Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε
Διάρκεια: 208’
Αξιολόγηση: ***
Ίσως το να φτιάξεις ένα πορτραίτο για τον ακρογωνιαίο λίθο των Beatles να είναι πολύ πιο δύσκολο από το να ασχοληθείς για άλλη μια φορά με τα άλλα δυο σκαθάρια, τους πιο δημοφιλείς Τζον Λένον και Πολ ΜακΚάρτνεϊ. Ο Μάρτιν Σκορσέζε επιδεικνύει ξανά την τελειομανία του στην προσπάθειά του να μας παρουσιάσει τις (γνωστές και άγνωστες) πτυχές της προσωπικότητας ενός ανθρώπου που δεν δίστασε σε καμία στιγμή της καριέρας του να γευτεί την χαρά και τη λύπη σε ισόποσες δόσεις. Τα 208’ λεπτά του ντοκιμαντέρ μπορεί να είναι πολλά και κάποιες φορές να κουράζουν, αλλά τη στιγμή που πέφτει η αυλαία, η φιγούρα του Τζορτζ Χάρισον πιάνει μια μόνιμη θέση στην συναισθηματική πλευρά του εγκεφάλου, κάνοντας παρέα στην παραδοχή πως το υλικό θα μπορούσε κάλλιστα να διαρκεί τουλάχιστον άλλο τόσο.
Ο Τζορτζ Χάρισον αναζήτησε σε όλη του την ζωή το νόημα της ύπαρξης και πειραματίστηκε όσο λίγοι σε μουσικό και πνευματικό επίπεδο. Οι ανησυχίες του τον οδήγησαν μέχρι την Ινδία όπου ασπάστηκε την διδασκαλία του Ινδουισμού και τη μετέφερε στο ευρύ κοινό μαζί με τον φίλο του και βιρτουόζο του σιτάρ, Ραβί Σανκάρ. Αργότερα και μετά την διάλυση των Beatles, έκανε μια επιτυχημένη σόλο καριέρα συμπεριλαμβανομένου και του δίσκου «Leaving in the Material World». Αλλά δεν περιορίστηκε εκεί. Ασχολήθηκε ενεργά και με την Έβδομη Τέχνη ιδρύοντας το 1978 την εταιρία Handmade και συμμετέχοντας ως παραγωγός σε 23 ταινίες. Ο Τζορτζ Χάρισον θέλησε και, ευτυχώς γι’ αυτόν, κατάφερε να πετύχει ό,τι του σφηνώθηκε στο μυαλό. Ίσως γι’ αυτό να τον επέλεξε ο σκηνοθέτης…
Πέτρος Καλογεράς