(THE DESCENDANTS)
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέιν
Παίζουν: Τζορτζ Κλούνι, Σαϊλίν Γούντλι, Μπο Μπρίτζες, Ρόμπερτ Φόρστερ, Τζούντι Γκριρ, Μάθιου Λίλαρντ
Διάρκεια: 115′
Αξιολόγηση: ***
Το τέλμα της καθημερινότητας είναι το ταξίδι της λησμονημένης αφετηρίας και κυρίως του απολεσθέντα προορισμού του. Αλλά μήπως έχει η ζωή ατομικό προορισμό; Απογόνους που θα συνεχίσουν τη ράτσα σου, ίσως. Ήτοι, Παιδοποιία. Μεταφορά της πολιτισμικής κληρονομιάς, μπορεί. Κουράγιο σύντροφοι ιθαγενείς, να κληροδοτήσουμε τα επιτεύγματά μας. Όπως και να έχει, κάποτε έρχεσαι σε αντιπαράθεση με τα υπαρξιακά ερωτήματα του «που πάμε» και «γιατί».
Ο μεσήλικας Ματ Κινγκ, πατέρας δύο κοριτσιών, βρίσκεται στο εγνωσμένο τέλμα της καθημερινότητας, απομακρυσμένος από την αφετηρία του ταξιδιού του και με δυσδιάκριτο προορισμό. Κάτι σαν τρένο χωρίς οδηγό. Όλα βαίνουν καλώς στην άνετη αστική ζωή του μέχρι που η σύζυγος τραυματίζεται σε ατύχημα και περιέρχεται σε κώμα.
Ταραγμένος και στενοχωρημένος, ακούει την 17άχρονη κόρη του: «τι κλαις και χολοσκάς πατέρα, η μαμά είχε γκόμενο». Μετά απ’ αυτό ο πατέρας τρέχει χαμένος, μπρος και πίσω. Ποιος είναι ο τύπος και γιατί; Είναι όντως αλήθεια; Η ανάγκη διάψευσης των επώδυνων μαντάτων. Η εναγώνια αναζήτηση έστω και μερικής διάψευσης, να απαλύνει τον πόνο, να κρατήσει την ελπίδα ζωντανή. Ελπίδα όμως γιατί; Για την ανόρθωση του καταρρακωμένου εγωισμού; Η ανασφάλεια δεν πνίγεται από τις ψευδαισθητικές μικροδιαψεύσεις. Η συγκυρία θα φέρει και τα άλλα. Τόπος προέλευσης, καταγωγή, το δέσιμο με την πάτρια γη, από που ξεκινήσαμε, που βρισκόμαστε, που πάμε τελικά;
Να πουλήσει την γη των προγόνων του στη Χαβάη για να μετατραπεί σε ξενοδοχειακό συγκρότημα; Ξεκαθάρισμα ξεχασμένων λογαριασμών επιβάλλει τη συνάντηση με τον εαυτό του. Ο εραστής συνοδεία συζύγου αποχαιρετά την ετοιμοθάνατη. Η γη τελικά δεν πουλιέται. Ο Κινγκ βρήκε τον εαυτό του, επαναπροσδιόρισε τη θέση του στον κόσμο. Εμείς;
Γιάννης Ν. Γκακίδης