(THE TWILIGHT SAGA: BREAKING DAWN – PART 1)
Σκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον
Παίζουν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Κρίστεν Στιούαρτ, Τέιλορ Λότνερ, Μπίλι Μπερκ, Άσλι Γκριν, Άν Κέντρικ, Νίκι Ριντ, Πίτερ Φατσινέλι
Διάρκεια: 117′
Αξιολόγηση: •
Εντάξει, είναι πολύ εύκολο να… «θάψεις» μια τόσο κακή ταινία. Αλλά έχει και πλάκα, έτσι; Λοιπόν, εδώ η αχαλίνωτη φαντασία της «συγγραφέως» (μη χέσω) Στέφανι Μέγιερ (που, βεβαίως, έχει χεστεί στο τάληρο) δίνει υλικό τόσο «ρομαντικό» που θα κάνει όλες τις ευαίσθητες καρδιές να ραγίσουν (κλαψ, λυγμ). Ναι κυρίες και κύριοι και αγαπητά μου παιδιά, η Μπέλα νυμφεύεται τον βαμπίρο Έντουαρντ σε μια υπέροχη τελετή που σίγουρα επιμελήθηκαν οι Fab 5. Αυτά που ξέρατε, ότι οι βρικόλακες «ζουν» μόνο τη νύχτα, ξεχάστε τα! Μέρα μεσημέρι η τελετή! Και μετά, ταξίδι του μέλιτος στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, στη Βραζιλία! Σε μια μαγευτική τοποθεσία και σε ένα σπίτι που πολλοί (αν όχι όλοι) μόνο να ονειρεύονται μπορούν, η Μπέλα θα χάσει ότι πολυτιμότερο έχει.
Και δεν μιλάμε για τη… ζωή της: στις άλλες ταινίες, τις παλιές, όπου τα βαμπίρ ήταν παντελονάτα, βύθιζαν τους μυτερούς τους κυνόδοντες (α ρε Λάνθιμε…) στους άσπιλους, λευκούς λαιμούς νεαροτάτων κορασίδων ωσάν μετωνυμία της ερωτικής πράξης. Στο συντηρητικό αυτό κατασκεύασμα του Μπιλ Κόντον (κι όμως, αυτός ο άνθρωπος γύρισε κάποτε το «Θεοί και δαίμονες»!) η ερωτική πράξη δεν έχει δαγκώματα. Ο Έντουαρντ πηδάει τη Μπέλα με πάθος (το φανερώνει το γεγονός ότι το κρεβάτι τους διαλύεται και το δωμάτιο γίνεται άνω κάτω…) – οι θεατές όμως δεν βλέπουν ούτε βυζάκι – η ταινία είναι PG-13!!! Κι ενώ δεν έχεις κουράγιο από τη βαρεμάρα να μασουλήσεις τα ποπκόρν σου, έχουν περάσει τα 2/3 της ταινίας χωρίς να γίνεται τίποτε! Μετά, η Μπέλα μένει έγκυος (;;; – η επιστήμη σηκώνει τα πόδια ψηλά – νεκρός γονιμοποιεί νεαρά – ελάτε να κάψουμε όλοι τα πτυχία μας – εδώ θα μου πείτε έγινε υπουργός ο Άδωνις, δεν μπορούν οι νεκροί να τεκνοποιήσουν;) και όλο το ζόρι μας είναι το εξής: τι είναι αυτό που κυοφορεί; Μην είναι βόας; Μην είναι κροταλίας; Άνθρωπος είναι για βαμπίρ; Ή μήπως ένα υβρίδιο; Χάλια παιδιά, χάλια.
Κι έχεις και τον Πάτινσον (απορώ ρε Σταυρούλα πως σου αρέσει αυτός ο χλεχλές!) να κοιτάζει με ύφος άλλοτε πληγωμένου ζώου κι άλλοτε μπλαζέ διανοούμενου – ήμαρτον! Ακόμα και η Πατσαβός που συνήθως ντύνει τουλάχιστον τις ταινίες της σειράς με γαμηστερά τραγούδια εδώ κάνει χαμηλές πτήσεις – φταίει το με το ζόρι ρομαντικόν του πράγματος. Φτου σκόρδα!
Θόδωρος Γιαχουστίδης
Όσο κακό και αν βρήκε ο Θόδωρος το ΧΑΡΑΥΓΗ – ΜΕΡΟΣ 1 του Μπιλ Κόντον έχουμε ξαναγράψει για αυτό εδώ.