(CRIME D’ AMOUR/ LOVE CRIME)
Σκηνοθεσία: Αλέν Κορνό
Παίζουν: Λουντιβίν Σανιέ, Κριστίν Σκοτ Τόμας, Πατρίκ Μιλέ, Γκιγιόμ Μαρκέ
Διάρκεια: 104′
Αξιολόγηση: *
Μόλις χθες συζητούσα με παλιό σινεφίλ και μου εξέφραζε το παράπονό του ότι δεν βγαίνουν πλέον αξιόλογες ευρωπαϊκές ταινίες. Πώς να του δώσω του ανθρώπου άδικο, όταν υπάρχουν ταινίες όπως η «Αντίζηλος»;
Η Κριστίν είναι μεγαλοστέλεχος σε πολυεθνική εταιρία. Αδίστακτη, κερδίζει τα εύσημα των προϊσταμένων της, χάρη κυρίως στο ταλέντο και την εργατικότητα της βοηθού της, Ιζαμπέλ, η οποία τρέφει μια ιδιαίτερη συμπάθεια για την Κριστίν σε βαθμό κρυφού έρωτα. Όλα όμως θ’ αλλάξουν όταν η Ιζαμπέλ καταλάβει πως το αφεντικό της λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον και δεν υπολογίζει ούτε τα συναισθήματα ούτε την προσφορά της στην εταιρία. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η επιθυμία της για εκδίκηση;
Ούτε θρίλερ, ούτε δράμα, ούτε ερωτική ιστορία, η «Αντίζηλος» είναι μία ταινία χωρίς ταυτότητα. Άνευρη σκηνοθεσία, σενάριο που στην καλύτερη περίπτωση το λες προβλέψιμο κι ένας δημιουργός, ο Άλεν Κορνό, που κατάφερε το ακατόρθωτο, να κάνει δηλαδή την Λουντιβίν Σανιέ να μην φαίνεται ερωτική. Μόνη εξαίρεση η (πάντα καλή) Κριστίν Σκοτ Τόμας, η οποία στο ρόλο του κακού αφεντικού κρατάει τουλάχιστον τα προσχήματα. Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος, με ταινίες σαν κι αυτή, θα συνεχίζει να ταλαντεύεται ανάμεσα στην μετριότητα και την απογοήτευση. Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν: παράδειγμα το «Πες μου τ’ όνομά σου»…
Ορέστης Μανασής