Κουτρουβαληδόν, κωλοτουμπηδόν, πρηνηδόν, αναφανδόν!

Όταν αρχίσει η κατρακύλα δεν υπάρχει σταματημός. Ο γκρεμός απύθμενος, άνευ τέλους η κουτρουβάλα. Από ένα σημείο και μετά, όλα είναι ζήτημα στιλ! Όσον αφορά τον Ευάγγελο τον Αμετροεπή, τι στιλ να αναζητήσεις, βολεύεσαι να παρατηρείς απλώς την κουτρουβάλα κι αναπολείς το «κάποτε» του εγκρίτου συνταγματολόγου, ο οποίος σκόνταψε επάνω στον εγωκεντρισμό, τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία του.

Πορεία κουτρουβαληδόν προς τα τάρταρα ακολουθεί και ο μεγαλο«δημοσιογράφος» Πρετεντεράκος ο Εξυπνακίζων, όχι θύμα αλλά κατ’ επιλογήν οπαδός της φασίζουσας αθλιότητας. Τόλμησε ανερυθρίαστα ο ελάχιστος ανθρωπάκος, να ταυτίσει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου με το χρυσό αυγό Κασιδιάρη σε ένα κατάπτυστο κείμενό του, όπου ομιλεί περί Ζωής Κασιδιάρη. Το ανιστόρητο και επικίνδυνο ιδεολόγημα των δύο άκρων υπηρετείται πιστά από τον κουτρουβαλίζοντα «δημοσιογράφο», ο οποίος προσπαθεί –δεν θέλω να τον αδικήσω- να διατηρήσει ένα στιλ σοβαροφάνειας, αλλά προδίδεται από την αθλιότητά του.

Κουτρουβαληδόν προς το βόθρο ακολουθεί ο -συνάδελφος του προηγουμένου- Τράγκας ο Άρχοντας της Μαγκιάς, ο οποίος σημείωσε τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία (όπως νομίζει) από τη συχνότητα του «σοβαρού» , ωχ Παναγία μου, ΣΚΑΪ, δίνοντας λόγο σε τέσσερα χρυσά αυγά. Και να πεις πως τους ζόρισε με τις ερωτήσεις του, άντε να το καταπιούμε, αλλά αντίθετα τους σιγοντάριζε και τους άφησε να χύνουν το δηλητήριό τους νομιμοποιώντας το ναζιστικό τους λόγο. Εντάξει, αυτός έχει στιλ που θυμίζει κουτσαβάκια του παλιού καιρού.

Κοντά βέβαια στο κουτρουβαληδόν, υπάρχει και το κωλοτουμπηδόν. Ήτοι, άλλα λέω κι άλλα κάνω, υπερπηδώ με κωλοτούμπες τις κόκκινες γραμμές και με στιλ που θα ζήλευε ακόμη κι η Νάντια Κομανέτσι, απογειώνομαι αριστερά και προσγειώνομαι δεξιά. Είναι η δημαρίτικη εκδοχή τού «δεν κάνω πίσω, αλλά βαδίζω… υποχωρώντας». Όχι στο χαράτσι, αλλά εν τέλει ναι, για να μην πέσει η κυβέρνηση και για το καλό της πατρίδας και άλλα τέτοια γαλανόλευκα επιχειρήματα της κακιάς ώρας. Κατηγορούν τον Τσίπρα για «ρεσιτάλ πολιτικής ανευθυνότητας», ενώ η δική τους πολιτική του κωλοτουμπηδόν, ξεχειλίζει από υπευθυνότητα! Αχ, Φώτη και κυρ-Φώτη και αφέντη τσουτσουλομύτη, πόσο πιο χαμηλά θα πέσεις;

Όσο για σένα, υπουργέ επί των οικονομικών, που διαπραγματεύεσαι –λέμε και καμία ακακία για να περνάει η ώρα- με την τρόικα, με τα μούτρα στο χώμα, ήτοι σε στάση πρηνηδόν, τι να πει κανείς; Απείλησες τους τροϊκανούς με επιχείρημα που αρμόζει σε έναν γίγαντα της διανόησης: «μην επιμένετε, επειδή θα παραδώσετε τη χώρα στα νύχια του Τσίπρα και του Τσακαλώτου»! Μπράβο μπρε καπετάν-Στουρνάρα, μπράβο.

Κι όλοι τούτοι αναγνώστες μου, οι κουτρουβαληδόν, κωλοτουμπηδόν και πρηνηδόν, τάσσονται αναφανδόν υπέρ της -απολεσθείσας εξαιτίας της πολιτικής τους- Δημοκρατίας, αναφανδόν υπέρ των φτωχών που φτώχυναν λόγω της πολιτικής τους, αναφανδόν υπέρ της δικαιοσύνης, η οποία δεν υφίσταται ως έννοια εξαιτίας της πολιτικής τους.

Και ενώ ευρωδραχμολογούν φετιχίζοντες, στη Γηραιά Αλβιόνα η επονομαζόμενη σιδηρά κυρία, Μάργκαρετ Θάτσερ, εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία διέλυσε το κοινωνικό κράτος, πολέμησε με λύσσα την εργατική τάξη και τα συνδικάτα στη χώρα της, κήρυξε τον πόλεμο στην Αργεντινή, υποστήριξε το χιλιανό δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, μπροστά στο εικόνισμα της οποίας στέκουν γονυπετείς η φράου Μέρκελ και οι γύρω της Ευρωπαίοι ηγετίσκοι, προεξάρχοντος του πρωθυπουργεύοντος στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, Αντωνίου του Αλάνθαστου. Αυτά!

Στράτος Κερσανίδης