Eddie the Eagle/ Έντι ο αετός (2016)

Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Βρετανού Michael Edwards, ή ευρύτερα γνωστού ως Eddie “The Eagle” Edwards, ο οποίος εκπροσώπησε την χώρα του το 1988 στους Ολυμπιακούς αγώνες. Δεν είναι τόσο το πλαίσιο του πρωταθλητισμού μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ταινία που την κάνει να ξεχωρίζει, όσο το άφθονο γέλιο που βγαίνει μέσα από τις ερμηνείες του πάντα εξαιρετικού Tim McInnerny όσο και του σχετικά πρωτοεμφανιζόμενου Taron Egerton στον ρόλο του «Αετού».

Στον αντίποδα, ο πάντα «ατσαλάκωτος» Hugh Jackman δεν πείθει -όσο κανείς θα περίμενε- στον ρόλο του προπονητή, αλλά δεν αποτελεί μεγάλη παραφωνία.
Η οθόνη γεμίζει από τα τραγελαφικά περιστατικά της ζωής ενός ανθρώπου που δεν το βάζει κάτω, ακόμα κι όταν όλοι γύρω του τον θεωρούν outsider από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Το motto του έργου μπορεί να συνοψιστεί στ’ ότι δεν είναι η νίκη αυτή που μας κάνει καλύτερους, αλλά η προσπάθεια μας να αγγίξουμε αυτό που ονειρευόμαστε, ακόμα και αν δεν στεφθεί ποτέ με απόλυτη επιτυχία. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί ο Edwards, που απέκτησε φήμη εξ’ αιτίας της αποτυχίας του, και η ακατάπαυστη του αγωνιστικότητα τον ανήγαγε σε φιγούρα η οποία συνόψιζε για καιρό στο πρόσωπό της την ουσία του Ολυμπιακού ιδεώδους.

Ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη διαρκή απαισιοδοξία, όχι μόνο του πόσο ευχάριστα κυλάει, αλλά κυρίως λόγω του θετικού μηνύματος που τελικά περνάει μέσα από τη μεγάλη οθόνη: Ποτέ μην εγκαταλείπεις τους ατομικούς σου στόχους, ακόμα και αν κανείς δεν σε στηρίζει στο να τους πετύχεις. Στα συν, θα παραθέσω και το εντυπωσιακό κομμάτι των χειμερινών σπορ, με το οποίο οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ιδιαίτερη εξοικείωση, ωστόσο προσθέτει αρκετά στο κομμάτι των σκηνικών της ταινίας, που σε συνδυασμό με αρκετά καλογυρισμένα πλάνα κάνουν την συνολική εικόνα της ταινίας να είναι από το αρκετά προς το πολύ καλή.
Εφη Παλιοτζηκα