(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.moviesltd.gr)
(TOWER HEIST)
Σκηνοθεσία: Μπρετ Ράτνερ
Παίζουν: Μπεν Στίλερ, Έντι Μέρφι, Κέισι Άφλεκ, Άλαν Άλντα, Μάθιου Μπρόντερικ, Τία Λεόνι, Μάικλ Πένια, Γκαμπούρι Σιντιμπέ
Διάρκεια: 104′
Αξιολόγηση: ***
Οι οικονομίες μιας ζωής για τους εργαζόμενους στο κτίριο πολυτελών κατοικιών της Νέας Υόρκης γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη καπνός, καθώς ο βετεράνος άσος του χρηματοοικονομικού τζόγου τις απώλεσε επίτηδες προς ίδιον όφελος. Ευρισκόμενοι μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν κάθε πιθανότητα για σύνταξη, οι εργαζόμενοι, κάτω από την παρότρυνση του εργασιομανή υπευθύνου ασφαλείας του ουρανοξύστη, θα συντάξουν μια ομάδα ερασιτεχνών λωποδυτών, προκειμένου να ξαφρίσουν τα 20 εκατομμύρια δολάρια εκείνου που στεγνά τους λήστεψε, εκτιμώντας πως τα έχει κρυμμένα στο σουπερλούξ ρετιρέ του Πύργου. Το πολυεθνικό παζλ των μεροκαματιάρηδων στην ταινία αποτελείται από άτομα που η οικονομική τους αβεβαιότητα παίζει σε πρώτο πλάνο διαρκώς: ο αδέκαρος υποψήφιος πατέρας, ο Λατίνος μετανάστης που ζητάει μια ποιοτικότερη εργασία από το να ψήνει διαρκώς χάμπουργκερ, η μαύρη καμαριέρα που από στιγμή σε στιγμή λήγει η άδεια παραμονής της, ο θυρωρός που επί τριάντα χρόνια ανοίγει πόρτες, που οι πλούσιοι δεν μπαίνουν καν στο κόπο να σπρώξουν…
Το πως καταφέρνει τώρα ο εμπορικός σκηνοθέτης Μπρετ Ράτνερ, αυτό το παγκοσμιοποιημένο συνονθύλευμα, κάτω από τις οδηγίες ενός πρώην φτωχόπαιδου της Αστόρια και με την συνδρομή ενός πολυλογά που μπαινοβγαίνει στη στενή κι ενός αποτυχημένου Γουολστρίτερ, να το μετατρέψει σε ομάδα δράσης, είναι άξιο συγχαρητηρίων. Βεβαίως, οι παρουσίες σούπερ αστέρων με άριστες κωμικές επιδόσεις στους βασικούς ρόλους – ο Στίλερ αρχοντικός, ο Μέρφι σε ρεπρίζ των 48 του Ωρών, ο Μπρόντερικ στην γνώριμα ψιλοφοβισμένη μανιέρα του – συντελούν από τη μεριά τους και στο να βγάλουν γέλιο με την ερμηνευτική τους συμπεριφορά, αλλά και να δώσουν – ποιητική αδεία – σύνθημα εξέγερσης προς κάθε θύμα της worldwide κρίσης. Θα μου πεις, στα αστεία; Ε, είδαμε και στα σοβαρά τι πετύχαμε ενάντια στις βουλές των απανταχού ΔΝΤ…
Γιώργος Ζερβόπουλος