ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΗ
Λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης Lolita Reversed, που βασίζεται στην Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, την Παρασκευή 25 Μαΐου (21:00) στο Θέατρο Αθήναιον ο σκηνοθέτης –και συγγραφέας- του έργου Χρήστος Καρασαββίδης μοιράστηκε μαζί τις σκέψεις του για την τέχνη σήμερα, αλλά και τα σχέδιά του για το μέλλον.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Καλησπέρα σας κ. Καρασαββίδη. Μιλήστε μας για εσάς.
Χ.Κ.: Γεννήθηκα στην Αθήνα, είμαι 30, έχω τελειώσει τη δραματική σχολή του
Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, είμαι σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας,
μου αρέσει ο Σεπτέμβριος, οι δύσκολες λέξεις και το γαλάζιο που
ερωτεύτηκε το πευκί.
Δ.Β.: Είστε, λοιπόν, σκηνοθέτης (από τους νεότερος σε ηλικία που σκηνοθέτησαν στο Εθνικό θέατρο), ηθοποιός και συγγραφέας, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Τελικά πού βρίσκεται η καρδιά σας;
Χ.Κ.: Αντιλαμβάνομαι το θέατρο ως ολότητα κι άρα μου αρέσει να δουλεύω σ΄ αυτό
από οποιαδήποτε θέση. Προτιμώ να μην παίζω στις παραστάσεις μου γιατί
θεωρώ πως η επίβλεψη της σκηνοθεσίας δεν μπορεί εύκολα να συνδυαστεί με
την θέση του ηθοποιού μέσα στη σκηνή. Έτσι κι αλλιώς, όμως, συνήθως
ξαναγράφω τα έργα που σκηνοθετώ οπότε η δημιουργική διαδικασία της
συγγραφής και της σκηνοθεσίας είναι για μένα αναπόσπαστο κομμάτι της
δουλειάς μου. Αν έπρεπε να επιλέξω, τελικά, θα έλεγα πως η καθοδήγηση, η
επιμέλεια κι άρα η εν γένει σκηνοθεσία είναι εκείνο που με εκφράζει
καλύτερα.[wp_ad_camp_1]
Δ.Β.: Μιλήστε μας για την παράσταση Lolita Reversed στην οποία υπογράφετε κείμενο και σκηνοθεσία και ανεβαίνει στο Θέατρο Αθήναιον της Θεσσαλονίκης στις 25, 26 και 27 Μαΐου στις 21:00.
Χ.Κ.: Η Lolita Reversed είναι ουσιαστικά μια ελεγεία πάνω στον έρωτα και στα
ανομολόγητα πάθη μας. Με άξονα την ιστορία που περιγράφεται στο βιβλίο
του Ναμπόκοφ, ξαναέγραψα από την αρχή ένα καινούριο έργο με τρεις
παράλληλες ιστορίες, εκδοχές ή συνεκδοχές της Λολίτας, καταλήγοντας η
παράσταση να είναι ένας ύμνος στον έρωτα και στα απωθημένα που πάντα θα
μας κυνηγούν.
Δ.Β.: Μελλοντικά σχέδια και όνειρα.
Χ.Κ.: Η αλήθεια είναι πως έχω πολλά πράγματα στο νου μου, άλλα που ονειρεύομαι, άλλα που σχεδιάζω κι άλλα που ξεκινώ. Το θέατρο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου κι ένα κομμάτι του μυαλού μου είναι συνεχώς εκεί οπότε και
δεν με αφήνει να μένω άπραγος για μεγάλο διάστημα. Υπάρχουν αρκετές
σκέψεις για την επόμενη σεζόν, καμία όμως που μπορώ να αναφερθώ σ΄ αυτήν.
Δ.Β.: Η φιλοσοφία σας με λίγα λόγια.
Χ.Κ.: Πιστεύω στον έρωτα, στην αλληλεγγύη, στην ποίηση, στην ευφυΐα και στην
ορθογραφία.
Χ.Κ.: Η τέχνη στην Ελλάδα της κρίσης.
Χ.Κ.: Η τέχνη ποτέ δεν μαράζωσε σε περίοδο κρίσης, άλλαζε μορφές, γιγάντωνε,
έμενε στάσιμη, μπορεί να μειωνόταν αλλά ποτέ δεν κινδύνευσε. Στην Ελλάδα
αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα ελπιδοφόρο θέατρο, υπάρχει μια πεισμωμένη νέα
γενιά, υπάρχουν ιδέες και όνειρα. Σίγουρα οι δυσκολίες είναι μεγάλες κι
οι περισσότερες παραγωγές μικρές, αλλά αν δεν πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι
πως θα πράγματα θα πάνε καλύτερα, τα πράγματα δεν θα έχουν κανένα λόγο να
πάνε.
Δ.Β.: Σας ευχαριστώ θερμά!
Δελίνα Βασιλειάδη