Ρίτα Αντωνοπούλου Όσο παραμένεις πιστός σε αυτό που προστάζει το μέσα σου δεν χάνεις την αξία σου
Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου
Η Ρίτα Αντωνοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι ξεκίνησε τα πρώτα της μαθήματα μοντέρνου τραγουδιού στην ηλικία των 18, ενώ παράλληλα σπούδαζε Γραφιστική, στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών της Αθήνας, όπως και ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά). Ξεκίνησε να δουλεύει σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα με διάφορα σχήματα, ερμηνεύοντας τραγούδια Ελλήνων συνθετών, ανάμεσα στους οποίους το 2000 ήταν και ο Μίμης Πλέσσας. Αμέσως μετά παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής και τραγουδιού με τον Σταμάτη Κραουνάκη, απ’ όπου ο συνθέτης την επέλεξε για να γίνει μέλος της μουσικοθεατρικής του ομάδας Σπείρα Σπείρα.
Την ίδια χρονιά θα γνωριστεί με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μετά από οντισιόν της προτείνει συνεργασία για τις εμφανίσεις του στο ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ, δίπλα στον ερμηνευτή Γιάννη Κούτρα. Η συνεργασία της με τον Θάνο Μικρούτσικο συνεχίζεται ως και σήμερα και θα έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε την Τετάρτη 13 Μαρτίου στην ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ, σε ένα μοναδικό πρόγραμμα. Η παράσταση θα αρχίσει στις 21:00 και η τιμή του εισιτηρίου έχει οριστεί στα 10 ευρώ για τη γενική είσοδο και στα 8 ευρώ για τους φοιτητές.
Την Τετάρτη 13 Μαρτίου θα σας έχουμε μαζί με τον Θάνο Μικρούτσικο στη Θεσσαλονίκη. Τι μας έχετε ετοιμάσει;
Το πρόγραμμα που παρουσιάζουμε από τον Οκτώβριο σε όλη την Ελλάδα. Μια παράσταση πιάνο-φωνή, με τραγούδια που ακουμπούν βαθιά το κοινό, όπως έχει φανεί από τις 40 προηγούμενες εμφανίσεις μας. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό που παρουσιάζουμε και εγώ νιώθω ιδιαίτερη τιμή να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή, δίπλα σε έναν τόσο σπουδαίο δημιουργό, έχοντας το ρόλο της βασικής ερμηνεύτριας.
Αν δεν κάνω λάθος, κανείς στο περιβάλλον σας δεν έχει ασχοληθεί με τη μουσική. Εσείς πώς βρεθήκατε να περπατάτε σε αυτά τα μονοπάτια;
Δεν ξέρω να σας απαντήσω σε αυτό. Νομίζω ότι απλά έτσι έπρεπε να γίνει. Από τότε που έχω ανάμνηση του εαυτού μου, η μουσική και το τραγούδι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Δε μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον εαυτό μου έξω από τη μουσική, οπότε ήταν αναμενόμενο τα βήματά μου και οι επιλογές μου να με οδηγούσαν σε αυτήν.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη που τον ενδιαφέρει η ουσία να διατηρήσει την αξία του, σε μια εποχή που ο κόσμος -δυστυχώς- έχει μάθει να καταναλώνει ό,τι του σερβίρουν;
Δεν είναι δύσκολο να διατηρήσεις την αξία σου, εκτός αν εννοείτε το να παραμείνεις στο προσκήνιο. Αυτό είναι δύσκολο. Όσο παραμένεις πιστός στην αισθητική σου και σε αυτό που προστάζει το μέσα σου, την αξία σου δεν τη χάνεις. Απλά δεν σου λέει κανείς ότι θα στην αναγνωρίσει το ευρύ κοινό. Κάποιοι θα στην αναγνωρίσουν και ίσως οι συγκεκριμένοι να είναι αυτοί με τους οποίους μπορείς και θες να επικοινωνήσεις καλλιτεχνικά. Μπορεί αυτό να μετράει περισσότερο.
Μέχρι τώρα είχατε δουλειές με πολλά από τα μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής. Απολαμβάνετε πάντα αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία ή υπάρχουν στιγμές που σας κουράζουν οι έντονες εκρήξεις συναισθημάτων, που οπωσδήποτε προκύπτουν από τέτοιου είδους συνεργασίες;
Σίγουρα υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι στη δική μου περίπτωση είναι πολύ λίγες, σε σχέση με τις υπέροχες στιγμές που έχω βιώσει πάνω στη δουλειά. Έχω υπάρξει πολύ τυχερή στις συνεργασίες μου μέχρι σήμερα κι αν πρέπει να πω κάτι για την πιο σημαντική από αυτές με το Θάνο Μικρούτσικο, το μόνο που έχω να πω είναι ότι όποιος δουλεύει μαζί του είναι ευτυχής.
Ποια είναι για εσάς η καλύτερη στιγμή πάνω στη σκηνή;
Αν μου ζητάτε να σας πω ποια είναι η στιγμή που θυμάμαι πιο έντονα μέχρι σήμερα θα πρέπει να αναφερθώ στο Ηρώδειο του 2009, με την Καμεράτα, όταν μπόρεσα τη δεύτερη μέρα (γιατί την πρώτη ήταν τόσο το τρακ που δεν είχα καταλάβει τίποτα) να συνειδητοποιήσω στο τέλος το χειροκρότημα του κόσμου σε συνδυασμό με το πού βρισκόμουν. Γενικά -όμως- πάνω στη σκηνή δεν ξέρεις πότε θα σε βρει αυτό το μαγικό συναίσθημα της ευτυχίας. Παραφυλάει και εμφανίζεται σε ανύποπτες στιγμές, είτε από κάτω είναι χιλιάδες είτε 100.
Από όσα γνωρίζω, αγαπάτε πολύ και το θέατρο. Πώς το σκέφτεστε; Θέλετε να προσαρμόσετε στοιχεία του στη μουσική ή προτιμάτε να το δοκιμάσετε μόνο του;
Ό,τι προκύψει, όπως προέκυψε πέρυσι η Ιφιγένεια εν Αυλίδι με το ρόλο της κορυφαίας του χορού, ή όπως προέκυψε το πολιτικό καμπαρέ Να θυμάσαι τι ξεχνάς στο ΓΥΑΛΙΝΟ ή το Μαουτχάουζεν φέτος -και μπορεί να βρεθούν αντίστοιχα πράγματα που να με εκφράζουν και στο μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι πριν μείνω έγκυος είχα ξεκινήσει μαθήματα υποκριτικής, γιατί το θέατρο με αφορά βαθιά, αλλά μετά όλα πέρασαν σε δεύτερο πλάνο. Αργότερα ίσως πάλι. Έτσι κι αλλιώς, από τα πρώτα μου βήματα, πάντα στις κριτικές διάβαζα για τη θεατρική μου ερμηνεία, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο. Το κουβαλάω μέσα μου, δεν μπορώ να τραγουδήσω αλλιώς.
Πώς ξεκουράζεται ένας καλλιτέχνης μετά από μια παράσταση και αφού έχει δώσει την ψυχή του πάνω στη σκηνή; Εσείς τι κάνετε;
Κανονικά πάει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και κοιμάται. Εγώ πρώτα τρώω δυστυχώς! Το μόνο καλό είναι ότι δεν πίνω καθόλου αλκοόλ, οπότε δεν ξενυχτάω και εύκολα χωρίς λόγο. Ζεστό μπάνιο και ύπνος είναι η καλύτερη συνταγή.
Κλείνοντας να σας ρωτήσω: υπάρχει κάτι που θα μπορούσε πραγματικά να αποσπάσει την προσοχή σας από τη μουσική;
Όχι. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι να χειροτερέψουν τα πράγματα και να μη μπορώ να συντηρήσω την οικογένειά μου κάνοντας αυτή τη δουλειά και να χρειαστεί να κάνω κάτι διαφορετικό. Και πάλι όμως κάπου, σε κάποιο δωμάτιο, θα με ακούν να τραγουδάω!