελευθέρωση, θέματα ορίων του επιτρεπτού, την αναθεώρηση των ταμπού και των στερεοτυπικών συμπεριφορών στην ερωτική μας έκφραση και γενικότερα μιλάει για τον φόβο να αποδεχτούμε και να αγκαλιάσουμε τις βαθύτερες επιθυμίες μας αλλά και να ζήσουμε την αλήθεια μας. Από την αρχή μέχρι το τέλος η ιστορία μας δίνει απρόοπτα, εκπλήξεις, εναλλαγές και ανατροπές φλερτάροντας με τη μετάβαση από το φανταστικό στο πραγματικό με τρόπο ώστε η γραμμή που χωρίζει αυτά τα δύο να θολώνει.
Δ.Β.: Πώς είναι να συνεργάζεστε με τον Στράτο Τζώρτζογλου.
V.B.: Η συνεργασία μου με τον Στράτο Τζώρτζογλου είναι άριστη. Είναι ένας ευφυής άνθρωπος, γενναιόδωρος με ζεστά συναισθήματα, με υψηλή καλλιτεχνική αντίληψη και μεγάλη αφοσίωση στην τέχνη της υποκριτικής. Επιπλέον είναι πάντα έτοιμος να σε βοηθήσει. Εύχομαι την καλή ενέργεια που έχουμε μεταξύ μας να την περάσουμε στο κοινό της Θεσσαλονίκης.
Δ.Β.: Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή επιτυχία.
V.B.: Κι εγώ ευχαριστώ.