(LE GAMIN AU VÉLO/ BOY WITH A BIKE)
Σκηνοθεσία: Ζαν Πιέρ Νταρντέν και Λικ Νταρντέν
Παίζουν: Τομά Ντορέ, Σεσίλ Ντε Φρανς, Ζερεμί Ρενιέ
Διάρκεια: 87′
Αξιολόγηση: ****
Σε μια εποχή όπου όποιος έχει τα περισσότερα εφέ κερδίζει και όπου το 3D έχει μπει για τα καλά στην κινηματογραφική ζωή μας, ένα «γαλατικό χωριό» από το Βέλγιο συνεχίζει να πιστεύει στην απλότητα και τα τρισδιάστατα συναισθήματα. Κι αν για τον Γκοντάρ ό,τι χρειάζεται μια ταινία είναι μια γυναίκα κι ένα όπλο, για τους αδερφούς Νταρντέν ένα παιδί κι ένα ποδήλατο είναι αρκετά.
Ο Σιρίλ (η καλύτερη ερμηνεία της χρονιάς) ζει σ’ ένα άσυλο της Πρόνοιας και μοναδική του επαφή με την πραγματική του οικογένεια είναι οι επισκέψεις στον πατέρα του κάθε σαββατοκύριακο, όπου μπορεί να κάνει βόλτες με το αγαπημένο του ποδήλατο. Ο πατέρας, όμως, τα βγάζει πέρα δύσκολα και θεωρεί τον γιο του βραχνά και τροχοπέδη για τη δική του ζωή. Έτσι μια μέρα ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω του, χωρίς να πει κουβέντα στο μικρό, πουλώντας μάλιστα και το ποδήλατό του. Αναζητώντας τον ο Σιρίλ, θα ‘ρθει σ’ επαφή με μια καλόκαρδη κομμώτρια, η οποία προθυμοποιείται να τον βοηθήσει. Ψάχνοντας, όμως, τον πατέρα του και το ποδήλατο, θα μπορέσει να βρει την ευτυχία και την οικογενειακή θαλπωρή που τόσο έχει ανάγκη;
Ανάγκη έχουμε εμείς από σινεμά σαν αυτό των Νταρντέν, ιστορίες απλές, βγαλμένες από την καθημερινότητα, γεμάτες ηθικά διλήμματα, αντικατοπτρίζοντας τη ζωή του καθενός μας τόσο ρεαλιστικά που σου ‘ρχεται να βάλεις τα κλάματα. Κι αν μέχρι τώρα ο κινηματογράφος τους ταυτιζόταν με τον πεσιμισμό (έτσι δεν είναι και η ζωή άλλωστε; πεσιμιστική), η τελευταία τους δημιουργία αφήνει μια νότα αισιοδοξίας, απαραίτητη κι αυτή για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε, να βρούμε το ποδήλατο και να κάνουμε ορθοπεταλιά…
Ορέστης Μανασής