Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη του ’30. Ονειρεύτηκε να γίνει ηθοποιός όταν είδε στο Μπρόντγουεϊ την Λορέτ Τέιλορ στον «Γυάλινο κόσμο» (1945) του Τενεσί Γουίλιαμς. Πρωταγωνιστής από την πρώτη του ταινία, «Να πεθάνεις σαν άντρας», έργο που γνώριζε πολύ καλά από τη θητεία του στα Άκτορς Στούντιο του Λι Στράσμπεργκ.
Η πρώτη αναγνώριση ήρθε με την «Ανατομία ενός εγκλήματος» (1959) του Ότο Πρέμινγκερ, όπου συμπρωταγωνίστησε με το ίνδαλμά του, Τζίμι Στιούαρτ. Ο κολλητός του, Τζον Κασσαβέτης, τον αξιοποίησε πλήρως («Σύζυγοι», «Ο θάνατος ενός Κινέζου πράκτορα στοιχημάτων» και «Νύχτα πρεμιέρας»). Το ίδιο κι ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς («Ο άνθρωπος από τη Σιγκαπούρη», «Όλοι έσκασαν στα γέλια»). Έπαιξε και μαφιόζους με καλύτερο τον «Αλ Καπόνε» (1975).
Η Ιταλία τον τράβηξε λόγω σισιλιάνικης καταγωγής και συνεργάστηκε με αρκετούς σκηνοθέτες στα ενδιάμεσα της τηλεοπτικής του καριέρας: Μάριο Μονιτσέλι («The Passionate Thief»), Μάρκο Φερέρι («Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας»), Πασκουάλε Φέστα Καμπανίλε («Το κορίτσι απ’ την Τεργέστη», «A Proper Scandal»). Στην τηλεόραση δεν ήταν μόνο ηθοποιός αλλά και σκηνοθέτης για τον επιστήθιο Πίτερ Φολκ («Άστυνόμος Κολόμπο») και σε άλλες τηλεσειρές.
Στην τρίτη άνοιξη την κινηματογραφικής του πορείας (1997 – 2003) ακολούθησε τη «γραμμή της καθαρότητας» διαλέγοντας ρόλους αλά Σαμ Έλιοτ (η φιλία τους ξεκινά από την ταινία «Ο μπράβος», 1989). Η γκάμα των επιλογών του είναι ευρύτατη: Ντέιβιντ Μάμετ («Στημένο παιχνίδι»), αδερφοί Κοέν («Ο μεγάλος Λεμπόφσκι»), Τοντ Σόλονζ («Ευτυχία»), Βίνσεντ Γκάλο («Buffalo ’66»), Σπάικ Λι («Το καλοκαίρι του Σαμ»), Τζον ΜακΤίρναν («Υπόθεση Τόμας Κράουν»), Σλάβα Τσούκερμαν («Φτωχή Λίζα») και Λαρς φον Τρίερ («Dogville»).
Παντρεύτηκε τρεις αλλά ερωτεύτηκε κι άλλες μεταξύ των οποίων η Σέλεϊ Γουίντερς, η Όντρεϊ Χέπμπορν, η Σουζάν Πλεσέτ, η Ελέιν Στριτς. «Δε σας λέω πόσες και ποιες ταινίες έχω απορρίψει γιατί θα με πείτε τρελό. Και ήμουν όντως τρελός!».
Πατημένα 81, έφυγε στις 3 του Φλεβάρη νικημένος από την επάρατο.
Κώστας Καρδερίνης