CHRONICLE

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ του Τζον Τρανκ

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.mftm.gr)

(CHRONICLE)
Σκηνοθεσία: Τζον Τρανκ
Παίζουν: Ντέιν ΝτεΧάαν, Άλεξ Ράσελ, Μάικλ Μπι Τζόρνταν
Διάρκεια: 83′

Αξιολόγηση: ***

CHRONICLE

Στο διάλειμμα της λυκειακής τους ζωής ένας κοινωνικά απόκληρος, ένας μαθητευόμενος φιλόσοφος κι ένας υποψήφιος πρόεδρος της Αμερικής, μπαίνουν σ’ ένα λαγούμι και βγαίνουν υπερήρωες.

Στον απόηχο του genre του χαμένου υλικού που ανέδειξε το «The Blair Witch Project» και βίασε το «Paranormal Activity» με διάφορες στάσεις στο ενδιάμεσο, πλέον δεν χρειάζεται και μεγαλύτερη σεναριακή αιτιολόγηση απ’το «απλά είπα ν’ αρχίσω να καταγράφω τα πάντα τώρα», για να σου καλύψει την απορία του γιατί βλέπεις ετούτο το υβρίδιο του «Cloverfield» και του «Heroes» από υποκειμενική σκοπιά. Η οποία, βέβαια, δεν καταβάλει και κανέναν ιδιαίτερο κόπο να σε πείσει ότι είναι ακριβώς υποκειμενική, με την εικόνα κάθε τόσο να αλλάζει γωνίες, χρησιμοποιώντας όποια κοντινή κάμερα μπορεί να είναι πιο βολική, έστω κι αν κάποιες επιλογές αψηφούν συχνά τη λογική. Ούτως ή άλλως, ο πρωτάρης Τζον Τρανκ ενδιαφέρεται τόσο με τη σκηνοθεσία, όσο και με την καθοδήγηση των εξίσου άψητων πρωταγωνιστών του, να αναδείξει αυτόν τον γοητευτικό νατουραλισμό που έχει χώσει στο σενάριό του ο Μαξ Λάντις, προσεγγίζοντας την αφετηρία της ιδέας των εφήβων υπερηρώων του, με τη σεβάσμια αδιαφορία που αξίζουν οι ανακυκλώσιμοι μηχανισμοί μιας ενσυνείδητης μπιμουβιάς.

Έτσι, στήνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αποδείξει πως στην πραγματική ζωή, με τη μεγάλη δύναμη δεν έρχεται ακριβώς μεγάλη ευθύνη, παρά μάλλον η μεγάλη ευκαιρία να ξεπεράσεις τους βλαμμένους του «Jackass» σε καφριλίκια, όμως όλα είναι πλάκα και παιχνίδια, μέχρι κάποιος ν’ αρχίσει να σκοτώνει αράχνες για το κέφι του.

Ιωσήφ Πρωιμάκης