Είμαι ευτυχής που σας ξαναβρίσκω. Μου λείψατε. Όμως κάποιες σχέσεις είναι πέρα από το χρόνο, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τις ακυρώσει, δυναμώνουν μετά από μια περίοδο χωρισμού, γίνονται πιο αγαπησιάρικες.
Σε χαλεπούς καιρούς έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον, γιατί μας την έχουνε πέσει αγρίως. Κάτι καλόπαιδα που ήρθαν από το πουθενά αποφάσισαν πως πρέπει να μας εξοντώσουν παντί τρόπω. Στο όνομα μιας κρίσης που είναι ολότελα δικό τους δημιούργημα έχουν βαλθεί να μας αλλάξουν τα φώτα. Μας ζητούν τα ρέστα επειδή εφάρμοσαν ένα οικονομικό μοντέλο – αδιέξοδο και αντί να παραδεχτούν πως απέτυχαν επιμένουν στην ίδια πολιτική. Ένας συρφετός οπαδών του Φρίντμαν, «σπουδαγμένων» στο Λόντον Σκουλ οβ Εκονόμικς, οικονομολόγοι της κακιάς ώρας, προσπαθούν να μας πείσουν πως μπορούμε να ζούμε με 400 ευρώ το μήνα ή κι ακόμη και με… 0 ευρώ το μήνα! Κι αντί να παραδεχτούν οι κερατάδες πως οι θεωρίες τους είναι για τα μπάζα, επιμένουν στη λιτότητα. Και το χρέος αντί να μειώνεται μεγαλώνει, ενώ οι τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο αυξάνουν τα κέρδη τους.
Και τα περί αποτυχίας δεν τα λέω εγώ, αλλά ο Τσαρλς Μουρ, Βρετανός συντηρητικός δημοσιογράφος κι οπαδός του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος σε άρθρο του υποστηρίζει πως τα τελευταία 30 χρόνια οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι, ενώ οι μισθοί μειώθηκαν. Και καταλήγει γράφοντας: «Αρχίζω να πιστεύω ότι ίσως τελικά η Αριστερά να είχε δίκιο»! Εδώ πανηγυρίζουν για τη συγχώνευση της Γιούρομπανκ με την Άλφαμπανκ, που έφερε για μια μέρα το χρηματιστήριο στο ζενίθ για να βυθιστεί την επόμενη και πάλι στα τάρταρα! Θαρρείς και μία συγχώνευση τραπεζών θα αυξήσει μισθούς και συντάξεις, θα μειώσει την ανεργία, θα τονώσει την αγορά. Ανάλγητοι οι φωστήρες, αυξάνουν το ΦΠΑ για να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα, χωρίς να υπολογίζουν πως έτσι κλείνουν επιχειρήσεις και πάπαλα εισπράξεις θα υπάρξουν. Πανηγυρίζουν για τη συναίνεση, με την οποία πέρασαν το νόμο για την παιδεία, κάνοντας τον ΛΑ.Ο.Σ. να αισθάνεται δικαιωμένος, αντί να ντρέπονται για την έλλειψη βιβλίων στα σχολεία. Κι ενώ η ανεξάρτητη επιτροπή προϋπολογισμού της Βουλής σε έκθεσή της αναφέρει πως η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, εκείνοι προτιμούν να ζητήσουν την παραίτησή της, παρά να προβληματιστούν για τη λάθος πολιτική τους.
Δεν είναι αναλγησία, δεν είναι επιμονή και πείσμα. Είναι διατεταγμένη υπηρεσία. Η κυβέρνησή μας, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, είναι απλά υπάλληλοι του μεγάλου κεφαλαίου, κάτι που φροντίζουν να αποδεικνύουν καθημερινά. Έχουν γράψει τη δημοκρατία στα παλιά τους τα παπούτσια, κυβερνούν χωρίς τη λαϊκή συναίνεση και μας κατηγορούν κι από πάνω πως εμείς φταίμε για το χάλι της οικονομίας…
Φταίμε; Εσείς τι λέτε; Νιώθετε ενοχές; Εάν όχι, όπως πιστεύω, μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί! Σε δύο μέρες ο πρωθυπουργός και η παρέα του θα είναι στη Θεσσαλονίκη. Δεν σας λέω τι να κάνετε. Ξέρετε εσείς… Όλοι μαζί μπορούμε να τους νικήσουμε!
Στράτος Κερσανίδης
(*) Έχουμε δημοκρατία;