Από 9 ταινίες δομούνται οι Ειδικές Προβολές των Ανοιχτών Οριζόντων, οι οποίες χρηματοδοτούνται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου Φεστιβάλ από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.
Ξεκινάμε με το Φάουστ (Faust) του Αλεξάντρ Σοκούροφ, που δεν αποτελεί μια κινηματογραφική προσαρμογή του έργου του Γκαίτε με τη συνηθισμένη έννοια, αλλά μια ανάγνωση των όσων παραμένουν πίσω από τις γραμμές. Η ταινία τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο περασμένο φεστιβάλ Βενετίας.
Το παιδί με το ποδήλατο (Le gamin au velo) των αδελφών Νταρντέν, με ήρωα τον δωδεκάχρονο Σιρίλ, ο οποίος έχει ένα και μοναδικό σχέδιο: να βρει τον πατέρα του, ο οποίος τον εγκατέλειψε προσωρινά σε ορφανοτροφείο. Η ταινία κέρδισε (εξ ημισείας) το Μεγάλο Βραβείο στο περασμένο φεστιβάλ Καννών.
Η Ελένα (Elena) είναι η νέα δημιουργία του σκηνοθέτη της θρυλικής Επιστροφής, Αντρέι Ζβιάτζιντσεφ. Λειτουργεί στη στέρεα δομή του ρωσικού δράματος, που πάντα βάζει στο επίκεντρό του τον άνθρωπο. Η ταινία προβλήθηκε στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» του περασμένου φεστιβάλ Καννών, όπου και τιμήθηκε με το βραβείο της ειδικής κριτικής επιτροπής. Να σημειώσουμε πως τη μουσική της ταινίας υπογράφει ο Φίλιπ Γκλας!
Ο αγαπημένος μας Μπρουνό Ντιμόν επισκέπτεται το φεστιβάλ με άλλη μια ταινία του (στο επόμενο να του γίνει αφιέρωμα παρακαλώ!). Τίτλος της νέας του ταινίας Έξω Σατανά (Hors Satan) και σ’ αυτήν μιλάει για ένα θαύμα που αποκαλύπτει μια κρυφή πλευρά ενός μοναχικού τύπου σε ένα χωριό της γαλλικής ενδοχώρας.
Από τη Γαλλία μας έρχεται και η επόμενη «Ειδική Προβολή». Ο Ματιέ Κασοβίτς επιστρέφει με το Η τάξη και το ηθικό (L’ordre et la morale), όπου πρωταγωνιστεί και ο ίδιος. Η ταινία αναφέρεται σε ένα πραγματικό γεγονός. Απρίλιος του 1988, νήσος Ουβέα στη γαλλική αποικία της Νέας Καληδονίας. Τριάντα αστυνομικοί απάγονται από αυτονομιστές Κανάκ. Η ταινία βγαίνει στις γαλλικές αίθουσες στις 16 Νοεμβρίου.
Το Μη φοβάσαι (No tengas miedo) του Ισπανού (μην πω και Βάσκου) Μόντσο Αρμεντάριθ έχει ως βαρύ πυροβολικό τους δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές: τον Λουίς Λομάρ και τη Μπελέν Ρουέντα.
Το Αντίο (Be omid e didar) του Μοχάμαντ Ρασούλοφ διηγείται την προσπάθεια μιας νεαρής δικηγόρου που δουλεύει στην Τεχεράνη, να βρει βίζα ώστε να εγκαταλείψει το Ιράν. Κάτι ανάλογο επιχείρησε και ο ίδιος ο Ρασούλοφ και συνελήφθη και φυλακίστηκε μαζί με τον Τζαφέρ Παναχί. Η ταινία προβλήθηκε στο περασμένο φεστιβάλ Καννών στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα», όπου και τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας.
Το Cut είναι μια ταινία ιαπωνικής παραγωγής, με Ιάπωνες ηθοποιούς, σκηνοθετημένη από τον Ιρανό σκηνοθέτη Αμίρ Ναντερί. Το στόρι είναι σινεφίλ με μια διαστροφική εσάνς. Είναι μια από τις ταινίες που θα δούμε οπωσδήποτε – και νομίζουμε πως καλό είναι να μην γνωρίζετε πολλά για αυτήν πριν τη δείτε…
Τέλος, το Αύριο θα είναι όλα καλύτερα (Jutro bedzie lepiej) της Ντορότα Κετζιεζάφσκα είναι μια πολωνο-γιαπωνέζικη συμπαραγωγή, η οποία αφηγείται την ιστορία τριών μικρών ηρώων που επιβιώνουν σ’ αυτούς τους πονηρούς καιρούς.
Θόδωρος Γιαχουστίδης