ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
(BEASTS OF THE SOUTHERN WILD)
Σκηνοθεσία: Μπεν Ζάιτλιν
Παίζουν: Κουβανζανέ Γουόλις, Ντουάιτ Χένρι, Λιβάι Ίστερλι
Διάρκεια: 93’
ΦΑΡΓΚΑΝΗ (5η εβδομάδα)

BEASTS OF THE SOUTHERN WILD

Υπάρχουν ταινίες που σε γεμίζουν συναίσθημα από το πρώτο τους πλάνο. Μπορεί να βλέπεις πρόσωπα και χαρακτήρες που μοιάζουν να απέχουν παρασάγγας από οτιδήποτε θα συναντήσεις ποτέ κοντά σου, ωστόσο να σε υποβάλλουν στην αλήθεια τους, να σε κάνουν να πιστεύεις και να βιώνεις καθετί που τους αφορά.
Ένα περιβάλλον που ελάχιστα απέχει ως εικόνα από τα βιετναμικά τροπικά δάση, αλλά βρίσκεται πλάι στον πολιτισμό (βάζετε και εισαγωγικά στη λέξη, αν το επιθυμείτε), είναι ο ένας πρωταγωνιστής της ιστορίας μας. Μέσα στις λάσπες και στα τενεκεδόσπιτα, αναπνέουν κάποια ανθρώπινα όντα, που μάλιστα προτιμούν να μην ξεκολλήσουν από εκεί, ακόμα κι όταν όλες οι δυνάμεις της φύσης αποφασίζουν να κάνουν επιδρομές και να τους πνίξουν. Αυτοί είναι οι άλλοι πρωταγωνιστές, με εξέχουσες μορφές έναν πατέρα άξεστο κι άρρωστο, αλλά κι ένα κοριτσάκι που δεν μπορεί να απολαύσει τη νηπιακή ηλικία του, που στο μυαλουδάκι του αναμειγνύονται διαρκώς τα μυθικά πλάσματα της φαντασίας του με τα εξίσου (;) αλλόκοτα πλάσματα της καθημερινότητάς του. Ναι, σε ένα μεγάλο βαθμό το φιλμ είναι ένα μάθημα πρόωρης ενηλικίωσης…
Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό, ξωτικό και μαγικό, ενσκήπτει ένας τυφώνας. Τα σαρώνει όλα, βουλιάζει τα πάντα σε βούρκο, σκοτώνει καθετί ζωντανό. Το νερό, που κανονικά είναι η πηγή της ζωής, μετατρέπεται σε ύλη θανάτου. Τότε τη λύση έρχεται να δώσει η δύναμη του συνόλου, της κοινότητας. Ενώνονται όλοι της γης οι… μουσκεμένοι και ανατινάζουν τα εμπόδια που πάνε να τους κόψουν τη ζωή. Σπάνε τα δεσμά τους, αντιτάσσονται στη μοίρα τους. Μπορούν για πάντα; Το φινάλε είναι αρκετά πικρό και ρεαλιστικό, υπέροχο όπως όλο τούτο το κινηματογραφικό ποίημα…

Αξιολόγηση: **** (4)
Δημοσθένης Ξιφιλίνος