(THE IDES OF MARCH)
Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ
Παίζουν: Ράιαν Γκόσλινγκ, Τζορτζ Κλούνεϊ, Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Πολ Τζιαμάτι, Μαρίζα Τομέι, Τζέφρι Ράιτ
Διάρκεια: 101’
Αξιολόγηση: ****
Μπορείς να εκμαυλίσεις χώρες τριτοκοσμικές, μπορείς να βομβαρδίσεις ανελέητα γυναικόπαιδα και μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις «κατά λάθος», μπορείς να… ανακηρύξεις μάγισσες, φαντάσματα και ανεμόμυλους και μετά να τα κυνηγήσεις αλύπητα. Μπορείς άλλα να λες πριν κι άλλα να κάνεις όταν πάρεις την εξουσία, αλλά δε μπορείς να κουτουπώσεις ατιμώρητος μια μαθητευόμενη βοηθό της προεκλογικής σου καμπάνιας. Είναι ανήθικο και θα πας στην κόλαση. Κάποιος θα φροντίσει να σε κάνει πρόεδρο για να τυραννιέσαι και να βασανίζεις, αλλά και για να μπορέσεις χωρίς άλλες τύψεις -ή καλύτερα- με τις τύψεις του αποτρόπαιου «ίσα που την ακούμπησα», να εφαρμόσεις άνετος όλα τα παραπάνω επί των λαών της γης που εξουσιάζεις.
Ο ένας υποψήφιος λέγεται Μόρις κι ο άλλος Πούλμαν. Ο ένας είναι κυβερνήτης κι ο άλλος γερουσιαστής. Ο ένας έχει Ζάρα κι ο άλλος έχει Ντάφι. Οι δυο αλεπούδες του παρασκηνίου θέλουν να ξεφορτωθούν τον ανερχόμενο και άκρως επικίνδυνο Μέγιερς. Μια δημοσιογράφα παίζει όμορφα το διπλό της παιχνίδι και τον στήνει στα έξι μέτρα του τύπου και των ΜΜΕ. Αυτός, αθεράπευτα φιλόδοξος, θα ρίξει στη μάχη τα «ιδανικά» του μακιαβελικά κόλπα και θα φέρει βόλτα τους πάντες κινώντας επιδέξια τα νήματά τους. Ο δίθυρος μίνι Μόρις – Δαβίδ θα ρίξει στο χώμα τον μέγα Πούλμαν – Γολιάθ που φαντάζει δίπατο λεωφορείο.
Έξοχες ερμηνείες, ώριμη, μη γραμμική, σκηνοθεσία. Σενάριο γεμάτο ανατροπές και μονομαχίες με κορυφαία τη λεκτική γιγαντομαχία Κλούνεϊ – Γκόσλινγκ σε κουζίνα εστιατορίου. Μουσική υπόγεια και υπονομευτική από τον πιανίστα Αλεξάντρ Ντεπλά, μια μινιμαλιστική έκπληξη. Ένα πολιτικό μετα-γουέστερν με καθαρά πουκάμισα και βρόμικα στόματα. Αυτός είναι γιος του Πέκινπα κι όχι ο Ρεφν του «Drive».
Κώστας Καρδερίνης
Παλαιότερη κριτική για το ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ του Τζορτζ Κλούνεϊ μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ.