ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστείτε στο έργο «Το παλτό» σε σκηνοθεσία Αντώνη Καραγιάννη στο θέατρο Σοφούλη. Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο στη ομώνυμη νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ σε διασκευή Δέσποινας Καλαϊτζίδου. Μιλήστε μας για αυτό το καλλιτεχνικό σας εγχείρημα.
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Έγιναν όλα τόσο ξαφνικά. Δεν ήταν τίποτα προσχεδιασμένο. Ούτε το έργο, ούτε οι συντελεστές. Το προτείνω στην Παυλίνα Χαρέλα, ιδιοκτήτρια του Θεάτρου Σοφούλη, με την οποία είμαστε φίλοι, συνεργάτες και πλέον συμπαραγωγοί και μου είπε πάμε να το κάνουμε! Είναι ευλογία να μπορείς να επιλέγεις το έργο που θέλεις αλλά και τους συνεργάτες. Οπότε, πρόκειται για μια παρέα φίλων και έπειτα συνεργατών.
Το έργο το επέλεξα πρώτα εξασφαλίζοντας τους συνεργάτες που θεωρώ ιδανικούς, κατάλληλους και πάνω από όλα ανθρώπους. Έπειτα αφού προστέθηκε στην παρέα μας και ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Γιώργος Καζαντζής, είπαμε ξεκινάμε δυνατά ΤΟ ΠΑΛΤΟ του Νικολαϊ Γκόγκολ το οποίο και μας διασκεύασε με επιτυχία όπως αποδείχθηκε η Δέσποινα Καλαϊτζίδου. Είναι δύσκολο έργο, αν σκεφτεί κανείς πως δεν έχεις να πουλήσεις έρωτες, αλλά όλη τη ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος είναι δέσμιος στις αλυσίδες του παρελθόντος του κουβαλώντας όλα τα κουτάκια και τους ψυχαναγκασμούς του όπου και αν βρεθεί. Επίσης είναι έργο το οποίο μας περιγράφει τη Ρωσία του 1800 , το οποίο από μόνο του ανεβάζει τον πήχη δυσκολίας, παρ’ όλα αυτά είπαμε να το τολμήσουμε και μάλλον μας βγήκε σε καλό!
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πώς προσεγγίσατε τον δύσκολο αυτόν ρόλο;
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης ενός ρόλου και ο κάθε ηθοποιός επιλέγει αυτόν που τον πείθει και είναι πιο κοντά στα δικά του δεδομένα ώστε να φτάσει το ζητούμενο που είναι η αλήθεια.
Εμένα προσωπικά με βοηθάει η μελέτη, η παρατήρηση, το ψάξιμο και η έρευνα… πιο συγκεκριμένα η βιωματική, όσο είναι εφικτό. Με αυτό τον τρόπο αγάπησα τον ήρωα μου, ταυτίστηκα του έδωσα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές μου, μου άνοιξε τη ψυχή του, μοιράστηκε τους καημούς του, τις αδυναμίες του και κάπου στη μέση συναντηθήκαμε και πορευόμαστε στην παράσταση μαζί. Χρειάζεται προσήλωση, στόχο, ρυθμό και θα επιμείνω αναφέροντας τους καλούς συνεργάτες που τους εμπιστεύεσαι, σε συμπληρώνουν (όπως και ο Βασίλης Κανελλόπουλος που μοιραζόμαστε μαζί τη σκηνή σε αυτό το έργο) και σε καθοδηγούν με αριστοτεχνικό τρόπο βγάζοντας τον καλύτερο σου εαυτό, όπως έπραξε μαζί μας ο σκηνοθέτης μας Αντώνης Καραγιάννης.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Γιατί να έρθει κάποιος να δει σήμερα την παράστασή σας;
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Η συγκεκριμένη παράσταση καταφέρνει και βγάζει μια αλήθεια. Σκληρές και ευαίσθητες στιγμές ζωής συνυπάρχουν κάθε στιγμή, όπου ο καθένας μπορεί να δει, να αγγίξει, να αρπάξει ή να ταυτιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Παρ’ ότι μιλάμε για διαφορετική χώρα, εποχή και κοινωνικο-πολιτικο-πολιτισμικές συνθήκες, το παρελθόν που συνοδεύει έναν άνθρωπο, σε όποια συνθήκη ή εποχή, είναι ομόρριζο δεδομένο.
Είτε στην αρχή, είτε σήμερα, είτε στο μέλλον ο θεατής μπορεί να κερδίσει εκτός της ταύτισης με κάποιον από τους χαρακτήρες και κάτι ακόμη. Τη μαγεία μιας άλλης εποχής, χαρακτήρες άγνωστους αλλά ίσως και γνώριμους, μουσική που σε ταξιδεύει και αισθητική που συμπληρώνει το αποτέλεσμα. Δεν έχει γίνει καμία αλλαγή ως προς το μάτι του θεατή από την πρώτη μας παράσταση, αλλά σε επίπεδο προσέγγισης του ρόλου, θεωρούμε σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη μας πως ότι είναι δυνατό να προσπαθήσουμε τώρα που γνωρίζουμε καλύτερα τους χαρακτήρες μας, να το κάνουμε.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πιστεύετε ότι η τέχνη και το θέατρο πιο συγκεκριμένα οφείλουν να περνούν ή να επιχειρούν τουλάχιστον να περάσουν κάποιο μήνυμα στο κοινό; Αν ναι, ποιο είναι το μήνυμα από την παράσταση «Το παλτό» που θα θέλατε ιδανικά να περάσετε στον κόσμο;
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Η τέχνη έχει καταφέρει να δημιουργεί συναισθήματα, θεραπεύει, διδάσκει, καταπραΰνει, διαμορφώνει χαρακτήρες και συνειδήσεις… Μέσα από την τέχνη του θεάτρου διασκεδάζουμε, ψυχαγωγούμαστε και μαθαίνουμε ως θεατές αλλά και ως ηθοποιοί. Για εμένα προσωπικά είναι μια ιεροτελεστία από τη στιγμή που θα πάρω έναν ρόλο στο θέατρο μέχρι τη στιγμή που θα τον ερμηνεύσω. Μέσα σε όλη αυτή τη μυσταγωγία ζεις κυριολεκτικά το όνειρό σου αφήνοντας έξω όλη την καθημερινότητά σου. Σε όλο αυτό το ταξίδεψα της όποιας ιστορίας, σίγουρα από τα πάθη, τα λάθη, τα εμπόδια και τους προβληματισμούς των ηρώων θα έχεις να πάρεις στοιχεία, θα ταυτιστείς σε σημεία ίσως και θα προβληματιστείς ως θεατής. Αν όμως πας να το κάνεις εσκεμμένα, το να περάσεις μηνύματα, τότε κατά τη γνώμη μου δεν θα τα καταφέρεις γιατί μπορεί να εστιάσεις σε αυτά και όχι στην ερμηνεία σου, οπότε ίσως και να προκύψει επιτηδευμένος ή ψευτοδιδακτικός λόγος. Επομένως δεν θεωρώ ότι εξαρτάται από εμένα τον ηθοποιό το μήνυμα αλλά από το ίδιο το έργο. Από το κείμενο και έπειτα από το πού θέλει να ρίξει περισσότερο φως ο σκηνοθέτης.
Τα μηνύματα από την παράσταση ΤΟ ΠΑΛΤΟ του Νικολαϊ Γκόγκολ και τη διασκευή της Δέσποινας Καλαϊτζίδου κατά τη γνώμη μου είναι η πίστη στις αξίες στις αρχές και στα όνειρά σου, η αξία της συντροφικότητας και τέλος η σημασία του να είσαι σκλάβος του παρελθόντος σου και των επιλογών σου.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πώς βλέπετε το άμεσο μέλλον του θεάτρου με τα σημερινά δεδομένα της πανδημίας;
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Το θέατρο στο πέρασμα του χρόνου απέδειξε ότι βρήκε τρόπους να σταθεί, να ζήσει και το ίδιο να ξαναδώσει ζωή και να παραδειγματίσει. Πέρασε, παγκόσμιους πολέμους, εμφύλιους, δικτατορίες, φτώχεια, οικονομική κρίση και πολλά άλλα δεινά. Αλλά η τρέλα, η δίψα για ζωή και έκφραση των ηθοποιών δεν το άφησαν ποτέ να καταρρεύσει. Το ίδιο συμβαίνει και θα συμβεί και τώρα. Όποτε δεν φοβάμαι τίποτα! Παρ’ όλα αυτά χρειαζόμαστε πάντα στήριξη και συμπαράσταση από τον κόσμο αλλά και από το ίδιο το κράτος με μέτρα οικονομικής ενίσχυσης αλλά και με σωστές αποφάσεις από κατάλληλους ανθρώπους που δεν παραπέμπουν σε δικτατορικά καθεστώτα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μελλοντικά σχέδια.
ΚΡΙΤΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Προσωπικά, θα ήθελα να χάσω δυο τρία κιλά, να κρατάω λίγο χρόνο για εμένα και να εστιάσω και στην παρουσίαση που τόσο αγαπώ.
Επαγγελματικά, τώρα στα κοντά συμμετέχω στα γυρίσματα μιας αμερικανικής παραγωγής, στη Θεσσαλονίκη, ετοιμάζουμε θεατρικά κάτι εξίσου όμορφο, το οποίο ίσως και να ξαφνιάσει ως επιλογή έργου στο θέατρο Σοφούλη, και τέλος θα κατεβάσουμε ΤΟ ΠΑΛΤΟ στην Αθήνα.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Σας ευχαριστώ θερμά και σας εύχομαι καλή επιτυχία.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ