(LARRY CROWNE)
Σκηνοθεσία: Τομ Χανκς
Παίζουν: Τομ Χανκς, Τζούλια Ρόμπερτς, Ταράτζι Π. Χένσον, Νία Βαρντάλος, Ουίλμερ Βαλντεράμα
Διάρκεια: 99’
Αξιολόγηση: **
«Η περίπτωση του Λάρι Κράουν» χρίζει ιατρικής (και κριτικής μην πω…) περίθαλψης. Απροσδιόριστου στόχου ή θεματικής ταινία, αναλώνεται σε πολλαπλές εξετάσεις που προδίδουν «ασθένεια» αλλά δεν προτείνουν θεραπεία.
Άρχοντας με στέμμα του το επώνυμό του, με 60 χρόνια στην πλάτη του, δάνεια και διαζύγιο, ο Λάρι Κράουν βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Η πρόσφατη απόλυση του – με πρόφαση την έλλειψη πτυχίου – θα τον οδηγήσει και πάλι στα θρανία. Η συνάντησή του με την καθηγήτρια ενός μαθήματος επικοινωνίας, θα ενεργοποιήσει όλο του το είναι…
Δεν μπορούμε να αποκαλέσουμε success story το λουλουδάτο «δράμα» ενός κάθε άλλου παρά τραγικού ανθρώπου. Ούτε πρόκειται για μια ιστορία γεροντοέρωτα με -ή και χωρίς- ανταπόκριση. Απροσδιόριστο θεματικά, με ελάχιστες στιγμές χαριτωμένες, αναλώνει το θέμα στα πρώτα 10 λεπτά της ταινίας. Η συνέχεια κουράζει καθ’ ολοκληρία, καθώς η μετέωρη σκηνοθετική ματιά του Τομ Χανκς δε γεμίζει ευχάριστα δύο ώρες. Η εναλλαγή του κομοδινί μαλλιού του με το γκριζογάλανο από λήψη σε λήψη, επιβεβαιώνει ότι το script girl μάλλον θα απολύθηκε με την ολοκλήρωση της συνεργασίας της.
Η Τζούλια Ρόμπερτς φανερά ακαθοδήγητη, υποδύεται μια απροσδιόριστη, ασαφή, αντιφατική ηρωίδα που στο σύνολό της υπογραμμίζει αέναα την ακατανίκητη τεράστια εγωπάθεια και εγωλατρεία της.
Στο σενάριο ο Χανκς συνεργάζεται με τη Νία Βαρντάλος η οποία δίνει φρεσκάδα στις ρομαντικές και καθημερινές ανθρώπινες στιγμές αλλά δεν ενδυναμώνει δομικά τον σκελετό που έπρεπε να ορθώσει την προσωπικότητα του ήρωα…
Ο Λάρι Κράουν χάνει στα σημεία αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ως ήρωας και ως ταινία μάχεται με αξιοπρέπεια σε ένα ασπόνδυλο αγώνα των special Olympics με guest καλλιτέχνες. Ανεκμετάλλευτα σεναριακά παραμένουν δύο καίρια ζητήματα που συμμετέχουν στην εξέλιξη του ήρωα: η οικονομική του κατάσταση και το σχόλιο στη δια βίου εκπαίδευση. Η ακτινογραφία λοιπόν δείχνει ένα πληγωμένο πλάσμα που όμως δεν πάσχει από οστεοπόρωση παρ’ όλα τα χρόνια που κουβαλάει στην πλάτη του. Στη μάχη με τη ζωή, νικητές είναι μόνο οι στιγμές και οι ανθρώπινες επιλογές.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος