Σόνια Σαουλίδου‘s review
Η Ευτυχία Κοκκίνη κάνει το λογοτεχνικό της ντεμπούτο με ένα πανέξυπνο βιβλίο που μεταξύ σοβαρού κι αστείου βρίσκει το στόχο στις πραγματικότητες των ‘ρομαντικών’ σχέσεων της εποχής.
Οι τρεις πλευρές που το συνθέτουν είναι :
Ένα όχι και τόσο καλό παράδειγμα άντρα που ψάχνει και ψάχνεται για επιβεβαίωση τού εγώ του.
Αρκετές προσωπικότητες γυναικών με κοινά και μη, χαρακτηριστικά που αναζητούν τον έρωτα όπως στα παραμύθια οι πριγκίπισσες.
Και μια αμείλικτη πραγματικότητα που κανένας δεν μπορεί να αποφύγει.
Οι περιπέτειες του Ιλαρίωνα με τις ρομαντικές ψυχές έχουν τη σωστή δόση χιούμορ και μέσα από την καυστικότητα του η συγγραφέας περνάει τα μηνύματα της.
Η γραφή είναι εξαιρετική. Απόλυτα προσαρμοσμένη με το είδος του έργου.
Η συγγραφέας με έναν ευχάριστο τρόπο αγγίζει σοβαρά θέματα και ξεδιπλώνει χαρακτήρες μπαίνοντας βαθιά στην ψυχοσύνθεση τους.
Αυτό για μένα είναι και το πιο δυνατό σημείο αυτού του έργου δηλαδή η εξαιρετική προσέγγιση και ανάλυση της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων. Είναι μία ιστορία που θα έγραφε ένας ψυχολόγος. Η Ευτυχία Κόκκινη κατά την προσωπική μου άποψη το έκανε άψογα.
Απολαυστικό. Διαβάζεται απνευστί.
H Σόνια Σαουλίδου είναι συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει σήμερα. Το πρώτο της βιβλίο “Το Ακρωτήρι των Κοραλλιών” κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Το δεύτερο βιβλίο της “Το Αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ” κυκλοφόρησε τον Ιούνιο 2021 από τις Εκδόσεις Bell.
Κείμενο οπισθόφυλλου Βιβλίου
Eίναι αλήθεια, κοινώς αποδεκτή, ότι κάθε ελεύθερη κοπέλα, η οποία επιθυμεί την αποκατάστασή της, αναζητά σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας το μελλοντικό της ταίρι. Κάτι που γνωρίζει και ο Ιλαρίωνας, πλατωνικά δεσμευμένος αλλά φύσει ελεύθερο πουλί, ο οποίος αποφασίζει να διαβάσει ένα ρομαντικό μυθιστόρημα, προκειμένου να πλησιάσει διαφορετικά τον στόχο του. Και όπως όλα δείχνουν, αρχικά το καταφέρνει, με μεγάλη μάλιστα επιτυχία. Στη συνέχεια όμως, απρόβλεπτες εξελίξεις ανατρέπουν τα σχέδιά του, καθώς και εκείνα των θαυμαστριών του. Θα καταφέρουν στο τέλος όλοι τους να πετύχουν όσα ονειρεύονται; Μήπως αυτό που αξίζει τελικά δεν είναι το ταξίδι, ούτε ο προορισμός, αλλά τα απρόοπτα αυτής της διαδρομής;