ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ του Μαρκ Φόρστερ
(MACHINE GUN PREACHER)
Σκηνοθεσία: Μαρκ Φόρστερ
Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Μισέλ Μόναχαν, Κάθι Μπέικερ, Μάικλ Σάνον
Διάρκεια: 129′
Αξιολόγηση: ***
Ο Θεός άργησε να τον βρει αλλά όταν προέκυψε τελικά η συνάντηση, δημιουργήθηκε μια σχέση πέρα από τα όρια. Ο Τζέραρντ Μπάτλερ πρωταγωνιστεί στην αληθινή ιστορία ενός πρώην τοξικομανή που αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι σε ανθρωπιστικές εργασίες στο πληγωμένο Σουδάν, υποδυόμενος τον τοξικομανή. Ανέλπιστα καλός σε έναν άχαρο και με πολλές αναγνώσεις χαρακτήρα, κρατά ισορροπίες με επιτυχία χάριν στην ουσιαστικά σκεπτικιστική και κάθε άλλο παρά κριτική ματιά του σκηνοθέτη Μαρκ Φόρστερ (ναι, αυτού που έκανε το τζεϊμσμποντικό «Quantum of Solace»).
Ένας ήρωας που δεν ξέρεις αν θες να αγαπήσεις ή αν σιχαίνεσαι περισσότερο και από την κόλαση που σε συνοδεύει. Φανατικός θρησκόληπτος, ιδρυτής εκκλησίας, πρώην φυλακισμένο πρεζάκι, βίαιος, πραγματικά είναι άξιο απορίας πως άλλαξε τόσο. Οι αλλαγές και οι αντιφάσεις συνάδουν περιέργως με την προσέγγιση του Τζέραρντ Μπάτλερ που δίνει μια ερμηνεία άνευ προηγουμένου (διότι ως φάντασμα είχε μια μάσκα και ως Λεό είχε άλλους… 300 που τον καπέλωναν). Η σκηνή με τα σφαγιασμένα παιδιά ή τη γυναίκα με τα κομμένα χείλη κόβουν την ανάσα. Όμως, ερωτήματα ξεχειλίζουν τον σκεπτόμενο θεατή: ο φανατικά θρησκευόμενος ιεροκήρυκας θα σκοτώσει με άνεση κομάντο χιλιάδες εχθρούς για να υπερασπιστεί τη ζωή του και τις ζωές των παιδιών στο Σουδάν ενώ υπακούει τυφλά στο αγαπάτε αλλήλους; Και τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν στη θέση του; Ο σύγχρονος «Θεός ιεροκήρυκας» πολεμά τους πολέμιους άλλων θεών, όχι για το ποιος θα επικρατήσει αλλά για να καθαρίσει την πεντα-βρώμικη ψυχή του. Αλληλούια να πούμε ή αμήν;
Τίποτα από τα δύο, να θαυμάσουμε μόνο το χάλι μας και την ανθρωπιστική μας δυσεντερία και να μη χάσετε με τίποτα μια ερμηνεία που ξεχειλίζει από ψυχή χωρίς να καθαγιάζει έναν κάθε άλλο παρά αγαπητό ήρωα που όμως προσέφερε πολλά και ανιδιοτελώς – τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει το σενάριο…
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος