Η ταινία εξιστορεί τη ζωή του σημαντικού επιμελητή εκδόσεων Μαξ Πέρκινς και, ειδικότερα, την επαγγελματική και φιλική σχέση του με τον νεαρό και παθιασμένο συγγραφέα Τόμας Γουλφ, όπως αυτή περιγράφεται στη βιογραφία για τον Πέρκινς Max Perkins: Editor of genius. Το βιβλίο γράφτηκε το 1978 – μάλιστα απέσπασε το National Book Award – από το Α. Σκοτ Μπεργκ και αφηγείται τη ζωή του του ανθρώπου που δούλεψε για τον, μέχρι σήμερα ενεργό, εκδοτικό οίκο Scribner’s και ανέδειξε συγγραφείς, όπως ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ και ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ.
Ο πυρήνας της ιστορίας που σκηνοθετεί ο Μάικλ Γκραντέιτζ – σε σενάριο του βραβευμένου με Όσκαρ Τζον Λόγκαν – είναι η αλληλεπίδραση του εκδότη που μπορούσε να δει αυτό που δεν μπορούσαν οι άλλοι – επέμεινε για τον Χέμινγουεϊ και τον Φιτζέραλντ, όταν όλοι οι υπόλοιποι τους απέρριπταν – με τον ταλαντούχο, αλλά χαοτικό στη φόρμα Τόμας Γουλφ. Στην ουσία, ο πρωταγωνιστής της αφήγησης είναι, το δίχως άλλο, ο Πέρκινς, η προσήλωση στη δουλειά του, η υποστηρικτική, ενθαρρυντική και ειλικρινής θέση του πλάι στους συγγραφείς του, η διαυγής και νηφάλια σκέψη του σε σχέση με την τέχνη και τις αξίες της ζωής. Η αυτονομία του έργου του συγγραφέα είναι ένα σημείο το οποίο θίγεται στην ταινία, υπό το βλέμμα του Πέρκινς, ως ένα ηθικό ερώτημα που θέτει ο ίδιος στον εαυτό του: Ποιος είναι εκείνος που θα πει ποιο είναι το σωστό ή όχι για ένα συγγραφικό έργο; Γιατί Πόλεμος; Και όχι Πόλεμος και Ειρήνη;
Ο Τόμας Γουλφ, ο ρομαντικός συγγραφέας του Γύρνα σπίτι, άγγελε μου (1929), γράφει ασταμάτητα, χιλιάδες σελίδες, με έναν ποιητικό και συνειρμικό τρόπο και ο Πέρκινς είναι εκείνος που με επιμονή και υπομονή συνεπικουρεί, ώστε το έργο του συγγραφέα να φτάσει στους αναγνώστες. Η προσωπική σχέση που αναπτύσσουν επηρεάζει τόσο τον Γουλφ, όσο και τον Πέρκινς, ο οποίος φαίνεται να θεωρούσε τον νεαρό συγγραφέα μέλος της οικογένειας του. Πάντως, είναι αξιοσημείωτο πως ο Τόμας Γουλφ, θα μπορούσε να είναι ένας ακόμα ήρωας του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ με την παθιασμένη και μποέμ φύση, την αγάπη για τη τζαζ, την ανάγκη για εικόνες μέσα απ’ τα ταξίδια, το πρόωρο τέλος. Γοήτευσε τον Μαξ Πέρκινς, όπως έκαναν οι χαρακτήρες του Φιτζέραλντ.
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, φωτίζοντας περισσότερο την προσωπικότητα του Πέρκινς, παρά εκείνη του Τόμας Γουλφ που στέκεται στο δίπολο ενθουσιασμός – απελπισία. Ο Κόλιν Φερθ – Μαξ Πέρκινς – είτε επιλέγει σωστά τους ρόλους του, είτε καταφέρνει κάθε φορά να εντάσσεται στην ατμόσφαιρα της κινηματογράφησης ως ένα κομμάτι του παζλ που χωρίς αυτό δε θα μπορούσε να σχηματιστεί το όλον της εικόνας. Ο ρόλος, του ταιριάζει γάντι και η ερμηνεία του αποδεικνύεται σημαντική στην ισορροπία δυνάμεων, σε σχέση με τον εκρηκτικό και ενίοτε υπερβολικό Τζούντ Λο – Τόμας Γουλφ –, ο οποίος, όμως, καταφέρνει να αναδείξει, μέσω του χαρακτήρα του, τις αντιθέσεις των δεκαετιών 1910 – 1930 στην Αμερική, το οικονομικό Κραχ, την ανεργία, τη σταδιακή άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού από τη μια, την εξέλιξη της λογοτεχνίας και της τέχνης, την ανάπτυξη και επίδραση της jazz, αλλά και την ανάδειξή αυτού του μουσικού είδους ως την έκφραση μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Ένας Χαρισματικός Άνθρωπος
Genius
Δραματική 2016
Διάρκεια: 104′
Αγγλοαμερικανική ταινία,
Σκηνοθεσία: Μάικλ Γκράντεϊτζ
Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φερθ, Τζουντ Λο, Νικόλ Κίντμαν, Λόρα Λίνεϊ
Μαρία Κυργιαφίνη